Sex Lessons From My Teacher {h.s} REWRITING

018. Never Together

"All alone I watched you watch her, she is the only thing you've ever seen. How is it you never noticed, that you were slowly killing me.."

Megan POV

"Harry.." Zeg ik met grote ogen terwijl ik het ziekenhuiskamertje inloop. Ik ben gewoon doorgerend toen de receptie me vroeg of ik familie was. Ik wilde hem zien, familie of niet. Ik haal diep adem en frons als ik iemand zie zitten.

Een lange, blonde vrouw op lange hakken. Haar goudblonde haren krullen mooi langs haar middel en ik bijt op mijn lip. "Hallo. Trisha Styles." Stelt ze zich voor terwijl ze opstaat. Ik bijt op een lip en geef haar langzaam een hand. Ze bekijkt me van top tot teen. "Dit is vast een leerling van je, Harry?"

Trisha Styles? Ik haal diep adem en kijk naar Harry, die verzwakt in zijn bed ligt. Ik haal een beetje trillerig adem en slik. "J-Ja, hij is mijn Engels leraar. Ik ben Megan." Zeg ik zachtjes en ik kijk op. "En wat kom je doen, Megan?" Vraagt ze dan.

"E-Eh. Ik kan inderdaad beter gaan, sorry." Zeg ik zachtjes en ik pak mijn tasje van de grond. "N-Nee, Megan." Hoest Harry. "Blijf." Zegt hij dan en ik loop met knikkende knieën naar de bank, waar ik ga zitten. "Ik ga even koffie halen. Wil je ook wat?" Vraagt ze aan me.

Ik schud mijn hoofd en knik dankbaar. Als ze weg is, kijk ik met grote ogen naar Harry. "W-Wie is dat?" Vraagt ik zacht en ik bijt op mijn lip. "Ik voel me goed, bedankt voor het vragen." Zegt hij dan, lichtelijk geïrriteerd.

Ik schud peinzend mijn hoofd. "Sorry."

"Dat is Trisha, zoals ze al zei. Mijn vriendin." Zegt hij dan en ik slik. Ik sla mijn ogen neer. "Voor zover ik weet neemt je 'vriendin' niet je achternaam over." Zeg ik dan zachtjes en ik kijk op. "Ze is mijn vrouw niet, als je dat soms denkt."

"Vrouw of vriendin, maakt niet uit. Weet ze van ons?" Vraag ik. Met grote ogen kijkt hij me aan. "Megan, er is geen ons. We hebben afgesproken dat dit zou eindigen zodra er iemand anders in beeld kwam. Jij gaat haar ook niks vertellen over dat ons gedoe." Zegt hij dan streng.

"Oh, en waarom denk je dat?" Vraag ik een beetje boos en ik kijk naar hem. "Omdat jij een leerling bent, Megan. Hoe je er nu uit ziet zegt genoeg." Mijn ogen worden groot en ik sta op.
Ik voel hoe ik tranen in mijn ogen krijg en snif eventjes. Ik had niet verwacht dat hij zoiets zou zeggen en dat het überhaupt zo'n pijn kon doen.

Een complimentje van hem voelt extra goed, maar een belediging van hem doet extra veel pijn. Vooral nu ik weet dat iemand anders mijn complimentjes nu opstrijkt. "Ik weet dat je het nu moeilijk hebt, maar dit ben jij niet." Zeg ik zachtjes en ik kijk op naar hem.

"Megan, bespaar jezelf de moeite." Zegt hij enkel en ik schud mijn hoofd. "Nee, Harry. Je gaat me niet ontmaagden en dan achterlaten als grof vuil!" Roep ik boos naar hem. Ik bal mijn vuisten. "Je had me op z'n minst kunnen vertellen dat je een vriendin had en mij niet meer wilde,"

"Grof vuil? Wie sms't hier met ene James?" Vraagt hij boos aan me. "Hij is niet mijn vriendje!" Roep ik boos naar hem. "Maar je sms'te met hem. Tot diep in de nacht. Dat is hetzelfde." Zegt hij en ik kijk hem boos aan. "Ik weet alles, Megan. Game over."

"Hetzelfde, zegt ie." Zeg ik spottend terwijl een traan over mijn wang glijd. "Ik dacht dat wij iets hadden, H-Harry." Zeg ik zachtjes en ik kijk op. "Ik dacht dat wij speciaal waren, dat wij elkaar.. Leuk vonden."

"Dat dacht ik ook Megan." Zeg ik dan. "Maar als je niet kan kiezen tussen James en mij.."

"Dat kan ik wel. Sterker nog dat heb ik al gedaan.." Zeg ik met grote ogen, proberend te redden wat nog te redden valt. "Dat is nu te laat, Megan. Ik heb nu gekozen." Zegt hij en ik voel nog een traan over mijn wang glijden.

"J-Je hebt me gebruikt.." Zeg ik met een piepend stemmetje.

Op dat moment komt Trisha binnen. "Oh nee." Zegt ze dan, met twee koppen koffie in haar hand. Eén geeft ze aan Harry, die rechtop gaat zitten. "Trisha wijst je wel de uitgang." Zegt Harry dan tegen me en ik kijk op naar Trisha.

Mijn mond valt haast open, dit meent hij toch niet? Ik ben toch niet zijn afdankertje? Als een vies servertje na een grote maaltijd. Dit kan hij gewoon niet maken.

"Weer zo'n leerling?" Vraagt Trisha dan zuchtend, waarop Harry zuchtend knikt. "Ja.." Zegt hij en ik schud mijn hoofd. Wat bedoelt hij met weer zo'n leerling? Hij heeft me dus écht gebruikt. Ik verbeeld me dit niet. Het gebeurt echt, voor mijn ogen. En er is niks wat ik kan doen om het te stoppen.

Ik voel mijn hart in duizend stukjes vallen en leg m'n hoofd in mijn handen. Trisha pakt mijn tas en legt een hand op mijn rug.

"Kom op, meisje. Jij vindt je droomprins wel." Zegt ze met een spottende ondertoon. Harry is mijn droomprins. Ik geef haar een harde duw en kijk haar enkel boos aan. "Raak me niet aan." Ik pak mijn tas en storm dan de deur uit, die ik met een harde klap dichtsla.

Ik hoor haar nog zachtjes lachen en ik bal mijn vuisten, terwijl ik stug doorloop.