Enemies Turned Into Lovers

Chapter 17 (*""*)

=Lexie's Pov=

"Maaaaa.! I'm home." pagsigaw ko pagpasok palang sa bahay namin. Tinatamad na ko, masyadong maraming nangyari ngayong araw. *__* Inaantok na me.

"I'm here.!" pagsigaw pabalik ni mama. Syempre, san pa ba siya.? Sa favorite niyang place, haha sa kitchen.!

Pinuntahan ko na si mama sa kitchen tapos nag-kiss na ko sa kanya. Aakyat na lang ako. Gaaad, I really miss my beeed.!

"Ma dun na lang po muna ako sa kwarto ko." sabi tsaka tuluyang umalis.

Nagbihis muna ako tsaka ko nilabas lahat ng mga gagawin ko. Simula sa mga notes na hindi ko nasulat, hanggang sa assignments. Kokopya ako ngayon sa notebook ni Jenny. Hayaan mo muna siya. Ahahah kaya niyang gawin yung assignments sa room. xD

Pero, bago ako gumawa muna ng assignments, binagsak ko muna yung sarili ko sa kama. Grabee nakakapagod talaga tong araw na to.! Kahit pa sabihin mong, classmate ko na si Kyle from now on, pag-iniisip ko lahat ng nangyari, wala eh. Mas nangingibabaw yung bad vibes ko. From the kilig from Kyle, sumunod yung takbuhan namin na yun ni Curt. Nakakapagod yun pramis.! Tapos sumunod pa yung Terror teacher, tapos sa Detention Room, and lastly about dun sa lintek na program na yun.! Grabe ha, ako na talaga.!

Aaaah, ayoko muna mag-isip, gusto ko munang makapag-pahinga. Shet ansakit pa rin ng paa ko eh. :(. Habang nag-papahinga ako dito ng sobrang pagkasarap-sarap to the highest level, bwiset na bunganga yan oh. Ang ingay.! Walanja, nagising ako dun ah.! Kala mo boses ni Jenny yun eh. Bakit ako.? Hindi naman ako ganun ka-ingay ang bunganga ah. -__-

"Maaaaa.! Eto na po.! Bababa na.!" sigaw ko. Si mama kasi, pinapababa na ko. Kumain daw muna ako bago ako mag-assignment. Well, lagi naman ganun din gawain ko, kakain muna ako bago mag-sagot. Para may laman ang utak.! :DD

Bumababa na ko dito ng hagdan, pero para akong zombie maglakad. Jusmiyo naman kasi eh. Inaantok talaga ako, ansakit pa ng paa ko. *__*

"Bilisan mo naman dyan aba." sabi ni mama. Kasi naman, tinatamad talaga ako.

Yan, malapit na ko sa upuan.! Malapit na talaga.! I'll survive na from this zombie walk.! :)). And, bengga, nakaupo na ko. Woohooo.! Success.!

"So how's school.? And, why are you like that, ano bang nagyari.?" sabi ni mama. Ay, anubayan, nagpa-pakwento pa.! -__-

"Ma, kasama ako sa theater play namin, di ko alam kung kailan pa yun. And kasama din si Jenny. Program lang yun para sa school.! Kaartehan kasi eh. And, ako po yung.... Yung role ko po dun ay....

Princess" tinatamad kong sabi. Yep, I'm the princess. Nakakabanas kasi, ako pa yung bida, pwede naman extra na lang ako eh. Tapos, di ko pa alam kung sino yung prince. Pano kung ka-echosan yung taong yun.?

"Oh, anong problema mo dun.?" tanong ni mama. Ugghh, di niya gets.!

"Ma, you know I hate attentions.! And being the princess, it means ako yung isa sa mga bida." tinatamad ko pa ring sagot. *__*

"Eeeh, hayaan mo na yun anak, kaya mo yan." sabi ni mama. Psh, -__-

"Ay, tsaka nga pala ma, may sasabihin po ako." Shet, kinakabahan ako.! Sasabihin ko ba o hinde.? Wag nalang kaya, kaso, magsisinungaling naman ako nun, kay mama. Baka kasi talakan niya ulit ako eh. Andami ko pang assignments. -__- Aiishh.! Bahala na nga.!

"Ano yun.?" sabi niya sabay subo sa pagkain na hawak niya. Kinakabahan akooo.!

"Eh ma kasi, first time kong,

Ma-detention." Haaay, nasabi ko rin. Huhu, anong reaksyon ni mama.?

Tinignan ko si mama, pero hindi naman siya mukhang galit. Buti naman. Ahahaha