Μετά απ'το μπάνιο μας και μια ταινία που αποφασίσαμε να δούμε,η ώρα έφτασε 8:10.
Ε:Πάω να ετοιμαστώ
Ι:Από τώρα?Ούτε 8:30 δεν έχει φτάσει.
Ε:Και τι,θες να αρχίσω απ'τις 8:30 και να μην προλαβαίνω?
Άντρες παιδί μου,ασυναίσθητοι άντρες.
Ι:Καλά καλά ότι νομίζεις,είπε με ένα μικρό γέλιο στο τέλος.Ανέβηκα στο -τώρα πια-δωμάτιό μας και άνοιξα την ντουλάπα.Τι στο καλό να βάλω?!Όχι κάτι απλό,αλλά ούτε και πολύ επίσημο...
Μετά από περίπου 10 λεπτά μπροστά απ'τη ντουλάπα,κατέληξα σε αυτά:
Είχαν αρχίσει και τα κρύα οπότε με αυτά είμαι μια χαρά.Τα μαλλιά μου τα άφησα φυσικά,να πέφτουν στους ώμους μου.Έβαλα κονσίλερ,μάσκαρα και ένα μπορντό ματ κραγιόν.Φόρεσα δύο δαχτυλίδια,το αγαπημένο μου άρωμα και έτοιμη.Είδα την ώρα.8:45.Μια χαρά.Κατέβηκα κάτω.
Ι:Τι κούκλα θα συνοδεύσω?
Εγώ του χαμογέλασα πλατιά και τον φίλησα στο μάγουλο.
Ε:Ωχ σου άφησα λίγο κραγιόν,του είπα και το καθάρησα με το δάχτυλό μου.
Ι:Καλύτερα να μου αφήσεις σημάδι γις να ξέρουν όλοι ότι είσαι δικιά μου και μόνο δικιά μου!
Ζηλεύει ο ιαν μου...
Ε:Ζηλεύουμε Ίαν?
Ι:Χαχα εγώ?Να ζηλεύω?
Ε:Δεν είναι κακό να ξέρεις,του είπα κάπως απογοητεύμενη.
Ι:Μικρή μου,μου κάνεις πλάκα?Φυσικά και ζηλεύω!Είσαι τόσο όμορφη,πρέπει να σε προστατέψω απ'τα άγρια θυρία που κυκλοφορούν εκεί έξω!
Τι?Εγώ είχα σκάσει στα γέλια.
Ι:Γιατί γελάς?
Ε:Μου κάνεις πλάκα τώρα?Άγρις θυρία?Σοβαρά?!
Ι:Γιατί?Νομίζεις δεν υπάρχουν?
Ε:Καλά δεν κάθομαι να το συζητήσω,έχουμε και 10 λεπτά δρόμο μπροστά μας.Και ξεκινήσαμε για το σπίτι του Δημήτρη.Μετά από 10 λεπτά είχαμε φτάσει.
Δ:Ωππ για σας παιδιά
Ι:Που σε ρε,είπε και ενώσανε τα χέρια τους με τις μπουνιές τους.
Δ:Γειά σου Βίκυ,πώς είσαι?
Ε:Μια χαρά Δημήτρη,εσύ?
Δ:Καλά κι εγώ.Περάστε μέσα.
Χ:Βίκυ!
Ε:Χαρά!
Είπαμε και αγκαλιαστήκαμε.Με την Χαρά έχουμε γίνει πολύ καλές φίλες.Απλά την τελευταία εβδομάδα δεν βρεθήκαμε.
ESTÁS LEYENDO
Να με εμπιστευτείς (Ian Stratis)
FanficΌταν μία τυχαία συνάντηση στο λούνα παρκ σου καθορίζει όλη σου την ζωή.