Detective Smith (On Hold)

#6

Hoofdstuk 6

"Wanneer heb je Kira voor het laatst gehoord?" vroeg ik haar. Evelyne dacht even na. "Zo'n 3 dagen geleden moet dat zijn geweest" antwoordde ze. Ik knikte en vroeg dan verder: "Horen jullie elkaar vaak?" Evelyne keek me verward aan maar antwoordde toch op mijn vragen: "Normaal bellen we 1 keer om de 3 dagen, naargelang we er tijd voor kunnen vrijmaken". Weer knikte ik. "En na jullie laatste gesprek 3 dagen geleden is er niets meer geweest van communicatie?" vroeg ik. Evelyne schudde haar hoofd. "Wat is er aan de hand?" vroeg ze angstig. Ik kon natuurlijk Kira's verdwijning niet achterhouden voor haar, ze was inmiddels Kira's beste vriendin.

"Mevrouw Breugel, ik vrees dat ik u geen al te goed nieuws kan meedelen. Uw vriendin, Kira Van Achteren is eergisteren avond verdwenen. De eigenaar van haar flat heeft ons dit komen melden gisteren middag nadat hij klachten had gekregen over nachtlawaai in haar appartement", ik stopte even voor ik verder ging om Evelyne de tijd te geven deze informatie te verwerken, "er werd een brief teruggevonden van haar kidnapper, die eist om geld, veel geld. Daarom wil ik dat u me helpt om de dader op te sporen". Evelyne slikte en ik zag hoe haar ogen zich vulden met tranen.

"Hoe kan ik u helpen?" vroeg ze na een korte stilte met een gebroken stem. Ik had medelijden met haar, dit moet voor haar net zo schokkend en zwaar zijn als het voor mij was om het nieuws te vernemen. Ik heb de neiging haar een knuffel te geven, maar besluit dat toch beter niet te doen. Ik beantwoord haar vraag: "Ik zou graag willen weten van u of Kira misschien mensen om zich heen had die tegen haar zouden kunnen zijn? Mensen waarmee ze misschien een haatrelatie mee had opgebouwd ofzo?" Evelyne dacht goed na voor ze antwoord gaf: "Ik weet dat ze wat problemen had met haar ex toen ze nog niet zo lang geleden uit elkaar gingen, een maand geleden ongeveer, denk ik. Maar voor de rest zou ik niet weten wie er nog tegen haar zou kunnen zijn". Ik knikte en nam een notitieboekje en pen uit mijn zak. "Vind je het erg als ik dat even noteer?" vroeg ik. "Nee hoor" schudde ze haar hoofd.

Ik vroeg de naam van haar ex en schreef het op: Dieter de Koninck. Ik bedankte haar en daarna liet ze me weer uit. Ik zou meteen die Dieter laten opsporen en hem een bezoekje brengen. Ik belde naar het hoofdkwartier en gaf de naam door aan de opsporingsdienst, binnen de 10 minuten kreeg ik al een adres doorgegeven. Ik stelde meteen mijn gps in en reed naar de woning van meneer de Koninck. Het eerste wat mij opviel was dat het een rijhuis was en ook niet zo groot. Ik parkeerde op de kant voor het huis en stapte uit. Er stond een auto op de oprit dus ik ging ervan uit dat hij wel eens thuis kon zijn en misschien, maar dat zou dom zijn, zou hij Kira hier wel schuil houden.

Ik liep naar de voordeur en belde aan. Er kwam niet meteen reactie, dus ik belde nog eens aan. Pas na de 3e keer aanbellen, wat al verdacht begon te lijken, hoorde ik geluid in het huis. Iemand kwam de trap aflopen en deed uiteindelijk de deur open. Een man van midden de 20 stond voor mij in de deuropening. "Ja?" zei hij knorrig. "Meneer de Konink?" vroeg ik. "Ja, dat ben ik" antwoordde hij, nog steeds knorrig. "Ik zou u graag eens willen spreken" zei ik. "Wie bent u?" vroeg hij peinzend. "Wout Smith, agent van de politie-eenheid" stelde ik mezelf voor. Ik mocht natuurlijk niet verraden dat ik detective ben. "Wat wilt u?" vroeg hij geërgerd. "Waarom deed u niet meteen open, meneer de Koninck?" stelde ik mijn eerste tactische vraag. "Omdat ik verdorie in bed lag te slapen" antwoordde hij boos. "Rustig blijven meneer, of ik word genoodzaakt u te arresteren" waarschuwde ik op kalme toon.