Chapter 9: Hurt

14 0 0
                                        

Jan's POV:

Bigla akong napatayo..

Napatingin din ako kay Liana kasi napatayo din sya...

"Anong meron?"-John.

Napatingin ako sa phone ko dahil may tumatawag.

"Hello?"-me.

("Kuya where are you?")-Jana.

"Baket?"-me.

("Guess what?! I'm with Ate Jamie!")-Jana.

"ANO?!"-me.

("ANG O.A MO!")-Jamie.

Aish! Bakit?! Bakit kailangang pati sya sumunod dito sa Pilipinas?!

"Listen Jamie, wag na wag kang magpapakita sakin do you understand?---"-me.

"NO."-Jamie.

And boom. Nasa harap ko na sina Jana at Jamie.

"Omg Jana!"-Kiana.

"Ate Kia! I missed you so much!"-Jana.

"Jamiebells!!"-Coreen.

Wait I don't get it.

Kyla's POV:

"JAMIE!!! OMG!!"-me.

Nag group hug kami. Nako matutuwa si Liana nito!

You see, Jamie is almost like our sister.

"Jamie?! Hala ikaw ngaa!!"-Liana.

"I can't believe we're complete!!"-Coreen.

"Hashtag Reunion!!"-Adrian.

Nagtawanan kaming lahat..

Then we realized na naguguluhan si Jan.

Oops.

Jan's POV:

"Paano?"-me.

Paano sila nagkakilala?

"Friends namin sila ni Jana! Small world noh?"-Jamie.

Di ko sya pinansin.

"Grabe ka naman eh! Di mo ba namiss ang ate mo?! Kasi namiss ko ang little bro ko---"-Jamie.

"Mukha pa ba akong little sayo?"-me.

Sumimangot sya.

Aish!

Anyways, sya nga pala si Jamie Adeline Villarama. Ate ko, oo di halata diba?

Mas matanda lang sya ng 1 year sakin.

"Di mo ba talaga ako papansinin?!"-Jamie.

Bahala ka.

I'm still mad at her.

Galit ako sakanya dahil iniwan nya ako sa US. I badly wanted to go with her here in the Philippines cause I wanted to start all over. I hated my life in US with those fake friends.

Ayoko ng buhay ko dun... lalo na at alam kong wala akong maaalala kung nagstay ako sa US dahil wala naman dun yung memories na nakalimutan ko.

I believe that the memories I forgot are all here in the Philippines.

"I have to go.."-me.

"Kuya."-Jana.

Lumingon ako at tumingin sakanya.

If Only {Kathniel}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon