A BEAUTIFUL CREATION (BS 2 - Completed)

Kabanata 21

‘Im okay, This is the best lie that a girl can say when she’s already hurt.’

“Kuya...” I suddenly whispered.

Agad akong umurong at tumalikod para punasan ang luhang nagbabayada sa mga mata ko. Bakit sila andito? Anong ginagawa nila dito? Sino yung dalawang batang kasama niya? Ang daming tanong na pumapasok sa utak ko, ang daming mga negatibong bagay ang naiisip ko.

“Hey! You okay?” He snapped his fingers infront of me.

“Ah--- eeh! Let’s go home?” Aya ko sa kanila.

“Oka---” The sales lady suddenly interruped him. The heck, yun na yon e! Uuwi na kami, putakte! Na-istorbo pa.

“Excuse me, Ma’am/Sir! Hinihintay na po kayo ng buyers.”

“Oh! I forgot, Wait first Love! We will just talk to them.” Aniya pa at hinigit ang bewang ko palapit sa kaniya.

“Ikaw na lang ang makipag-usap sa kanila, Mag-lilibot na lang kami ni Schizcelle.” Pahayag ko.

“No, tayong pamilya ang haharap sa kanila’t makikipag-usap. Okay?”

My face instantly heat up. Yeah! We’re like happy family right now. I mentally giggled on the thoughts.

“Good----” Kuya interupped Sigmon when he saw me.

“Elizabella.....” He scolded

“You know her?” Naka-kunot noong tanong ni Sigmon kay Kuya.

He just ignored Sigmon and he’s still intently staring at me. “Elizabella...” Muli niyang banggit sa pangalan ko.

“W-what are you doing here?” Nauutal kong sagot. Dapat ay nasa Newyork sila at doon na lamang manirahan, Paanong nakarating sila dito?

Magugulo na naman ba ang buhay ko? Nananahimik na ako, Sadya ba talagang pinaglalaruan ako ng tadhana? Lumayo na ako para sa ikatatahimik ng lahat, tapos sila pa itong susunod sa akin kung nasaan ako ngayon? Nakalagay na ako sa tahimik, ayoko ng makagulo ulit.

“Grandma’s looking for y-you sweety!” Aniya at tipid akong nginitian.

“I don’t care! Umalis na kayo dito, ayoko ng gulo! Ayoko na kayong makita. I am very well fine, hindi ko na kayo kailangan.”

“Go home now please? She needs you, also Mommy’s looking for you.” He gave me a faint smile.

“Woah! What a miracle. Why would she look for me? Wala akong matandaang may magulang pa ako e! Im sorry. And well, pakisabi kay Grandma, paki-contact na lang ako. Bye!” Tumalikod na ako bago pa lumabas ang mga luhang kanina ko pang pinipigilan.

I don’t have a mother! Wala naman siyang puso e! Ni hindi ko nga naramdamang maging anak niya, itinuturing niya lamang akong badluck sa buhay niya. Isa naman akong patapon sa paningin niya e! Walang wala ako kumpara sa kuya ko, kasi hindi naman ako maaasahan e. Hindi naman ako siya na lalaki, weak kasi ako! Mahina ako kasi babae ako. Anong panama ko don? Lumayo na nga ako e, tapos sila naman ang lumalapit.

I rolled my eyes and let the teardrops rolled in my cheecks. One thing i know right now, Im hurting.

“I don’t know what happened between the two of you, nor to your family. I don’t have any idea how could i comfort you, Just let your tears fall, I know you’re hurting and crying is the best way to atleast ease the pain, I don’t know either what to do. Just cry and let your eyes gets tired. Im here, Im always here Love.” He hugged me so I hugged him back. I suddenly felt a pang on my chest. Buti pa itong lalaking ito.

Hinarap ko siya at nginitian ng isang matamis na ngiti. “I owe you one, Thankyou. I really do love youuu....”

“You’re we--- wait. What? Did i just----”

“Sssshh. Lower your voice!” Saway ko sa kaniya at bahagyang tumango.

