A BEAUTIFUL CREATION (BS 2 - Completed)

Kabanata 22

‘Have faith and believe in your self.’

Kinabukasan, maaga akong gumising at bumangon para maghanda na sa pag-alis. Makikihiram na lamang muna ulit ako sa kanila ng damit, I don’t have any choice kung hindi ang mag-dress na lamang siguro ulit or maghahanap ako ng kahit anong jeans.

Maaga akong pupunta sa resto bar ni Kiro dahil may gaganaping birthday party doon. Hindi naman ako maka-hindi dahil trabaho ko iyon, at kailangan nila ng singer doon. “Hey! Why did you wake up so early?” Tanong niya sa akin  habang kinukusot ang dalawang mga mata. Yes, magkatabi kaming natulog. Wag kayong green, wala namang nangyari eh.

“Work. Baka hindi muna ako makapasok as-- Secretary mo ngayon, pasensya na! Kailangan talaga ako sa bar ni Kiro.” Sambit ko at yumuko.

“It’s okay, wala naman akong masyadong gagawin sa office, Ipapadala ko na lamang ang mga documents sa bahay so I can work here. Do you want me to acompany you?” Tanong niya at bumangon sa pagkaka-higa.

“No no no, baka maka-distorbo pako! Okay lang, Oo nga pala. P-pwede ba ulit makihiram ng damit?” Tanong ko pa.

He just stared at me. “Don’t you ever think about that Love. Hindi ka distorbo okay? From now on, you’re my half. Kaya dapat alam ko kung saan ka pupunta at kung anong mga gagawin mo.” Lintaya niya. My cheecks instantly heat up, The heck! Hindi yata talaga siya pumapalyang pakiligin ako. Peste!

“I’ll drive you there, Wait up! Im going to take a bath.” Aniya pa. I just nodded, he walk away but then he turned again and move closer to me. “May nakalimutan pala ako.”

My forehead creased. “What is it?” I asked.

“My kiss.” He said and kissed me quickly.

My cheecks heat up, “You----” He suddenly cut me off with his kisses.

“Ano? Magsasalita kapa? Sige lang, Igagalaw ko talaga tong labi ko.” He whispered.

Nanlaki naman ang dalawang mga mata ko at agad na umiling-iling. “I won’t. Shoo shoo! Take a bath first.” Pagtataboy ko sa kaniya.

He wiggled his eyebrows. “And then? What would we do if I take a bath first? We will continue our kissing scene? Where?” Bigla akong pinamulahan. Peste, akma ko na sana siyang babatukan ng magtatakbo na siya papasok sa banyo.

“Hahaha! Kidding aside Love, I love you! Mwa” Nagflying-kiss pa siya.

Sinambot ko iyon mula sa hangin at idinampi sa pisngi ko. “I love you too.” Bulong ko at ngumiti ng tipid.

Habang hinihintay siya ay patuloy naman akong naghanap ng shirt at jeans sa closet. Grrr! Inuugat na dine, sadya bang walang jeans at kahit anong t’shirt dito? Bigla kong naalala yung hinubad kong jeans kanina. Yay! In the end, Isang denim shirt and ripped jeans na lamang ang napili ko. Inilapag ko iyon sa kama at inihanap rin ng masusuot na damit si Sigmon Clark.

“LOVEEEEE, I DON’T HAVE ANY BOXERS HERE! GIVE ME SOME!” Sigaw niya mula sa loob ng banyo.

My face instantly heat up. Arggh! Napaka-ano talaga. Naghanap ako sa closet niya at angry birds iyong napili ko. Hahahaha! Ano kayang itsura niya dito? Wait? what? Erase erase. No, no no!

“Open this goddamn door, here’s your boxers.” Saad ko’t nag-iwas ng tingin.

Lalalala. Damn-ed those abs! My gosh tamara! Stop it, nagpuslit pa ako ng isa pang tingin bago tuluyang umiwas. “Enjoying the view? You don’t need to avoid those abs Love! It’s all yours.” Aniya pa at humalakhak.

