GÖÇMEN (YAKINDA)

Göçmen Alıntı

#Göçmen #AlıntıZamanı

Ah yollar.
Sonu gelmez, bitmek bilmez yollar. Ulaştırsaydı ya onu da sevdiceğine?.. Kulağı kapıdan gelecek en küçücük tıkırtıda, gözleri onu Yarine kavuşturacak yollardaydı. Ne kadar vakit geçmişti? Kaç ay, kaç gün, kaç saat... Hep mi böyle olacaktı? Hep mi hasretlik çekecekti gönül?

"Olsun" dedi. Sağ olsun, sağlam olsun da. Varsın gelmesin. Varsın yalnızlık yarenim olsun. Hayali avuntum olsun. Yeter ki; sağ olsun.

Sağ yüzük parmağındaki ince halkayı okşadı parmakları. Dudakları, umut dolu bir tebessümü misafir etti. "Gelecek" dedi. Kalbindeki gam dağlarının yerini umuda emanet etti.

~~~~

Dağlar seni delik delik delerim delerim.

Termometreler 40 dereceyi vururken, nem oranı 60'a merdiven dayamıştı. Güneş tepelerinde tavadaki yağı kızdırır gibi yakıyordu bedenlerini. Alnından sızan terlerin birini silemeden diğeri geliyordu. Kıyafetleri üstlerine yapışmış, ayakları kapalı asker botlarının içinde pişmişti. Ayak tabanları yürümekten yer yer patlamıştı ve sıcağında etkisiyle sızlıyordu. Vardıkları mola yerinde sırtlarında taşıdıkları evleriyle bir nefeslik dinleniyorlardı. Rahatlamak, huzurlu bir soluk almak ne mümkün! Diken üstünde oturur gibi elleri olası bir saldırıya karşı tetikdeydi. İki kişi nöbet tutarken diğer ekip karınlarını doyuruyordu. Sonra nöbet değişimiyle yer değiştirecek adamlar acele ediyordu.

Kolay değildi.

Kuş uçmaz, kervan göçmez terk edilmiş sınırdaki mezra köyünde bile can pazarındalardı.
Tehdidin ne zaman, nereden geleceği muamma, bir bilinmezliğin içinde feveran ederek öğlen yemeklerini sessizlik içinde yiyorlardı. Öyle sulu köfteler, çorbalar, tatlılarda yoktu menülerinde. Her birinde bir matara su, soğumuş bir konserve, artık bahtlarına ne çıkarsa ve bulabilirseler bir kuru somun ekmek. Bunlardan ibaretti vatan aşığı yüreklerin yemeği.