Να με εμπιστευτείς (Ian Stratis)

Part 11

Αρχήσαμε την συζήτηση.Η Ειρήνη είναι πολύ καλή κοπέλα.Όπως είπε αρχικά και ο Ίαν,ταιριάξαμε κατευθείαν.Έχω στεναχωρηθεί πραγματικά πολύ για εκείνη.Η Ξένια της έκανε κακό.Κάτι πολύ σοβαρό.Δεν σκέφτηκε-ή μπορεί και να το σκέφτηκε-ότι θα πάθει βλάβη η Ειρήνη.Αλλά ο άνθρωπος απ'τον εγωισμό του μπορεί να κάνει πολλά.Καθώς μας εξιστορούσε η Ειρήνη τα γεγονότα παρατήρησα ότι μπορεί να θέλει να δίχνει την δυνατή και να το καταπολεμίσει όλο αυτό,και καλά κάνει δηλαδή,αλλά κρύβει μέσα της θυμό και απογοήτευση.Απογοήτευση γιατί ένα άτομο μπορεί να πέσει τόσο χαμηλά και να ξεσπάσει σε άλλους με οποιονδήποτε τρόπο.Δεν θέλει να νιώθει λύπη ή να κλαίει για το πώς τα έφερε η ζωή της.Προσπαθεί και τα καταφέρνει μια χαρά.Έχει θετική σκέψη.Όχι ότι όλο αυτό δεν την "πλάκωσε" ψυχολογικά και σωματικά,αλλά θέλει να το ξεχάσει."Ποτέ μην το βάζετε κάτω".Αυτό θα ήταν το δίδαγμα της Ειρήνης για την ζωή.Βλέπει τον κόσμο με ανοιχτό μάτι και όχι όπως θέλει να τα βλέπει αλλά όπως είναι.Με τα προτερήματά και τα ελλατώματα του.Αν δεν τα πίστευε όλα αυτά,η ψυχολογία της θα ήταν απαίσια.Δεν θα χαμογέλαγε,θά έκλαιγε συνέχεια,αλλά όχι,δεν θα αφήσει την Ξένια να νικήσει.
Είχαν περάσει δυόμιση περίπου ώρες.

Ι:Εμ καλύτερα να φύγουμε κι εμείς,να σε αφήσουμε να ξεκουραστείς.
Ειρ:Ότι νομίζετε παιδιά,η παρέα σας μου έκανε πραγματικά καλό.Βίκυ χάρηκα πολύ που σε γνώρισα από κοντά,μου είπε με ένα υπέροχο χαμόγελο στα χείλη της.
Ε:Ειρηνάκι μου κι εγώ χάρηκα πολύ.Συγγνώμη αν σε φέραμε σε δύσκολη θέση σήμερα.
Ειρ:Μην το ξαναπείς αυτό,κάθε άλλο.
Ι:Αδερφούλα μου,θα ξαναέρθουμε να σε δούμε κάποια μέρα,δεν σε ξεχνάμε,είπε και της έκλεισε το μάτι.
Ειρ:Φυσικά και να έρθετε,θα χαρώ πολύ.
Φιλιθήκαμε σταυρωτά και φύγαμε.

Ε:Καλά η Ξένια έχει ξεπεράσει κάθε όριο...,είπα μόλις φτάσαμε στο σπίτι.
Ι:Το ξέρω μωράκι μου,το ξέρω.Έκανα την πιο λάθος σχέση της ζωής μου τότε.
Ε:Γιατί πόσες έχεις κάνει ακόμα,πολλές?,του είπα με παράπονο.
Ι:Εε δεν θα έχω κάνει καμιά 10 ακόμα?
Ε:ΊΑΝ!,νευρίασα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω απ'το στήθος.
Ι:Χαχα έλα σε πειράζω μικρή μου,ήρθε από πίσω μου και με αγκάλιασε καθώς με φίλαγε στον λαιμό μου.
Ε:Πώς γίνεται αυτό?,τον ρώτησα  καθώς είχαμε μίνει στην ίδια θέση.
Ι:Ποιο μωρό μου?
Ε:Να μου έρχεται να σου σπάσω τα μούτρα ώρες ώρες και να θέλω να σε φιλήσω σαν να είναι η τελευταία φορά.
Ι:Δοκίμασε το.
Ε:Ποιο απ'τα δύο?,του είπα παραξενεμένη.
Ι:Εσύ ποιο θεωρείς καλύτερο?,χαμογέλασε χαζά.
Ε:Χμμ,αυτό θέλει λίγη σκέψη.
Ι:Δηλαδή θα μου σπάσεις αυτά τα πανέμορφα μουτράκια?,με ρώτησε με κουταβίσιο βλέμμα.
Ε:Όχι ε?Τι να κάνω?Έχω άλλη επιλογή?
Ι:Έχεις.
Ε:Αα ναι?Ποια?Μου δίχνεις?,είπα τάχα αθώα.
Και με φίλησε τόσο παθιασμένα,σαν να ανέπνεε από αυτό το φιλί.Όταν ξεκολλήσαμε ανασαίναμε και οι δύο βαριά.
Ι:Αυτή.
Ε:Ωω...εε...ωραία,είχα χάσει τα λόγια μου.

Χτυπάει το τηλέφωνο του Ίαν.

Ι:Έλα ρε,ναι τι ώρα?Που?Καλά οκ ρε μαλάκα τα λέμε το βράδυ.
Ε:Ποιος ήταν?
Ι:Ο Δημήτρης.Μας προσκάλεσε για δείπνο το βράδυ σπίτι του,είπε γελώντας.Ξενέρωτος,συμπληρώνει.
Ε:Γιατί,μια χαρά θα περάσουμε,αν είναι και η Χαρά.
Ι:Θα είναι και η Χαρά.Αφού μένουν μαζί,δεν θα είναι μαζί μας?
Ε:Καλά οκ,τι ώρα?
Ι:Στις 9 να είμαστε έτοιμοι.
Ε:Ωραία,και τι θα κάνουμε μέχρι τότε?
Ι:Εγώ λέω να πάμε να κάνουμε κανά μπανάκι.
Ε:Μαζί?
Ι:Για να λέω κάνουμε?,μου έκλεισε το μάτι
Ε:Δεν δέχομαι.
Ι:Ωωω έλα τώρα.
Κόυνησα το κεφάλι μου αρνητικά.
Ι:Πφφ,θα μου κάνετε την τιμή να κάνουμε μπάνιο,μαζί?,γονάτισε,πήρε το χέρι μου και το φίλησε.
Ε:Αχχ καλά.Θα θυσιαστώ,είπα ψιλογελώντας.
Ι:Τιμή μου,μου χαμογέλασε με αυτό το ερωτεύσιμο χαμόγελό του.

Χελλου,μου λείψατε,λίγο,λιγάκι... :Ρ
Τι μου κάνετε?Εγώ καλά αν και είμαι λίγο κουρασμένη γενικά.
Άργησα λίγο αλλά όχι πολύ :)
Θα προσπαθήσω να κάνω μεγαλύτερα παρτ αν και είμαι από κινητό και είναι λίγο σπαστικό αλλά για εσάς,θα το κάνω :D
Ήθελα να πω,ευχαριστώ πολύυυ για τις χίλλιες και προβολές :0
Πάμε να ανέβουμε κι άλλο!
Τλμ στο επόμενο,

Μπάι!✌❤