İnsanlar hayatında birçokkez hata yaparlar ve bu hataların bazen geri dönüşü yoktur. Ve çoğu zamanda olmaz ama insan kendi şansını kendisi yaratır. Yıllsrdur buna inanırım ben ama şuan hiçbirşeye inanmıyorum. Şuan erenin beni getirdiği yer çok farklı .yerden çok anlatılanlar çok farklı. En son bu kadar ağladıiımda 2 yıl önceydi. O an herşey durmuştu benim için çünkü ben babamı bekliyordum doğum günümdü benim. Evde heycanla babamın bana getireceği hediyemi bekliyordum. Aslında biliyordum bana ne aldığnı çünki ben istemiştim hediyemi babamdan. Sonra telefonum çaldı , arayan babamdı. Bir an için hediyemi bulamamiş ve alamamiş olması geldi aklıma ve sitem ettim ve açtım telefonumu. "Alo baba alamadın dimi hediyemi bulamadın dimi ya of ya ama olmazki " sonra karşıdaki sesin babamın sesi olmadığnu duydum "Alo hanımefendi ben polisim" "N-ne polisi babam nerde babamı verin telefona lütfen" "Babanız şey ımmm babanız trafik kazası geçirdi ve şuanda ameliyatta" "Neee babaaaaaaa baba bırakma beniiii" "Sakin olun şuan olan birşey yok annenize ve ablanızada haber verdim isterseniz hastaneye gel- Son söylediğini dinlemeden kapattım telefonu . İçimden bir ses kötü bir şey olacağını söylüyordu. Sanki babamı birdaha hiç göremicekmişim gibi. Telefonumu bile almadan koşarak uzaklaştım evden hemen bir taksiye atlayıp hastaneye gittim. Ama ne gözyaşlarım ne de haykırışlarım bırakabiliyordu peşimi. Taksi hastaneye ulaştığında koşar adımlarla hastaneye girdim. Danışmaya sorduğum ameliyathaneyide öğrenince hemen 4. Kata yöneldim. Babamın ,canımın olduğu ameliyathanenin oraya giderken orda diz çökmüş ağlayan bir genç gördüm ama yüzü gözükmüyordu bunları önemsemeyerek ameliyathanenin önünde ağlayan ablamı ve annemi gördüm. Koşarak yanlatına gittim ve bana sadece "gitti kızım baban bizi bıraktı " dedi. İşte o an o an hiç bir yere hiç bir şeye sığmayacak kadar derin bir acı hissettim ve ağzımdan boğazlarım yırtılana kadar bir çığlık koptu. Aynı zamandada ağlıyordum ağlarken yan taraftaki o çocuğu gördüm yine ama arkası dönük o da hıçkırarak ağlıyordu sanırım o da yakınını kaybetmişti....... Bunların hepsi ama hepsi erenin beni getirdiği yerde geldi aklıma. Çünkü o gece hastaneden çıktıktan sonra buraya gelmiştim burası benim için vazgeçilmez bir yerdi. Hem babamdan önce hemde sonra.... eren ağladığımı görünce yaklaştı bana "daha birşey anlatmadımki neden ağladın güzelim" dedi. Sonrada sana herşeyi anlatıcam diyerek başladı hikayesine . Erenden; Kız kardeşim vardı benim aynı sana benzeyen Sana anlatacaklarım var o yüzden . 20 ağustos 2014 gece saat 00.00 benim kardeşimin öldüğü zaman... Kardeşim bir trafik kazası sonucu boynu kırılarak öldü. Kardeşimin gidişini duyduğum an benimde gidişim oldu. Ben hiçbir zaman iyi çocuk olmadım ben hep kötü çocuktum. Karanlık işlere bağlı çocuktum ancak kardeşimin yanında bambaşkaydım ben sürekli iyiydim o varken yanımda. İşte o gece benim hem canım, kardeşim hemde o birazda olsa olan iyiliğim öldü... Derinden; 20 ağustos 2014 gece saat 00.00 dediği an babam geldi yine aklıma. Babamda o gün o saatte ölmüştü. Erenin anlattığı şeyden sonra ağlayişim daha da şiddetlendi ve bende ona tüm herşeyi anlattım. Ereninde gözlerinden ufak bir iki damla süzüldü. Bu benim dahada canımın yanmasına sebeb oldu. Ve sordum ona "kardeşin hangi hastanede.." "Filia özel hastane" "Sen s-sen o çocuksun " dedim. İşte o çocuk erendi o gün ağlayan ameliyathanede gördüğüm çocuk Erendi kesinlikle erendi. "Anlamadım¿" dedi eren. "B-ben seni o-o gün ameliyathanede diz çökerken görmüştüm ağlıyordun " dedim bir çırpıda "Ha-hatırladım bende seni görmüştüm ya-yani sen o-o kızdın" "Evet" dedim güşsüz çıkan sesimle. Bu gece ikimizinde hayatımızı öğrenmiştik birbirimizin. Tüm gecemizi ağlayarak geçirdik tabikide sadece ben ağladım .eren erkek olduğundan sanırım ağlamadı sadece boş boş baktı uzaklara. Sabaha katşı beni evime bıraktı.eve geldiğimde gözlerimin kapanışına teslim olarak uykuya verdim tüm benliğimi.. ****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu arada yeni derin fotoğraftaki kız bilginize) (BU ARADA ERENİN ADINI MERİÇ OLARAK DEĞİŞTİRİYORUM İLK BAŞLARDA HER KİTAPTA VAR DİYE KOYMADIM AMA ÇOK GÜZEL BİR İSİM BU YÜZDEN KOYMAK İSTEDİM)
**** Hani bazen çaresiz kalırız ya hiç birşey yapmak istemeyiz ne birşey düşünebiliriz ne de napacağımızı bilebiliriz. İşte tamda bu durumdayım şuan. meriçi seviyorum yani galiba ama su da var o da çok yakın arkadaşım. O da meriçi çook seviyo. Ne suyu ne de meriçi üzücek hiçbirşey yapmak istemem. Okula doğru adımladım üzerime
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kot gömlekkot şort ve babet giydim. Çantamıda alıp dişari çıktım. Okula doğru adımladım. İlk dersin sıkıcılığından sonra tenefüste bir kız gelip diğer sınıfa çok yakışıklı bir çocuk gelmiş.dedi bende merak edip diğer sınıfa gitrim ve o suratı görmemle şok olmam bir oldu. S-sen aaağğğğğğğğğğ diye bir çığlık attım ve tüm sınıftakiler kuşaklatını kapattı ama napıyım karşımda yılların kardeşi doruk var . Koştum ve boynuna atladım o da beni görünce hemen ayağı kalktı ve kucağında döndürdü beni. Fazla dönmüş olucamki beni bıraktığında düşmüş şekilde sendeledim tam düşücekken güçlü 2 adet kol beni tuttu yüzüne bakmamla meriç karşımdaydı .kaşları çatılmış bir şekildeydi hemen toparlandım ve doruğa dönüp :dorukuşumm hoşgeldin iyiki geldin çok özledim :derinişim kuzuşum bende seni çok özledim ama bu okulda olduğundan haberim yoktu birtanem benim. Ders zili çalmasıyla o neşemizde son buldu. "Neyse güzelim hadi sen git sınıfına ben senin yanına gelicem" dedi ve yanağıma o sulu öpücüğünü kondurdu. Hiç sevmezdim onun bu sulu öpücüğnü gözlerimi devirdim ve sınıfa gittim. Meriç çok sinirli bir şekilde bana bakıyordu. "Ne oldu" dedim kısaca ve konuşmaya başladık "Nerden tanıyosun o çocuğu" "O benim en yakınım kardeşim canım "onu anladık küçük hanım peki nerden bu kadar yakının" "Benim bir zamanlar değişime ihtiyacım vardı ve o bana destek çıktı ve o günden beri kardeşim" "İi" dedi ve çatık kaşlarıyla önüne döndü "Neden bu kadar rahatsız oldun" dedim. "Hiç " dedi ve bende önemsemedim. O kadar susadımki öndeki kızdan su alıp lıkır lıkır su içmeye başladım. Suyu bitirdiğimde ise meriçin bana baktığını gördüm Yine noldu der gibi baktım ona O ise kulağıma eğilip fısıldıyarak "Biraz daha öyle su içersen seni öpücem" dedi. Bunu dalga geçerek söylemişti ancak benim gözlerim fal taşi gibi açılmıştı . Hemen boğulacak derecede öksürdüm. Meriç ise kıkırdıyordu ve bu sefer de " biraz daha öksür susturmam güzel olur" dedi ve anında sesimi kestim. Her tenefüs dorukla berabee buluştuk ve dertleştik sonundada bir sıkıcı günü daha atlatmiş olduk. Şükür ........
