Part 9

146 11 0
                                    

Η ώρα είχε πάει 2 και ακόμα να έρθει.Δεν είχα όρεξη ούτε να φάω ούε τίποτα.Απλά την περίμενα.Και αν είχε αλλάξει γνώμη?Και αν δεν ήθελε να με ξαναδεί ποτέ?Πότε θα έβρισκα την ευκαιρία να της τα πω όλα?Κωλό Ξένια!
Το κουδούνι με έβγαλε απ'τις σκέψεις μου.Σηκώθηκα τρέχοντας και πήγα να ανοίξω την πόρτα.
Ε:Επιτέλους ήρθες!Νόμιζα πως δεν θα ερχόσουν.
Β:Ναι ήρθα.Και όχι δεν έχω αλλάξει γνώμη.
Ε:Ωραία,κάτσε.
Καθίσαμε στον καναπέ.Σκέφτηκα λίγο τα πράγματα και αποφάσισα πως είμουν έτοιμος να της τα πω.
Καθάρισα τον λαιμό μου.
Ε:Λοιπόν Βίκυ,νομίζω ήρθε η ώρα να στα πω όλα.
Β:Ωραία...
Ε:Άκου,όπως μάλλον έχεις πρατηρήσει,δεν σου έχω μιλήσει για την οικογένειά μου.Έχω μία αδερφή,την Ειρήνη,τέσσερα χρόνια μικρότερη και έχω και μαμά.Ο μπαμπάς μου έφυγε απ'τη ζωή όταν εγώ είμουν 15.Αλλά τώρα πια το έχω ξεπεράσει.
Β:Λυπάμαι πολύ για αυτό,δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση.
Ε:Βίκυ,δεν με έφερες σε δύσκολη θέση,μην το ξαναπείς αυτό.
Μου έγνεψε καταφατικά.
Λοιπόν,συνέχισα,την αδερφή μου την αγαπούσα,την αγαπώ και θα την αγαπώ πολύ.Γι'αυτό όταν έγινε αυτό που έγινε,μέσα μου πέθανα.Η Ξένια κι εγώ είμασταν ζευγάρι.Δεν είμουν ποτέ φουλ ερωτευμένος μαζί της όπως είμαι με εσένα.Κάποια στιγμή την έπιασα μαζί με έναν άλλον.

~Flashback~

Ξ:Αγάπη μου εγώ πάω στη δουλειά,μην με περιμένεις,θα αργίσω σήμερα,εντάξει?
Ε:Ναι αγάπη μου.Τα λέμε το βράδυ.
Ξ:Σ'αγαπώ,γειά!
Ε:Γειά.
Εγώ ήξερα ότι σήγουρα δεν θα πήγαινε στην δουλειά,τώρα τελευταία μου βρίσκει πολλές δικιολογίες.Και εγώ σαν βλάκας την περιμένω υπομονετικά κι εκείνη όταν έρχεται πέφτει κατευθείαν για ύπνο!Σήμερα θα την ακοκουθήσω,δεν γίνεται αλλιώς.
Πήρα το αμάξι μου γρήγορα και άρχισα να την ακολουθώ,κάνοντας την παρουσία μου όπως μπορώ πιο μη αισθητή.
Μετά από περίπου 15 λεπτά,φτάσαμε σε ένα σπίτι άγνωστο.Εκεί σήγουρα δεν δούλευε.Εγώ προχώρησα και έκανα μια μικρή βόλτα για να μην με καταλάβει.Μετά από 5 λεπτά,ξαναπήγα στο σπίτι και περίμενα στο αυτοκίνητο για περίπου 10 λεπτά.Παρατήρησα ένα παράθυρο σε αυτό το σπίτι και πήγα κοντά και σκαρφάλωσα κάπου που μπορούσα για να κοιτάξω καλύτερα.Και τότε τους είδα.Η Ξένια από κάτω από αυτόν το κάθαρμα να της κάνει σεξ!Τους χτυπάω το παράθυρο και τους φωνάζω:
Ε:Ενοχλώ?Μα φυσικά!Συνεχίστε την δουλειά σας!,είπα πολύ θυμωμένα φωνάζοντας και κοπανόντας ο χέρι μου στο τζάμι.Κατεβαίνω και κάνω την κίνηση να μπω στο αμάξι και τότε κατεβαίνει η Ξένια με ένα σεντόνι.
Ξ:Περίμενε!
Ε:Τι να περιμένω?Μου κάνεις πλάκα?!Τέλος,χωρίζουμε!
Ξ:Κόψε που θα με χωρίσεις κι όλας!Εγώ εσένα αγαπάω!
Ε:Είπα ΤΕ-ΛΟΣ!
Ξ:Τόλμα να με χωρίσεις και η οικογένειά σου θα πάθει κακό!
Ε:Κι εσύ τόλμα να της κάνεις κακό και θα έχεις να  κάνεις μαζί μου!Κάτω τα χέρια σου από εκείνους!
Ξ:Δεν σε φοβάμαι,ψηθύρισε τόσο σιγανά που μετά βίας την άκουσα.Και τότε ξανά ανέβηκε πάνω.Έτσι και τολμίσει να κάνει κάτι,δεν ξέρω κι εγώ που μπορώ να φτάσω!Θυμωμένος μπαίνω στο αμάξι και ξεκινάω για το σπίτι.
2 μέρες μετά:
Πηγαίνω προς το σπίτι της αδερφής μου γιατί έχω καιρό να ακούσω τα νέα της.Και θέλω να την προστατέψω και από αυτή τη σκύλα(σόρρυ)την Ξένια!
Μπαίνω στο σπίτι της αφού έχω αντικλείδι.Αυτό που αντικρίζω... Η ΑΔΕΡΦΉ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΆΤΩΜΑ ΦΩΝΆΖΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΒΟΉΘΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΊΕΙ!!!
Τρέχω κοντά της.
Ε:Ειρήνη!Τι έγινε?Πες μου Ειρήνη είσαι καλά?
Ειρ:Ίαν βοήθεια,είπε μέσα απ'τους λυγμούς της,Δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου και πονάω φρυκτά στη πλάτη!
Ε:Ειρηνάκι μου ποιος σε πείραξε?είπα τρομοκρατημένος.
Ειρ:Η Ξένια!,είπε κλαίγοντας.
Ε:Η ΞΕΝΙΑ?!Θα την σκοτώσω!ΘΑ ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΩ!
Πήρα την Ειρήνη σε στυλ νύφης και την πήγα με το αυτοκίνητο μου στο νοσοκομείο.
Μετά από κάποιες μέρες και εξετάσεις,είχαμε νέα.Κακά νέα.Θα έμενε για πάντα ανάπυρη...

