17. Bölüm

728 37 9
                                    

Bakmayacağım, bakmamam lazım! Acele ile gözlerimi kapatarak odadan çıktım.

TİKKİ

Kara kedi az kalsın uğur böceği nin kim olduğunu öğrenecekti ama cok şükür dönmedi arkasina dönseydi herşey çok kötü olurdu. Neyse hemen uyandirmaliyim onu

-Marinette......Marinette....Marinette!

Uyanmıyor Ne yapmalıyım? bilmiyorum ama çok fazla enerji harcadı belki biraz uyuması gerek. Kapıdan geçip kedi ve Alya nın yanlarına ilerledim

-Kara kedi bu kim?
-kim kim ?
-o

Beni işaret etti gözleriyle kedi de bana döndü

-ha o mu kıvami bizim dönüşmemizi sağlıyor

Karşılarına geçtim

-Merhaba Kara kedi ben uğur böceğini kıvamisi o uyanmıyor bir süre uyuması gerek mümkünse kimse içeri girmesin onun kimin olduğunu öğrenmek sizin için kötü olabilir.

- dönüştükten sonra ben ona bakmadım

- Biliyorum. Alya bana biraz kurabiye verir misin?

-Iııı ... Peki tabakta mi veriyim?

-olabilir ben taşıyabilirim.

Tabakta biraz kurabiye verdi. Bende onlarla birlikte odaya girdim.

ADRİAN

Birden kapı çaldı. Kim geldi şimdi ya?

-Adrien mi acaba ?
-bilmem

Hemen kapıyı açtı gelen ninoy du.

-adrian hiç bir yerde yok bulamadım
-ıııı şey benim gitmem gerek donusmeme az kaldı hadi bay

Herşeyi 5 saniyede söylemiştim hemen çıktım kapıyı da kapattım.

NİNO

Kara kedi acele ile çıktı bizde kapıya baka kaldık. Neyse bosverelim

-adrian yok hiçbir yerde
-emin misin?
-eminim yok

Kapı çaldı birden

-o dur belki

Kapıyı açtım. Adrian?

-nerdesin be oğlum
-burdayım işim vardı
-Peki öyle olsun o zaman
- eeee ne oldu uğur böceği iyimi ?
-sana kim dedi?
-Şey.... Kara.... kedi söyledi bana
-ha Peki
-marinette nerde
-bilmiyorum onuda bulamadım
- bende bilmiyorum

İçeri geçti. Sandalyeye oturdu bende yanına oturdum.

-DÜZENLENDI-

(Saçma bir bölüm gibi ama bilemedim.)

Ugur Bocegi İle Kara KediHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin