Chapter 10 - Last Day in the Hospital

108 3 2
                                    

( Abby's POV )

Umabot ng two weeks ang paghihintay namin bago nagkamalay si JJ. Nakatitig lang siya sakin ngayon habang sinusubuan ko ng soft meal. Mukhang feel na feel niya na may tagasubo siya dahil sa facial expression niya. Kung di lang talaga nito niligtas ang buhay ko babalian ko na 'to ng buto eh, pero wag naman. Evil thought na naman. Haha!

"J-JJ, m-mabuti o-okay ka na."

Wah! Nauutal pa 'ko kaya ngumiti na lang ako in front of him para ma-overcome ko yung biglang hiya na naramdaman ko.

:))))

Wala akong natanggap na response sa sinabi ko sa kanya. Baka naman nabingi siya after the accident o di kaya'y naging mute? XD! Author, umayos ka! :p

Nanatili siyang nakatitig sakin at bahagyang ngumiti. Mas lalo siyang pumogi sa paningin ko. Ayih! (Abby magtigil ka nga) Lels!

"Hindi ka ba talaga magsasalita? Wala kang plano? Mapapanis laway mo niyan, sige ka. And please lang, wag mo akong titigan dahil alam kong pogi ako since birth at ayokong matunaw dahil di ako ice cream in the first place."

Umaatake ang kadaldalan ko, ano po? Nakaka-ano kasi 'tong lalaking kinakausap ko eh. Nakakaano.

(Nakakaano ba?) haha!

Nakatitig pa rin siya at after a second ay tumawa ng tumawa sakin.

"Anong problema mo? Nabagok ba ulo mo sa aksidente at parang nabaliw ka na ata?"

Grrr! Pigilan niyo 'ko. Matatarayan ko na ulit 'tong electric fan na 'to eh. Mas mabuti pa na di na lang siya nagkamalay. Hahaha! Bad.

"HAHAHAHAHA! Sinong di matatawa sa sinabi mo eh di ka naman pogi/maganda since birth and until now. HAHAHAHAHA!"

:D :D :D :D

"Ganun? Sige ah, pangatawanan mo yan. WAG NA WAG KANG MAGKAKAMALING MA-INLOVE SAKIN PARA DI MO LUNUKIN YANG SINABI MO. Bleh!"

Sabay dila sign ako. Haha!

Di na siya nagsalita at biglang tumahimik na ulit. Baka may spell yung sinabi ko - pampatahimik. Harhar!

(^____^)

Maya-maya pa ay dumating na sina tita at tito kasama ang doktor at ininform kami ni JJ na makakalabas na ng ospital si JJ.

Yes! Finally, tapos na rin ang duty ko sa kanya bilang acting nurse. Hihi! Makakapasok na 'ko bukas.

( JJ's POV )

After days of pretending that I'm still unconscious ay nagdecide na din ako to finally open my eyes at tuwang-tuwa ang mga magulang ko when they saw me came to life again.

Kasalukuyan akong pinapakain ni Ms. Naglilihi ngayon at andami niyang sinasabi na enjoy na enjoy ko naman dahil nauutal siya haha! Pero wala akong balak na kausapin din siya dahil kuntento na 'ko na titigan ang napakaganda niyang mukha.

(^_____*)

"Hindi ka ba talaga magsasalita? Wala kang plano? Mapapanis laway mo niyan, sige ka. And please lang wag mo akong titigan dahil alam kong pogi ako since birth at ayokong matunaw dahil di ako ice cream in the first place."

Ano daw? HAHAHAHAHA!

"Hahahahahahahahahaha!"

"Anong problema mo? Nabagok ba ulo mo sa aksidente at parang nabaliw ka na ata?"

Ay naku, sarap talagang asarin ng babaeng 'to kahit kelan. I'm hoping that I can control myself not to bully her dahil baka maging enemy na naman ako sa paningin niya pag nasa labas na kami.

----

VS: Enjoy reading and hi to meoowswiftie. :)

Shut Up and Kiss MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon