Liana's POV:
*SUNDAY -9:30 AM-*
Yesss Sunday! Pumasok ako sa loob at nagpalit na ng damit. Kakagaling lang kasi namin sa simbahan. Nagsimba kami syempre.
Pagkapalit ko ng damit kinuha ko ang laptop ko at bumaba na.
"Oh anak may naghahanap sayo sa labas."-Papa.
"Sino po?"-me.
"LIANA BABES!"-John.
*facepalm!*
"Boyfriend mo?"-Papa.
"Hindi papa! Sadyang sanay lang syang tawagin akong Liana babes. Actually si Kyla nga ang crush nun."-me.
"Wait.. diba may isang tao lang naman na natawag sayo ng ganun?"-Mama.
"Opo. Si John."-me.
"Andito sina John?"-Mama.
"Mama naman. Kahapon pa silang nakalipat! Nako huli talaga kayo sa balita hayss."-me.
"Edi shing."-Mama.
Wow na 'edi shing' na din si mama ah.
"Sige po mama alis muna po ako."-me.
"Wag kang magpapahapon ha."-Mama.
Tumango nalang ako at lumabas.
"Oh saan tayo ngayon?"-me.
"Volleyball tayo!"-Coreen.
"Game!"-me.
-COURT-
Ihinabilin ko muna kay Adrian ang laptop ko habang nagvolleyball kami.
"Liana yung bola!"-Kyla.
Parating na yung bola kaya basta ko nalang hinampas. Kaso may biglang dumaan at sya yung natamaan.
"Omygosh."-Kiana.
Tumakbo agad ako dun sa lalaking natamaan.
"Sorry sorry talaga."-me.
Nagtaka ako dahil medyo natahimik sina Adrian tsaka yung girls.
"Sorry sorry po talaga! Masakit ba---"-me.
Napatingin sya sakin kaya pati ako nagulat...
Alam ko na kung bakit natulala silang lahat......
"J-Jan?"-me.
Sya nga... si Jan talaga toh....
Yung kaibigan kong matagal ko ng hinihintay.
BINABASA MO ANG
If Only {Kathniel}
Novela JuvenilMaayos na sana ang lahat... pero sinubok parin talaga kami ni tadhana. Mahirap talaga kalabanin ang panahon. Kinulang ako ng panahon para maiparamdam ko sakanya kung gaano ko sya kamahal. Yun yung isang pagkakamaling nagawa ko... I didn't mind how f...
