Psycho

Ο Φύλακας

Τελείωσε η βάρδια μου.

Γύρισα σπίτι αρκετά κουρασμένος. Είναι λυπηρό και κουραστικό όλο αυτό.
Θα έκανα τα πάντα για να το κλείσω.

Είναι λάθος. Είναι όλο λάθος. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν σοβαρά προβλήματα και δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί. Θα έκανα τα πάντα για να τους βγάλω από εκεί. Αλλά κανείς δεν έχει θέληση να φύγει.

Το βρίσκω πολύ λογικό με τα φάρμακα που τους δίνουν.

Έχω παρατηρήσει τελευταία τρεις από αυτούς που δεν τα περνούν. Φυσικά και δεν είπα τίποτα στον γιατρό για όλο αυτό. Θα ήταν σαν να τους οδηγούσα κατευθείαν στον θάνατο.

Δεν τους ξέρω πολύ καλά αλλά μπορώ να καταλάβω ότι κάτι έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν. Είμαι πρόθυμος να τους βοηθήσω να φύγουν. Δεν με νοιάζει αν τα πούνε όλα και κλείσουν την κλινική. Ούτε αν χάσω την δουλειά μου.

Το μόνο που με νοιάζει είναι να σωθούν όσοι περισσότεροι γίνεται.

Εγώ προσέχω το κελί ενώς νεαρού που έχει διπολική προσωπικότητα ή κάτι τέτοιο.
Αυτά τα ιατρικά είναι σαν κινέζικα για εμένα.
Από ότι έχω καταλάβει αυτό σημαίνει ότι έχει δύο προσωπικότητες.
Γι αυτό χθες παραλίγο να σκοτώσει τον Michael.
Μετά δεν θυμόταν τίποτα.
Ποιός ξέρει ίσως να είναι δαιμονισμένος.
Αν θυμάμαι καλά τον λένε Zayn.

Δεν θέλει να είναι εκεί μέσα. Οπότε ξυπνάει τον ακούω να λέει ότι δεν θα έπρεπε να ζει καν.

Μία φορά μου είπε : " Χάρρυ θα έπρεπε να είμαι νεκρός, είμαι σαν μια βόμβα με την μόνη διαφορά ότι σκάω συνέχεια. Τουλάχιστον αν ήμουν νεκρός θα μειώνονταν τα θύματα."

Έχει προσπαθήσει αρκετές φορές να αυτοκτονίσει αλλά δεν τον αφήνω.
Δεν πρέπει να πεθάνει απλώς χρειάζεται βοήθεια.

Με πήρε ο ύπνος στον καναπέ προσπαθόντας να σκεφτώ έναν τρόπο να τον βοηθήσω.

Αλλά δεν υπάρχει. Είναι αδιέξοδος.

Ή μήπως υπάρχει; Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω τους άλλους. Αυτοί τουλάχιστον είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους υπόλοιπους.

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα με αρκετή δυσκολία.
Όπως ο zayn κάθε πρωί. Γιατί μου ήρθε αυτός στο μυαλό;

Ετοιμάστηκα και ξεκίνησα να οδηγάω προς τη δουλειά.
Μετά από αρκετή ώρα έφτασα. Είναι πολλές ώρες μακριά από το σπίτι μου.

Πήγα κατευθείαν στο κελί μου αγνοώντας όσους φώναζαν ενώ με έβλεπαν.
Συνηθισμένο φαινόμενο για ένα ψυχιατρείο. Όταν έφτασα είδα τον zayn να κοιμάται. Έπρεπε να τον ξυπνήσω είχε περάσει αρκετή ώρα.

Χ(άρρυ) "Ει zayn ξύπνα"

Χ " ZAYN ΞΎΠΝΑ"

Ζ "Απλά άσε με να κοιμηθώ. Αν ξυπνήσω και βγω εκεί έξω ίσως να σκοτώσω κάποιον και δεν θέλω"

Χ "Zayn σε παρακαλώ. Μην το κάνεις αυτό κάθε μέρα. Ίσως αν ζητήσεις συγγνώμη από τον Michael και συζητήσετε μπορείτε να γίνεται φίλοι. Και να καταλάβει την κατάσταση σου και  πως νιώθεις και όλα αυτά."

Ζ "Χάρρυ δεν καταλαβαίνεις ούτε εσύ ούτε κανένας. Κι αν προσπαθήσει να τον σκοτώσει;"

Χ "Ποιός;"

Ζ " Χάρρυ αυτός χθες δεν ήμουν εγώ. Αλλά ήμουν εκεί και δεν μπόρεσα να τον σταματήσω. Γιατί δεν το καταλαβαίνεις; Δεν θα γίνω ποτέ καλά. Απλά άσε με εδώ μέσα."

Χ "Όχι γιατί έχω ένα σχέδιο. Και πίστεψε με δεν είμαι ο μόνος. Τώρα βγες και μην φοβάσαι θα είμαι μαζί σου για να μην συμβεί τίποτα."

Αναστέναξε αγχωμένος. Πάντα αγχώνεται χωρίς λόγο. Δεν καταλαβαίνω γιατί. Τελικά υπέκυψε και ήρθε μαζί μου.

Είδα και τους τρεις να κάθονται στον καναπέ. Όπως και χθες. Τέλεια.

Πήγα κατευθείαν εκεί και ο zayn με ακολούθησε φοβησμένος.

Χ "Θα σας πείραζε αν καθόμασταν μαζί σας;"

Ο Michael κοίταξε τον zayn με ένα τρομαγμένο βλέμμα. Λογικό, χθες παραλίγο να πέθαινε από αυτόν.

Χ "Μιν φοβάσαι τον προσέχω"

Έγνευσε καταφατικά και καθίσαμε δίπλα τους.

Κάνεις δεν μιλούσε μέχρι που ο zayn πήρε τον λόγο.

Ζ "Συ-συγγνώμη για χθες Michael δ-δεν ήμουν εγώ αυτός, δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις"

Μ "Είναι εντάξει σε καταλαβαίνω"

Τ "Λοιπόν πως και ένας από τους πιο μαλάκες φυλακές αποφάσισε να κάτσει με κάτι ψυχικά άρρωστα φρικιά;"

Χ "Ξέρω το σχεδιάζεται"

Ξαφνικά πήραν και οι τρεις ένα σοβαρό ύφος και το χαμόγελο του Τέιτ κόπηκε. Κοιτάχτηκαν και οι τρεις μεταξύ τους.

Χ "Μιν φοβάστε είμαι πρόθυμος να σας βοηθήσω"

Σ "Και θα έπρεπε να σε εμπιστευτούμε;"

Χ "Αν θέλετε να βγείτε ναι."

Μ "Δεν πρόκειται. Δεν σε ξέρουμε καν δεν πρόκειται να σε εμπιστευτούμε"

Σ "Νομίζω ότι πρέπει."

Ζ "Τον ξέρω δεν πρόκειται να μας προδόσει."

Τ "Εντάξει αλλά αν μας καρφώσεις είσαι νεκρός"

Είπε με σοβαρό ύφος ο Τέιτ. Έχω αρχίσει να τον αντιπαθώ.

Χευ 💜
Καταρχήν ευχαριστώ εσάς τι λίγες που συνεχίζετε να διαβάζετε.
Δεν μου άρεσε πολύ αυτό το κεφάλαιο.
Αν θέλετε ψηφίστε για να συνεχίσω να γράφω και σχολιάστε την γνώμη σας 🎡