ONUN YÜREĞİNİ KAZANMAK İMKANSIZ
Zengin, tehlikeli, yakışıklı, geçmişi sırlar ve kötülüklerle dolu bir adam; Cem.
Yaşadığı bütün hayal kırıklığına rağmen dimdik ayakta kalmaya kararlı, genç, güzel ve bir o kadar da çılgın bir genç kız, Ecem.
Çocuksu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağır ağır topladı valizini kız, kendini yeni bir başlangıcın acısına hazırlıyordu. Dudakları kaybın şarkısını hıçkırırken, yanaklarından süzülen hayalleri karanlık bir boşluğa savrulur gibi yere damlıyordu. İşte geldiği gibi, valizine doldurduğu hayal kırıklarını da yanına alıp gitmeyi düşünüyordu.
"Gitmeyeceksin..." dedi onun bu düşüncelerine veto koyan adam.
"Neden geldin?" dedi boğazındaki jilet gibi hıçkırıklarını yutkunmaya çalıştı Ecem.
"Gözlerini görmeye geldim..." dedi adam usulca yaklaşırken. "Beni sevip sevmediğini, isteyip istemediğini görmeye... Dilin yalan söylese bile, gözlerinle sevdiğini haykırdığını sana kanıtlamaya geldim."
"Gözlerde diller gibi yalan söyler, gelmeseydin."
"Elinden tutup, evimize götürmeye, yaralarını sarmaya, geçmişi unutturmaya geldim."
Kız doğruldu, titreyen sesine acı acı korkusu dokundu. "Sen gururlusun, hiç gelmezsin sandım... Ben gidersem sen vazgeçersin sandım. Geçen sefer bırakmıştın ellerimi, yine tutmazsın sandım... Şimdi elimi tutmanı istemiyorum Cem, gelmen hiçbir şeyi değiştirmeyecek... Çünkü sevsem de vazgeçiyorum senden, bu defa acımadan gidiyorum bu şehirden."
"Benimle kalmak istemiyor musun artık?"
"Biz bir arada kalamayız, beceremiyoruz."
"Gitmene izin vermem, sımsıkı sarılırım."
"Koparırım kendimi senden... Tutmana izin vermem."
"Eve hapsederim, gidemezsin..."
"Kaçacak bir yol bulurum, durduramazsın..."
"Zincire bağlarım, kımıldayamazsın..."
"Kendimi vururum Cem, ama yanında durmam... Anlasana, aynı acıları yaşayamam, ölürüm."
"Gitmene izin vermem... Asıl o zaman ölürüz biz. Ayrılırsak, ölürüz."
Ecem çenesini inatla dikti havaya, "Gidişime izin vereceksin." Dedi ağlayarak.
"Sevişime izin vereceksin. Seviyorsun madem, gitmeyeceksin." Diye emretti.
"Sevmek yetmiyor, sen de sevme bak, canın yanıyor."
"Seviyorum." Dedi Cem hızla yanına gelip yüzünü avuçlarına gömerek.
"Sevme beni..."
"Seviyorum..." Gözyaşlarından göller kurulurken eline, hıçkırdı kız mızrak gibi öfkesiyle. "Sevme Cem, sen sevince ben acıyorum."
"Seviyorum..."
"Kanatıyor senin sevgin..."
"Bir kere başardık, yine başarırız. Sevmesini öğreniriz."
"Öğrenmek için geç kaldık. Mümkün olanı değil, imkânsızı istiyorsun. Bak bu acılar senden bana kalan... Oysa ufak sıyrıklarımdan kurtulmak için koştum yüreğine, şimdi can çekişiyor aşkım görmüyor musun?"
İyi geceler canlar, Bu yazar bugünlük ağlama kapasitesini doldurdu sankim :D
