Psycho

Εγκλοβισμένος

Έβγαλε κάτι από την τσέπη του και το έριξε στο πρόσωπο μου. Άρχισα να αναπνέω βαριά σαν να με πνίγει κάποιος. Τα μάτια μου έκλειναν όλο και περισσότερο και με πονούσαν υπερβολικά. Δεν έπρεπε να έρθω δεν έπρεπε να σε ακούσω.

Αφού πάντα με ακούς.

Τον άκουγα να γελάει αλλά δεν ήξερα ποιός γέλαγε εκείνη την στιγμή. Ο κλόουν είχε εξαφανιστεί άρα δεν γελούσε αυτός τελικά. Μα πως εξαφανίστηκε; Ήταν μπροστά μου το θυμάμαι.

Νιώθω πολύ αδύναμος. Ένιωσα τα πόδια μου να λυγίζουν. Αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Τελικά όμως δεν μπόρεσα.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν σε ένα αρκετά μικρό σπιτάκι μέσα στο δάσος. Πως στο διάολο βρέθηκα εδώ; Δεν θυμάμαι τίποτα.

Πως να θυμηθείς ρε άχρηστε αφού ήσουν αναίσθητος?

Σωστά. Πως θα βγω από εδώ μέσα οι άλλοι με περιμένουν. Το σπίτι ήταν μικρό και εγώ βρισκόμουν σε ένα πράγμα σαν κλουβί. Υπήρχε ένα τραπέζι πάνω στο οποίο ήταν κάτι παιχνίδια και μαχαίρια?

Σατανικός συνδυασμός πάντως! Εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο!

Είπε κοιτάζοντας με με ένα βλέμμα θαυμασμού. Τέλεια εγώ κοντεύω να τρελαθώ εδώ μέσα κι αυτός γελάει. Πρέπει να ηρεμίσω για να βρω ένα τρόπο να βγω από εδώ. Κοίταξα στο παράθυρο που υπήρχε έξω από το κλουβί. Ήταν νύχτα και έβρεχε κάτι το οποίο κάνει την κατάσταση να φαίνεται ακόμα πιο τρομακτικιά.

Ακούστηκε ο ήχος της πόρτας. Γύρισα το κεφάλι μου για να δω ποιός/τι με έφερε εδώ. Είδα τον κλόουν που είχα συναντήσει πριν λιποθυμήσω. Στο σκοτάδι η φάτσα του φαίνεται χειρότερη. Θεέ μου που έχω μπλέξει.

Με κοίταξε και άρχισε να με πλησιάζει. Έκανα πιο πίσω τρομαγμένος. Άπλωσε το χέρι του δίνοντας μου κάτι. Πήγα να το πάρω διστακτικά. Όταν το ακούμπησα ένιωσα κάτι υγρό στο χέρι μου. Όταν κοίταξα καλύτερα είδα κάτι στρογγυλό το οποίο ήταν γεμάτο με αίμα. Ανθρώπινο αίμα.

Το πέταξα μακριά και άρχισα να κλαίω ψάχνοντας μια έξοδος μέσα στο κλουβί για να βγω.

Ο κλόουν νευριασμένος άρχισε να φωνάζει και να χτυπάει το κλουβί. Προσπαθούσα να ηρεμίσω αλλά δεν μπορούσα.

Είμαι εντυπωσιασμένος μπορώ να πω. Ο κλόουν κάνει πολύ καλύτερη δουλειά από εμένα. Κοίτα πως είσαι. Τόσο φοβητσιάρη δεν σε είχα μπορώ να πω..

Τόσο τα γέλια του όσο και οι φωνές του κλόουν δεν μου αφήνουν περιθώρια σκέψης.
Ήμουν πλέον καταδικασμένος. Δεν ξέρω αν θα βγω από το σπίτι αυτού του άρρωστου ζωντανός.

Καινούργιο κεφάλαιο!!!

Συγγνώμη που άργησα να ανεβάσω αλλά έχουν γίνει τοοοσα τώρα τελευταία. 💜

Ελπίζω να σας άρεσε το παρτ (αν και μικρό) 😢

💜Stay alive and strong💜