berdel

çaresizlik

Berfin duyduklarıyla şok olmuştu daha tanımadığı biriyle nasıl evlenirdi,nasıl kiymisti babası ona. Berfin babasına bir şey demeden yukarıya çıkmıştı.kendini yatağa atar atmaz ağlamaya başladı abisi yüzünden kendi hayatı mahvolacakti.ne yapacaktı kaçıp gidecekmıydi abisinin ölümüne göz mü yumacakti hayır dedi kendi kendine bir hışımla aşağıya indi. Mirza abisi babasına "nasıl böyle bir şeye göz yumarsin baba hiç mi düşünmedin berfini hi nolcak ona" Berfin ailenin tek göz ağrısıydi abisinin bir tanecik güzeli anası zelalin kınalı kuzusuydu. Berfin daha fazla dayanamayıp "kabulümdür keko berdel olacaktır " dedi ve zelal hanım kızına gururla baktı azad abisinin ölümüne izin vermediği için. Mirza abisi berfine:
"Delalamin kimse seni üzemez sen bir çakırsın anladın mı senin soyadın sana yeter eğer istemiyorsan azad ve rojdanin  ölümü gercekleşsin " dedi abisi Berfin abisine sarılarak "ez zanim keko (ben biliyorum keko) ama sevenlerin ölümüne göz yuma mam berdel kabulümdür "dedi.
#Berfinin ağzından #
Herşeyi kabul etmiştim evlenecektim. Camın yanındaki koltuğa oturduğumda göz yaşlarımı tutamadım Mardin nasıl bir şehirsin böyle, acımasız,sefkatsizsin dedim kendi kendime o sırada kapı  caldi hizmetlimiz ayse:
" mehmet agam akşama misafirler gelecek hazırlansın dedi " ayseyi çok severdim tebessüm edip başımı salladım ayse kapıdan çıkar çıkmaz duşa girdim kimse sesimi duymasın diye banyoda buz gibi mermere yaşlanmış ağlıyordum neden ben diye kendimi toparladiktan sonra banyodan çıktım bornozu giyip odaya geldim aynadan kendime baktığımda gözlerim kızarmisti.  Daha fazla dayanamayıp dolabımi açtım siyah dizlerimin altinda biten kalem eteği ve kollu sifon bir gömlek giydim saçlarımı açtım ve elimle şekillendirdim abartisiz bir makyaj yaptığımda hazır olduğumu hissettim saat altı olmuştu on dakikadır hazırdım aşağıdan gelen sesle geldiklerini anladım usulca kapımı açıp aşağıya inmeye başladım ayseyi mutfakta görünce onun yanına gittim ayse beni suzdukten sonra :
" abla çok güzel olmuşsun hem sen korkma tüm Mardin baran ağa yi bilir iyi biridir" dedi kahveyi yaparken yapmacık bir gülüş atıp ayseye :
"Saol canım ama ben aynı şeyleri düşünmüyorum"dedim kahvenin olduğunu anlayıp içeri girdim içeri girdiğimde herkez bana bakıyordu çünkü ilk önce kafama göre kahve yapmıştım sinsi bir gülüş atıp kahveleri masaya indirdim sonra kaynanama doğru ilerledim "hoş gelmişsiniz efendim" dedim tebessüm ederek beni iyice suzdukten sonra "pek te güzelsin kızım hosbuldum " dedi  kayinbabam olduğu düşündüğüm adamın yanına gittiğimde "saolasan kizim" dedi şiveli bir şekilde hafif bir tebessüm edip kahveleri dağıtmaya başladım en son baranin kahvesini verdiğimde beni iyice suzdu gözlerime bakıyordu fakat ben bakamıyorum. Kahvesini aldıktan sonra ölüm fermanım imzalanmıştı beni istemişlerdi babamda kabul etmişti zaten başka bir çaresi yoktu bu işin büyüklerin hepsi ayağa kalktı ve nisan yuzuklerimizi parmagimiza taktı o sırada gözümden bir yaş döküldü hizla elimle sildim o sirada baranin bana olan kötü bakislari gördüm babama "mehmet ağa müsadele  biz berfinle konuşalım "dedi babam başını saladiktan sonra beni hemen merdivenlerden çıkarıp odama itti. Ve ağzından duyduklarimla şok olmuştum. ..

İkinci bölümüm bu inşallah beğenirsiniz canlar eğer çok hızlı gittiğimi ya da sürükleyici olmadığını düşünüyorsanız dile getirin lütfen şimdiden teşekkür ederim ayrıca medyadaki elbise berfinin giydikleri...