“Geltrud open your eyes!!” ang dami ng dugo sa ulo niya...
“Not now”
I bring her to the hospital and call her mom...
“This is your entire fault!” sabi sakin ng daddy niya
“Sir I’m sorry hindi ko naman po gusto ito”
“layuan mo ang anak ko pati ang pamilya ko” sabi ng mommy niya
“Mam wag naman ho,, mahal po naming ang isa’t isa”
“Kung di ka aalis dito.. kami mismo ang lalayo sayo”
Gulong gulo na ko nun.. tumawag pa si papa na kailangan ko daw umuwi ng Pilipinas
Naghintay pa ko nun ng dalawang buwan, hinanap ko siya.. pero hindi na sila nakatira sa dati nilang bahay.. hindi na rin siya pumapasok sa school...
Wala na...
Wala na kahit konting balita....
*end of flashback*
BINABASA MO ANG
A Day to Remember..
Teen Fictionwhat if maalala mo ang isang bahagi ng iyong pagkatao na minsan ng nawala sayo at ito ay ang taong mahal na mahal mo.. at gumising ka isang araw na siya pa rin ang tinitibok ng puso mo? pero paano kung nasa komplikado kang sitwasyon? at ang pag ibig...
