~Chapter 9~ (Dileryo)

22 0 0
                                    

************

~CHAPTER 9~ (Dileryo)

Malakas na isinarado ko ulit ung pinto. Nagiilusyon na naman ako. Nakita ko na naman siya. Bakit ba lahat na lang bagay kamukha niya?? Jusko! Anu bang nangyayari sa akin?!

Ok. inhale. exhale.

Binuksan ko ulit ang pinto....

O__________O

Isinarado ko ulit. At saka ko inuntog untog yung ulo ko sa nakasaradong pinto. Nagmamalfunction na yata yung brain cells ko. Anu ba yan! Siya na naman nakikita ko. Potek!

Maya maya pinigilan ni Mr. Freshman yung pag-untog ko ng ulo ko.

"Ui Mam! Ok ka lang? Bat mo inuuntog yung ulo mo dyan? tara na, pasok na po tayo."

This time, siya na yung nagbukas. Grabeh ang lala ko na, nagdidileryo na ako.

Pagpasok ko sa loob....

O_____________O

Hindi na tama ito.

Ilang beses kong ibinlink yung mata ko. Pero.... walang nagbabago... siya talaga nakikita ko..

lub dub

lub dub

lub dub

Kung totoo lang itong nakikita ko, kanina ko pa ito niyakap.

Kaso ayoko. Natatakot akong baka mamayang yakapin ko siya, biglang magbago yung mukha niya at malaman ko na lang na isa lang palang ilusyon ang lahat. Ayokong umasa.

Pero.....

"Zi-Zinc? I-ikaw b--a yan?"

lub dub

lub dub

lub dub

Yung tibok ng puso ko, mas lalong bumilis. Mas lalong lumakas. Ngayon, hinihintay ko na lang ang sagot niya. Pakiramdam ko kaming dalawa lang ang nasa kwartong ito. Siya lang at siya lang ang nkikita ko.

"Mr., Siya po ang President namin, sabihin niyo po sa kanya kung anong kailang---."

Naputol ang sinasabi niya ng bigla na lang SIYANG lumapit sa akin at yakapin ako ng mahigpit...

O____O

Nagulat ako... Hindi ako nakareact agad...

Hindi ko alam ang irereact ko....

"Una sa lahat, sorry...."

O_____O

Nagsalita na siya. Yang boses na yan...... Alam kong sa kanya yan...

"T-teka.."

Sa sobrang kaba ko sa mga pangyayari, yan lang ang nasabi ko. At pinilit na lamang umalis sa yakap niya.

Pero... hindi siya nagpatinag..

..ang higpit ng yakap niya...

Hindi ko maintindihan kung bakit hanggang ngayon hindi pa rin nagsisink-in sa utak ko ang mga pangyayari..

Pakiramdam ko nagdidileryo lang ako..

"Please.. Sandali lang... Hayaan mo muna akong yakapin ka.."

Dito na ako nabato. Di ko alam ang gagawin

Ramdam na ramdam ko ang init ng yakap niya, ang paghinga niya, ang presensya niya..

Hindi ako nananaginip..... Hindi ako nagdidileryo....

Totoo ito. Nandito na siya.

Hindi ako makapaniwala.

***********

"Hindi Ikaw Kausap Ko, Si Mam"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon