Happily | Nouis

29

Louis: Pamiętasz, kiedy ten koleś Liam uwziął się na mnie w drugiej klasie? 😶

Niall: Kazałeś mi zapomnieć tą żenującą część twojego życia.

Louis: A pamiętasz, jak skopałeś mu tyłek, będąc tylko gadatliwym chuderlakiem z niższej klasy? 👊👶

Niall: Pamiętam jak dostałem od niego w nos 😒

Louis: Uratowałeś mnie, kiedy próbował mnie zabić 💀

Niall: Liam nie próbował cię zabić, Lou. Był po prostu zły, bo każdego dnia zabierałeś śniadanie z jego plecaka 😪 😒 😒

Louis: Wspominam to nieco inaczej 😌

Niall: Nieważne. Morał tej historii jest taki, że próbując cię bronić, od zawsze dostawałem po twarzy 👏 👊 👊 🙅

Louis: Morał jest taki, że prawdziwy przyjaciel nie boi się nastawić dla ciebie policzka.

Louis: I jeśli to coś między nami zmieni, ja nie boję się nastawić swojego Harry'emu.

Niall: Lou 😥

Louis: Wiem, że jesteś przerażony na myśl o tym, że musisz mu to powiedzieć, Ni, dlatego chcę być tam z tobą i przyjąć na siebie każdy cios 😣

Niall: Harry nigdy by cię nie uderzył. Boję się mu powiedzieć, bo nie chcę widzieć rozczarowania w jego oczach 😔 💔 💔

Niall: Wiesz dobrze, że nienawidzę krzywdzić ludzi. Szczególnie tych, których kocham.

Louis: Jak myślisz, że zareaguje?

Niall: Będzie zbyt zaskoczony i zraniony by powiedzieć cokolwiek. To sprawia, że czuję się tak potwornie 😭

Louis: Przepraszam, że przez swoją głupotę postawiłem cię w takiej sytuacji.

Louis: Nie myślałem, że ten pocałunek zmieni, aż tak wiele 💔

Okej, przyznaję, że ten rozdział jest średni, ale to dlatego, że jestem napalona na następny.

Czy to dobry moment na rozmowę Nialla i całkowicie nieświadomego Harry'ego?

Rozbudowany rozdział. Tylko ostrzegam.

I zapomniałam dodać, że Niallem rzeczywiście jest młodszy o rok od reszty chłopaków. Taka ciekawostka.