Sex Lessons From My Teacher {h.s} REWRITING

077. Can't Help Falling In Love With You

"Somewhere over the rainbow, skies are blue and birds fly."

Megan POV

Ik heb hem niet nodig. Ik hoef niet per se met Tristan mee te rijden, toch? Met de diepste zucht ooit sta ik langzaam op. Ik begin rustig te lopen, wanneer ik ineens een toeter hoor. Ik draai me om en frons als er een auto stopt op de weg. Ik trek een wenkbrauw op, maar loop ernaar door aangezien ik denk dat hij vast niet voor mij toeterde. "Meg!" Roept Zayn, die in de auto zit en naar me wenkt. Ik zucht eventjes en kijk langzaam op. Tristan had gelijk, ik ben een slet. Als ik nu mee ga, bewijs ik hem alleen maar dat ie gelijk heeft. "Kom!" Zegt hij. Ik schud m'n hoofd en loop beschaamd door. "Gaan we weer.." Zegt hij dan zuchtend terwijl hij met zijn handen over elkaar naar me kijkt.

Ik draai me dan langzaam om aangezien hij me blijft volgen en loop dan langzaam op zijn auto af. Hij is veel te aardig voor me. Tristan had gelijk. Ik verdiende hun niet. In mijn oogpunt was zelfs een monster als James Styles beter dan ik. Mijn zelfbeeld werd met de dag lager, maar nu mijn beste vriend me zelfs veroordeelt, is het helemaal niks meer. Dat blijkt uit m'n acties. Ik heb niemand meer omdat ze of dood zijn of ik ze af geschrokken heb. "Moet ik je nu elke dag oppikken van straat?" Vraagt hij lachend. Ik sla m'n ogen neer en kan geen glimlach voortbrengen. "Ik heb ruzie gehad met Tristan," fluister ik.

Hij stopt aan de kant op een parkeerplaats en sluit zijn ramen. Hij kijkt me bezorgd aan. "Wat is er gebeurd?" Vraagt hij. Ik zucht eventjes en trek m'n benen op. "Zayn?" Vraag ik zacht. "Vind je dat ik teveel aandacht trek van mannen?" Vraag ik zachtjes. Hij kijkt me verbaasd aan. "Natuurlijk niet.." Zegt hij. "Eerst online een jongen, toen een leraar, toen een klasgenoot, toen nog een leraar, toen de bijna vriend van m'n beste vriend. En tussendoor houd ik jou aan het lijntje," som ik dan achter elkaar op. Hij legt z'n arm om me heen en trekt me tegen hem aan. "Begrijp je het niet?" Fluistert hij in m'n oor. "Het is een grote kettingreactie. James is Harry's tweelingbroer, ik was zijn hulpje, Harry hoorde er ook bij, James uit je klas is de eerste jongen waar je verliefd op werd zonder het James Styles drama. Luca was een grote fout en Jordan zit achter jou aan. Jij vindt Jordan niks, of wel?" Vraagt hij.

Ik schud m'n hoofd en kijk hoopvol op. Zoals hij het zij klinkt het nog niet zo erg. "Dat bedoel ik. Dus zonder dat James gedoe heb je één vriendje gehad en ben je één keer vreemdgegaan. Dat klinkt nog niet zo erg nog niet, of wel?" Vraagt hij. Een kleine glimlach siert m'n lippen en ik schud m'n hoofd. "Het vreemdgaan kan ik mezelf nog niet vergeven, maar als je het zo zegt.." Zeg ik dan zachtjes overwegend lachend. Ik knik eventjes en kijk langzaam. Hij glimlacht even en drukt een kus in m'n haar. "Zayn?" Vraag ik zachtjes. "Hm?" Vraagt hij terwijl hij over m'n rug streelt. "Hoe komt het dat jij altijd precies weet wat je moet zeggen?" Vraag ik zachtjes aan hem. Hij lacht zachtjes. "Ik zeg niets meer dan de waarheid, Megan." Zegt hij dan.