~End of flashback~

Τόση ώρα τα έλεγα στην Βίκυ και εκείνη με κοίταζε με στεναχώρια και ανοιχτό το στόμα.Εμένα τα δάκρυά μου κάνανε σιγά σιγά την εμφάνησή τους.
Β:Αγάπη μου λυπάμαι τόσο πολύ!Δεν ήθελα να σε κάνω να τα ξανασκεφτείς και να φέρεις αυτές τις κακιές αναμνήσεις στο μυαλό σου!Χίλλια συγνώμη αγάπη μου!,μου είπε καθώς δάκρυσε και τότε μου χάιδεψε το μάγουλο και αφέθηκα στο άγγιγμα της.
Ε:Μην ζητάς συγγνώμη!Έπρεπε να τα μάθεις και τα έμαθες!
Β:Η αδερφή σου είναι καλά τώρα?
Ε:Προσπαθεί.Έχει δικό της φυσικοθεραπευτή και τα πόδια της μπορούν να κάνουν μία μικρή κίνηση αλλά δεν μπορεί να περπατήσει,να χορέψει...τα έχει στερηθεί αυτά.Αλλά έχουμε υπομονή και της δίνουμε κουράγιο.
Β:Ελπίζω αγάπη μου να πάνε όλα καλά και σιγά σιγά με τον καιρό να ξανά περπατήσει.
Ε:Ευχαριστώ,ευχαριστούμε,διόρθωσα.Και μου έδωσε ένα τρυφερό και πολύ μαλακό φιλί γεμάτο αγάπη και συμπόνια.Της χαμογέλασα και με πήρε στην αγκαλιά της.Μου χάιδευε τα μαλλιά και με φιλούσε στο κεφάλι.Αυτή η γυναίκα με ηρεμούσε,είναι το κάτι άλλο! Κάποια στιγμή έσπασε την σιωπή:
Β:Αν δεν σας πειράζει,κάποια στιγμή θα ήθελα να την γνωρίσω την Ειρήνη.
Ε:Φυσικά θα πάμε να την δούμε.Θα δέσετε πολύ και θα ήταν πολύ ευχάριστο για όλους.

Και μετά από λίγο μας πείρε ένας γλυκός ύπνος...

Hello,it's me...
Καινουργιο κεφαλαιο!ΓΙΟΥΧΟΥ!αι κλ😂😂
Σχολεια,φροντιστιρια,μην τα ξαναλεω αλλα συγγνωμη!
Επιστρεφω δυναμικα👊
Πληγωμενη ιστορια ο Ιαν?
Η ξενια ειναι για δεσιμο!ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ!
Στα επομενα κεφαλαια θα εχουμε και οικογενεια του Ιαν.
Αυταα....
Θενκς❤
Stay tuned✌

Να με εμπιστευτείς (Ian Stratis)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora