The Billionaire's Chef Wife (Slow Update)

Chapter 3

Tatlong araw. Tatlong araw nalang ang natitira sa ultimatum ng dad niya, At sa mga nakalipas na araw ay hindi pa ulit tumatawag ang kanyang ama. Nababaliw na siya kakaisip. She don't know what to do anymore. Gusto niyang tumakas pero alam niyang hindi makakatulong iyon sa problema niya. Ayaw din naman niyang ipahiya ang ama at lolo kahit na sabihing sila ang dahilan kung bakit siya nandito sa sitwasyon na ito. She loves her dad and grandpa very much. Kahit na may pagka-strict ang dad niya, she is very thankful na pumayag ito sa gusto niya five years ago. She knows that this time would come. Alam niyang hindi niya matatakasan ang nakatakda nang mangyari pero hindi niya napaghandaan ang araw na ito.

She sighed by that thought. Guess she needs to decides now at nakapag-decide na siya. Sana tama ang gagawin niya.

"Hoy!" Gulat sa kanya ni Cess. "Busy na naman sa kakaisip. Baka mabaliw kna niyan"

She tsk-ed. "Atleast mabaliw palang. Ikaw baliw na"

"Hala siya oh! Ang sakit mo tlga magsalita. Ihetchu na! Ihetchu!" Sagot nito na parang nagtatampo.

"Ohyeah!? You hate me? Okay."

Biglang ngisi nito sabay sabing. "Joke lang. Ito naman si bes. Why so serious? Get your crayon! Uh! Get crayon!" With matching sayaw sayaw pa.

Napakunot noo ako sa sinabi nito.

"Aay, hindi niya gets. Sad. No fun ka tlga bes. Di mo ba alam yun.? Seriously?! Kanta ni GD yun. Korean artist. Gosh! Ang gwapo kaya nun." Saad nito with dreamy eyes.

"Nope. I don't know him. At higit sa lahat di ko alam ang kantang yan kaya tigil-tigilan mo ako sa no fun mo na yan. At kelan kpa nahumaling sa korean? No. Don't answer it. Ikaw pba e updated ka sa lahat ng bagay." Sagot niya with roll eyes.

Napa-pout ito. "Kj ka tlga. Cheee! By the way, kamusta ang pag-iisip? So what's your decision?"

"Well, I have decided. I will go back to the Philippines and marry that guy." She sighed heavily.

"So iiwan mo na tlga ang lahat dito including me?" May lungkot na sabi nito.

Napasandal siya sa upuan habang nakatingin dito. " Do I have a choice? Wala naman diba. At kung meron man, I know dad will do anything, i mean everything  para lang maiuwi ako sa pilipinas. By hooked or by crooked ika nga. Masakit sa akin na iwan ang lahat ng pinaghirapan ko dito including you but I need to this, for my family, for our reputation. I don't want to be a prodigal daughter."

"Well, I will support your decision. Basta don't forget na ibalita sa akin kung ano hitsura ng lalaking mapapangasawa mo ah at saka wag mo akong kakalimutan ha. Tumawag ka palagi o kahit sulat man lang"

"Yun tlga ang unang request mo ah. At Di na uso ang sulat. Wag kang mag-joke." Sagot niya.

"Aay, hehehe. Sa wakas, na gets mo din na joke yun. Hahahaha"

Napapailing nalang siya. Kakaiba tlga tong kaibigan niya. Parang walang problemang pinagdadaanan. She wish na sana ganyan din siya ka-lively, ka-positive sa buhay but in her position alam niyang hindi niya magagawa iyon.

"Oh siya. Tapos na ang pakikipag-chismisan mo sa akin. Back to work na tayo! Let's go" Sagot niya.

"Okay chef! AJA!"

Dalawang araw nalang. At ngayon nga ay nag-iimpake na siya ng mga gamit niya para iuwi sa pilipinas. She resigned yesterday. Yes. Kahapon lang kaya gulat na gulat ang boss sa ginawa niya, she even thought that she was joking but when she give her resignation letter dun na naniwala ito. Well, Her boss knows that she cherish her work so much kaya nagulat tlga ito sa desisyon niya. Thankfully, she understands her and accept her resignation. Her co-works shocked by the news too, yung iba naiyak pa. Leaving her dream job is like losing half of her life, half of her. Napamahal na sa kanya ang  lugar, ang mga tao. She felt like leaving her home, again.

Napabuntong hininga siya. Now, she needs to call her dad para sabihin dito na uuwi siya.

She dialled her dad's phone number. After three rings sinagot na nito.

"Hello Ayesha." Sagot ng daddy niya.

"Hi Dad. How are you?" Tanong niya.

"I'm good. So are ready to go home?" Tanong agad nito.

Napapikit siya at huminga muna ng malalim bago sumagot.

"Yes dad. I'm ready. See you in 2 days."

"Well, that's good to hear iha. Masaya ako at uuwi kana dito." Rinig niya ang tuwa sa boses ng daddy niya.

"Me too dad. Me too." Sagot niya kahit papaano natuwa siya at narinig niyang masaya ang dad niya sa pag-uwi niya.

"Did you packed your things already?"

"Yes dad. Katatapos lang po." Saad niya.

"That's good iha. So see you in 2 days."

"Okay dad. See you. Bye. I love you". Sagot niya.

"Bye iha. I love you too." Sagot din ng daddy niya bago maputol ang linya.

Napatingin siya sa phone niya at napasandal sa upuan habang nakatingin sa paligid, surely  mamimiss niya ang kwarto na ito. Ang naging bahay niya for almost 5 years. Malungkot siyang napangiti. She hope na sana tama talaga ang desisyon niya.

Monday. Ang araw nang pag-alis niya sa london. She is now on the airport with her bestfriend Cess. Asusual, maingay na naman ang babae. Ang daming bilin. Daig pa ang nanay kung makapagbilin. Kesho dapat daw tumawag daw siya lagi, video call etc. Napapa-roll eyes nalang siya.

"Okay. Stop! I get it. Geez! Kanina mo pa yan sinasabi."

Pinanlakihan lang siya ng mata nito. "Duh. Baka makalimutan mo kase noh. Sinisigurado ko lang."

"Makalimutan? Are you kidding me? Ilang araw mo na yang sinasabi ng paulit-ulit. Memorize ko na nga eh."

Tumatawa lang ito.

"Yun tlga ang gusto ko yung mamemorize mo. At saka alam kong mamimiss mo ako kaya kinukulit kita palagi. Hehehe. Effective bes!"

"Tsk. Sa sobrang effective pati sa pagtulog ko naririnig ko pa rin yan. Okay. I'll go ahead na. Tinatawag na yung flight number ko. Bye bestfriend." Saad niya.

"Waaah! Pa-hug muna." Sabay yakap sa kanya. "Take care there ha. Mamimiss kita bestfriend. Pag-ikinasal kana wag mo akong kakalimutang padalhan ng invitation at ticket na din pauwi ha. Syempre expense mo na yun kase iniimbita mo ako." Sabay tawa nito.

She chuckled. "Kahit kailan baliw ka tlga. Oo na. Sige na. Bye. Take care also." Nagbeso muna sila bago siya pumasok sa loob.

She waved at Cess for the last time. Bago makapasok na ng tuluyan. Now, there's no turning back. This is it! She is going home. She is going back to the Philippines. Hindi niya alam kung ano ang kakahinatnan ng pag-uwi niya doon but one thing is for sure, magbabago ang lahat-lahat sa buhay niya. Napabuntong hininga siya. Goodbye London my love. Hello PHILIPPINES in a bit!

------------------------------------------------------------------------------------
At dahil rest day ko at na-bored ako. Nakapag-update tuloy. Haha. Lame chap. Sorna. Pagtiyagaan niyo nalang. ~ Hello Philippines na si Ayesha. Malapit na niyang makita si ano. Huehuehue. At dahil sa nakikinig ako sa kanta ni Gudo ngayon nasali tuloy siya sa chap na ito. HAHAHA. WHY SO SERIOUS? GET YOUR CRAYON! UUH! GET YOUR CRAYON! HAHA. Salamat ulit sa mga nagbabasa nito. *finger hearts*