Walangya talaga! Agad ko siyang itinulak para ako naman ang makapasok at makapaligo narin. “Diyan kana magbihis, maliligo nako!” Singhal ko sa kaniya at pabagsak na isinarado ang pinto. Kung bakit? Wala naman, trip ko lang.

I quickly take a bath. Hindi na ako nagbabad sa baththub katulad kahapon. And then, Damn-ed! Naiwan ko ang damit ko sa kama! Huhu. Paano na ako ngayon?

Dahan dahan kong binuksan ang pinto at sinilip kung hanggang ngayon ay nandodoon parin siya. And damn-ed yes, arrrghh! Bahala na. Lumabas ako ng naka-tapis lamang, mahigpit ang pagkakarolyo ko sa tuwalya at pagkaka-kapit ko dito.

“Damn! Faster Tamara, get your fvcking cloths here.” Aniya at nag-iwas ng tingin. Ibinato niya na sa akin iyon, Crap! Ano bang problema niya?

Bumalik ako sa banyo para mag-bihis. Pagkatapos nama’y lumabas na ako sa banyo at dumiretso sa kitchen.

“Let’s eat first Tamara! Ya, mamaya niyo na lamang ho gisingin si Schizcelle.” Aniya bago ako ipagsandok ng pagkain sa plato.

Tahimik lamang kaming kumain, pagkatapos ay inihatid niya ako sa resto bar ni Kiro. “Wait up, Love!” Pigil niya sa akin ng akma na sana akong papasok sa loob.

“I’ll fetch you up later, Keepsafe there okay? And by the way, here. I prefer some shirt’s there towels, polbos and such. Wag kang mag-papatuyo ng pawis don ah? Don’t skip your meals. And one more thing, don’t you ever dare to look at other guys there nor talk to them. I have my eyes Love. Stay safe there, call me when you need anything. I’ll fetch you up okay? Bye! I love you.” Mahabang lintaya niya.

Halos maluha ako sa speech niya. “Don’t worry, I’ll be fine there. Im all yours now sigmon. I love you too.” Nakangiti kong saad.

First time ito. Yung may lalaking magpapa-alala sa akin, yung mag-aalala para sa akin. First time tong nangyaring ito. Thankyou G. Thankyou for giving me Sigmon in my life. Habang tumatagal, mas lalo ko siyang minamahal. Alam kong may tipos siya, ngunit sa kabila naman noon ay may maganda rin siyang pag-uugali. Hindi ako nagkamali sa pagpili sa kaniya. Hindi ko pagsisisihang siya ang minahal ko.

“Ingat sa pag-ddrive. I’ll call you later. Bye!” Kaway ko sa papalayong kotse niya.

Nang matanaw kong malayo na ito ay pumasok na rin ako sa loob. Everyone was busy in preparing for the celebration later. I sneak out and walk towards Kiro’s direction.

“What time the party should start?” I asked.

He smiled when he saw me. “You came Tamara! I owe you one, I thought you’re not going here.” Ani Kiro.

“It’s my job. So, what time the party should start? Should i help them there?” Tanong ko pa at itinuro ang mga caterers na nagpre-prepare ng foods sa table.

“You’re a singer here, not a caterer.”

“Fine fine, pakitawag na lang ako mamaya sa locker room.” Sambit ko sa kaniya at dumiretso na sa locker room.

My phone rang when i entered the locker room. It was Aldrin who called. I press the button answer.

“Tamara? Napag-isipan mo naba? Hinihintay ka niya ngayon.” Aniya sa kabilang linya.

“I really don’t know brent, hindi pa ako handa....”

“Well, that’s life Tamara, kelan kapa magiging handa? Kapag wala na siya at huli na ang lahat? Have faith and believe in your self, you can do it. Face your problems.” He said and hang up the phone.

Have faith and believe in your self..

Have faith and believe in your self..

Have faith and believe in your self..

He’s right! That’s life! Well, thankyou Aldrin.