chapter 18: ouch

283 6 0
                                    

Nico’s POV

this is the first time na kasayaw ko ang babaeng mahal ko.

Alam niyo ba yung feeling na gusto mo siyang yakapin ng mahigpit at sabihing mahal na mahal kita pero di mo magawa?

Ang hirap pala.. madami na namang nagdaan saking babae eh.. ewan nga ba iba yung ngayon eh..

Pero kung di ko sasabihin mas mahihirapan lang ako...

Kung iiwas naman ako pano na siya? Iisipin niya lahat ng tao iniiwanan siya..

Ayoko siyang masaktan..

Kahit ako na lang....

Pero malay natin di ba pag sinabi ko.. maramdaman din niya na mahal na niya ko..

Nagkakatotoo ba yung ganun? Para naming sa mga movies lang.. tsk.

Sasabihin ko na talaga..

“geltrud..may gusto sana kong sabihin eh”

“oh ano yun?”

“let’s sit first”

“cge”

Sasabihin ko na talaga na mahal ko siya...

Dugsh...dugsh...dugsh... ß------- heartbeat ko yan

Sasabihin ko na sana..

ng biglang may pumatak na luha sa mga mata niya...

“geltrud bakit?”

“wala Xian okay lang ako”

“Geltrud naman eh si Nico ako. Sinong Xian”

“sorry Nico ha?”

Gusto ko ng maiyak nun.. pero pinigil ko talaga..

Isa lang naman ibig sabihin nun eh iba yung nasa isip niya sa mga oras na to...

La naman akong magagawa eh.. mahal ko siya kaya eto..

“ano na nga ulit yung sasabihin mo?” sabi niya

“ah yung sasabihin ko?”

“oo nga”

“ah gusto ko lang sanang sabihin na thank you kasi kaibigan kita..”

Kaibigan...

Kaibigan.....

Kaibigan..........

Tsk..tsk...

A Day to Remember..Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon