Dito na ko bahay.. ito tahimik na naman mundo ko si daddy at mommy ayon nasa office pa rin..
Tsk..tsk...
Lagi na lang kahit nung nasa China kami ganun pa rin naman talaga eh... pag hindi over time naka out of town... brrrrrrrrrrrrrrrr.... bakit kasi solong anak ako...
Eh di sana kahit papano may kausap ako di ba..hehehhe...
Sabagay anjan naman si Travish ang aking puppy..
Speaking of my puppy..hala...hindi ko nga pala to napakain kaina...
“Hello! Baby.. namiss mo ba ko? I was thinking of you kanina eh when i was in school.. pinakain ka ba ni yaya?”
Aw aw aw...
Ahyiii... kung umiimik lang tong puppy ko...
“sorry trav di na mauulit.. promise”
“Yaya! Have you fed Travish?”
“Yis mam! Yis mam. I already pakain him”
“okay. Thank you”
“ah yaya! I want vegetable salad and siomai for dinner”
“Yis mam. Coming coming mam”
Si yaya talaga nakakatuwa nakakaintindi naman ako ng tagalog eh...
BINABASA MO ANG
A Day to Remember..
Novela Juvenilwhat if maalala mo ang isang bahagi ng iyong pagkatao na minsan ng nawala sayo at ito ay ang taong mahal na mahal mo.. at gumising ka isang araw na siya pa rin ang tinitibok ng puso mo? pero paano kung nasa komplikado kang sitwasyon? at ang pag ibig...
