Psycho

Harry

Sel's pov :

Οι ώρες περνούν και ο Michael δεν έχει εμφανιστεί ακόμα. Ανησυχώ για αυτόν. Ή μάλλον φοβάμαι. Φοβάμαι.

Γύρισα το κεφάλι μου απότομα πίσω σαν να με έβαλε κάποιος να το κάνω.

Πίσω από το παράθυρο φαινόταν ένα κορίτσι. Είχε τα μισά μαλλιά βαμμένα μαύρο και τα άλλα μισά ροζ.

Ροζ. Πάντα μισούσα το ροζ.

Άνοιξε το στόμα να μιλήσει. Πριν πει κάτι με κοίταξε βαθιά στα μάτια και ψιθύρισε "Θα είναι νεκρός"

Τρόμαξα δεν ήξερα τι να κάνω. Ποιός θα είναι νεκρός; Τι κι αν εννοεί τον Michael; Όχι δεν μπορεί. Είναι απλά η φαντασία μου.

Όταν ξαναγύρισα να δω αν ήταν εκεί, αυτή είχε εξαφανιστεί. Τι κι αν το μυαλό παίζει παιχνίδια μαζί μου;

Το μυαλό ενώς ανθρώπου είναι ο χειρότερος εχθρός του. Μπορεί μέχρι και να τον σκοτώσει.

Τ "Είσαι εντάξει; Φαίνεσαι σαν να είδες φάντασμα"

Σ "Ίσως γιατί είδα ένα;"

Τ "Τι;"

Σ "Τι;"

Τ "Εισαι σίγουρα καλά;"

Σ "Ναι είμαι καλά. Πάμε να βρούμε τον Μάικλ; Έπρεπε να είχε έρθει έως τώρα"

Τ "Έχεις δίκιο. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι."

Γύρισα και κοίταξα τον Harry εκνευρισμένη.

Σ "Αν πάθει κάτι πέθανες"

Ο Harry χαμογέλασε και είχε ένα περίεργο βλέμμα στο πρόσωπο του. Δεν καταλαβαίνω.

Συγγνώμη. Πραγματικά συγγνώμη. Έχω να ανεβάσω κεφάλαιο από πέρσι. Παίζει να μην το διαβάζει κάνεις ή να μην θυμάστε τι έχει γίνει.

Τεσπα πολύ μικρό κεφάλαιο. Δεν είχα έμπνευση.

Αυταα συγνώμη για την καθυστέρηση. Θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά.

Καλές απόκριες 💜🌛

(vote και σχολιάστε αν δεν βαριεσται)