Sex Lessons From My Teacher {h.s} REWRITING

075. Bad Liar

"If you're the art I'll be the brush."

A/N: Voor de schatjes die mij mailden met de vraag of ik geslaagd ben: Ja, ik ben geslaagd! Ik heb mijn HAVO diploma op zak :) Heel erg bedankt voor jullie bezorgdheid. xx

Megan POV

"Het spijt me ik weet dat ik hier helemaal niet mag ko..." Maar dan zie ik wie het is. Ik kijk met grote ogen op als Harry in de deuropening staat. "Megan? Ik hoorde iemand huilen maar besefte niet dat jij het was." Zegt hij terwijl hij binnenstapt. Ik laat me weer op de grond zakken en veeg een traan weg. "Het is niet belangrijk.." Murmel ik zachtjes terwijl ik op m'n lip bijt.

"Hey, ik heb beloofd je altijd te beschermen he? En dat vergeet ik niet zomaar." Zegt hij. Ik schud m'n hoofd en kijk voor me uit. "Je belooft zo veel dingen die je aan je laars lapt." Murmel ik. "Sorry, dat kwam er nog al roekeloos uit," voeg ik verlegen toe.

Hij knikt als ik dat zegt. "Gelijk heb je wel, hoor.." Begint hij. "Doen we niet allemaal dingen verkeerd?" Vraag ik met een diepe zucht. "Dat is zeker zo," zegt hij. Ik zucht diep en leun wat tegen de muur waarna ik me weer laat zakken op de grond. Hij neemt plaats naast me en friemelt wat met zijn vingers. "Ik weet niet wat ik moet.." Begint hij, en ik onderbreek hem. "Zeggen? Ik ook niet. Soms is stilte het juiste antwoord," zeg ik zacht.

Hij glimlacht eventjes en draait zijn hoofd naar me toe. "Ik ben vergeten hoe wijs je bent," spreekt hij dan met een kleine glimlach. Ik ben vergeten wat hij met mij doet. Zijn lach bezorgt me al genoeg gevoelens. Ik trek mijn benen op en leg mijn armen er omheen.

Het voelde goed dat hij hier was, ook al zijn we uit elkaar. Het is meer dan handjes vasthouden en zoenen. Het gaat om het feit dat ik me gekalmeerd en getroost voel alleen al als hij in de buurt is. Daar heb ik geen fysieke handelingen voor nodig en zelfs niet mentale handelingen. Hij moet gewoon bij me zijn.

"Hoe gaat het met T?" Vraag ik zacht. Hij haalt zijn schouders op. "Dezelfde, oude Trisha." Zegt hij dan. Ik knik eventjes. "Mooi," zeg ik dan. Hij kijkt voor zich uit en als ik het goed hoor, is dat een snif. "Ze is ziek, Meg." Zegt hij dan. Ik ga overeind zitten en kijk hem verbaasd aan. "Een griepje, mag ik hopen?" Vraag ik zachtjes.

Even ga ik van het ergste uit en houd ik mijn adem in. Trisha heeft me veel geflikt, maar dat heb ik ook bij haar. Veel meer zelfs, maar toch wens ik haar geen ziekte toe. Dat zou ik niet doen mocht ze iets heel ergs gedaan hebben. Dat kan gewoon niet en valt zeker buiten mijn principes.

Hij schudt zijn hoofd en dan worden zijn ogen rood. Hij schudt zijn hoofd en dan rolt er een traan over mijn wang. "Ze heeft een kwaadaardige tumor in haar borst, en hij zaait uit." Zegt hij dan. Ik kijk met grote ogen op. Hoe reageer je op zo'n situatie? Moet ik hem troosten? Bij hem uit de buurt blijven?

Ik leg m'n hand op zijn hand. "Harry.." Spreek ik zacht. Hij schudt zijn hoofd terwijl hij een traan wegveegt. "Nee. Ik wil niet nog iemand horen die het o zo rot voor me vindt. Ik wil je gewoon even bij me hebben," zegt hij. Ik knik begrijpelijk. "Dat snap ik Harry, maar.."

Hij kijkt met traanogen op. "Please?" Ik knik eventjes als hij dat vraagt, en trek hem in mijn armen. Ik ga met mijn vingers door zijn krullen en houd hem goed tegen me aan. Zijn armen legt hij om mijn middel en hij houdt me goed vast. "Ik heb dit nodig." Fluistert hij zachtjes in mijn oor.

Hij streelt over m'n rug terwijl ik zachte kusjes in z'n hareb druk. "We get addicted to the things that take the pain away.." Murmelt hij dan en ik knik langzaam. "We sure do," antwoord ik met een zucht terwijl ik voor me uit kijk.

Minutenlang blijven we in elkaars armen liggen, nadenkend over hoe het verder moet vanaf hier. Hierom wilde hij me niet spreken. Trisha lag ziek op de bank, onzeker over haar leven en ik kom even leuk langs. Ik zou de deur driedubbel en dwars in mijn gezicht smijten als ik Harry was.

"Het spijt me voor.." Begint Harry, maar ik schud mijn hoofd. "Nee, het spijt mij," zeg ik dan zachtjes terwijl ik met mijn hand over zijn wang ga. "Als het aan mij lag, lag ik direct weer in je armen. Dezelfde dag dat je aan mijn deur stond. Maar ze heeft mij nodig," zegt hij.

Ik knik eventjes en glimlach zwak. "Je bent een goed persoon, Harry." Zeg ik. Langzaam laat hij me los en schudt hij zijn hoofd. "Zeker niet.." Zucht hij. Ik leg mijn handen op zijn wangen. "Het is oké, dat je af en toe iemand nodig hebt om positief te blijven. Ik ben meer dan blij dat nu voor je te doen." Zeg ik dan terwijl ik hem met een lieve glimlach aankijk.

"Ik zal een gewone vriendin zijn, voor zolang je dat nodig hebt." Zegt hij. "Ik wil dat je mijn vriendin bent. Niet een vriendin," zegt hij dan zuchtend. Ik knik begrijpelijk. "Dat wil ik ook, Harry. Maar we moeten realistisch blijven. Trisha heeft veel geflikt, maar dit kunnen we niet maken." Zeg ik dan.

Hij moet toch glimlachen ondanks wat ik gezegd heb. Hij pakt mijn handen vast. "Je bent een goed persoon, Megan." Zegt hij. Ik bloos eventjes aangezien ik net hetzelfde tegen hem gezegd heb. Even blijft het stil en kijk ik hem in de ogen.

Hij leunt voorover en onze lippen raken verstrengeld in een lange zoen. Ik leg mijn handen in zijn nek en zoen zachtjes mee. Zijn lippen zijn zachte kussentjes en ik heb ze een te lange tijd niet gevoeld. Ik laat zijn lippen na een tijdje langzaam los.

"Gewoon vrienden?" Vraagt hij met een rood hoofd, door de kus.

"Gewoon vrienden," antwoord ik net zo rood.