"Kun je me ook de waarheid vertellen over alle drama die plaatsvindt sinds Harry en ik samen zijn?" Vraag ik zacht lachend aan hem. "Doelend op?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Trisha die mij strontjaloers maakt. Harry die achter d'r reet aanzit. Ik die in de gevangenis beland is, beide James' die dood zijn, ik die haast zelfmoord gepleegd heeft.." Hij onderbreekt me zodra ik dat laatste zegt. Zijn ogen worden groot. "Meg," zegt hij terwijl hij met puppy ogen opkijkt. Het ziet er uit alsof hij elk moment kan huilen. "Dat meen je niet," gaat hij verder.

Beschaamd kijk ik naar m'n voeten. "Het is zo, dat is wat er met me gebeurt als Harry en ik niet samen zijn. Ik wil het hier echt niet met je over hebben. Het voelt alsof ik het aan het inwrijven ben," zucht ik. Hij kijkt verbaasd op. "Omdat ik om je geef kunnen we het niet over jou met Harry hebben? Dat is nonsens, Meg. Je kan me alles vertellen, ongeacht wat ik ervan vind," zegt hij. Ik kijk op en zucht diep. "Je bent echt zo.. Ik weet het niet. Je zegt alles wat ik wil horen. Is het gek dat ik twijfel of je wel echt bent?" Vraag ik zachtjes. Hij lacht eventjes en kijkt me aan. "Nee hoor, je bent niet gewend dat iemand je niet pijn doet, dus bij deze." Lacht hij.

"Wat betreft de drama. Je hebt Harry ontmoet op je zestiende, je was hartstikke jong. Wie zegt dat je zonder Harry niet hetzelfde had meegemaakt? De jaren vanaf je zestiende tot je achttiende zijn gemiddeld de zwaarste tienerjaren. Jij hebt ze meer fysiek dan mentaal pijnlijk gehad. Dat kan. Dat is niks om je zorgen over te maken," zegt hij. Ik kijk op naar hem en glimlach eventjes. "Al zou ik, moge het alsjeblieft nooit gebeuren, een moord plegen zou jij het nog kunnen afzwakken en me er geen rot gevoel over laten hebben. Je bent.. Geweldig," zucht ik.

Hij glimlacht eventjes en kijkt me aan. "Ben je ooit verliefd geweest Zayn? Zo verliefd dat je alles zou doen?" Vraagt hij. "Ik ben eens in de verleiding geweest, maar verliefd geworden zou ik niet durven." Zegt hij. Ik trek een wenkbrauw op. "Heb je dat in de hand?" Vraagt hij. "Ik verbied mezelf het contact met diegene, zo voorkom ik verliefd te worden. Ik weet dat verliefd zijn pijnlijk en veel te verheerlijkt is. Ik hou me vast aan mijn motto. I don't want to fall in love, cause everything that falls breaks," zegt hij. Ik kijk glimlachend op. "Dat is mooi. Maar zo waar," zucht ik. Ik zucht eventjes en kijk voor me uit. "Wel ben ik één keer verliefd geworden," zegt hij. Ik kijk op.

"Oh ja, op wie?" Vraag ik.

"Op jou."

"Zayn.." Zeg ik.

"Het is zo. En je hoeft niks terug te zeggen. Ik wil helemaal niet dat je ooit zou moeten kiezen tussen Haz en mij." Zegt hij dan. Hij is zo begripvol..

Ik kijk op naar hem. "Als ik Harry nooit ontmoet had, weet ik zeker dat jij en ik samen geweest waren. Ik verdien jou op dit moment niet. Ik weet dat ik je toch pijn zal doen en dat wil ik besparen.. Zoals je zelf al zei," fluister ik. Hij kijkt me verbaasd aan. "Zeg dat nou niet. Jij zou mij nooit pijn doen. Ik begrijp je keuze," zegt hij dan zachtjes lachend. "Stommerd," zegt hij grinnikend. Hoe moeilijk het ook is, laat ik hem langzaam los. "Jij bent stom," zeg ik overwegend lachend. Hij grinnikt eventjes en woelt door m'n haar. "Ik moet nog naar een feestje, hoor!" Lach ik, doelend op dat hij mijn haar in de war gegooid heeft. Ik geef hem een duw en dan start hij de auto. "Ik zal mijn handen voortaan thuishouden, de vorige keer liep het niet goed af voor ons beide," murmel ik overwegend lachend. Hij grinnikt eventjes en streelt door m'n haar terwijl hij met de andere hand stuurt.