He was about to shout when i suddenly stopped him. “No need, You already heard it. I love you too okay? Sssshh.”

“WOOOH! YES. I LOVE YOU SO DAMN-ED MUCH LOVE. ” He said and giggled. I gave him a sharp stare.

“Oops! Im sorry, just can’t hold it anymore. I love you, i love you.” He said and kissed me.

“Aye aye! Does it mean mag girlfriend-boyfriend na kayo niyan?” Tanong ng kadarating pa lamang na si Aldrin kasama si Brent.

“Oo nga!” Sang-ayon ni Brent na buhat buhat si baby Schizcelle.

“It depends on her, basta ako ASAWA ko na siya at anak na namin si Schizcelle.” Lintaya naman nito. Agad na nagtinginan si Aldrin at Brent at sabay na napa-ngiti.

“Oh well, It’s setteled then. Ipinauubaya ko na sa’yo ang prinsesa ko. Try to hurt her and you’ll be dead meat.” Saad ni Aldrin at tinapik ang balikat ni Sigmon.

“Ako din, sa’yo na siya pero subukan mong saktan siya kahit pa kapatid kita at mas MATANDA ka sakin bubogbugin kita.” Brent said. He even emphasized the word MATANDA to his older brother.

“Me too, me too! Remember this Daddy, try to hurt Mommy i will leave you. Hihihi” Singit ni Schizcelle. “Yehey! HAPPY FAMILY NA TAYO.” Sigaw niya pa.

Matapos ang eksenang iyon sa Mall ay sabay sabay na kaming umuwi, tumigil kami sa bahay or more on mansion nila Sigmon para doon na mag-dinner at magpalipas ng gabi. Lahat sila ay nasa loob na samantalang ako ay nagpa-iwan sa labas sa may pool area.

It’s been a long tiring day, ang daming nangyari ngayong araw na hindi ko naman inaasahan. Katulad ng biglang pagsulpot ni Kuya, at pag-amin ko kay Sigmon. I let out an heavy sigh, tama ba iyong ginawa ko? Tama ba yung sinagot sagot ko ang kapatid ko? Alam kong mali. Pero somewhat ay nakaramdam ako ng kaginhawaan, madami pa akong gustong sabihin sa kaniya, sa kanila pero ayoko na.

Agad kong pinunasan ang luhang pumatak mula sa mga mata ko, Don’t cry Tamara! They doesn’t deserve your tears. I fake smiled. Pero kasi, hindi ko talaga kaya e! Kusa silang tumutulo.

“Tammy, you’re Grandmother wants to talk to you.” Sulpot ni Aldrin at tinabihan ako sa pool side.

“I don’t know Aldrin. Hindi ko na alam.” Lintaya ko at yumuko.

“It’s been 2 or 3 years? Are you okay?” Tanong niya bigla.

“Im okay.” Mabilis kong sagot.

“You can’t fool me Tamara! You know what? hindi habang buhay matatakasan mo sila, walang forever Tamara! Lahat ng bagay may katapusan, lahat ng tao unti unting maglalaho sa mundo na animo’y parang isang bula. You’re grandmother, she’s suffering from heart disease. Hindi ko alam, She wanted to talk to you, lumalaban siya para sayo Tamara! Hinihintay ka niya kasi alam niyang babalik ka, na babalikan mo siya. May taning na ang buhay niya, Ilang buwan na lang ba? I think 4 months na lang, Can you imagine? Tamara, hindi natin alam kung kailan siya kukuhanin sa atin ni God, Puntahan mo na siya bago pa mahuli ang lahat. I know you can do it, malakas ka Tamara! May tiwala ako sayo, makakaya mo naman lahat e, Magtiwala ka lang kay Papa jesus. He has a plan for you, remember one thing Tammy, Everything happens for a reason.” Mahaba niyang lintaya at iniabot sa akin ang kapiranggot na papel bago tumayo at tuluyang umalis.

I looked at the small paper, St. Luke’s Hospital. Handa na nga ba ako? Handa ko na nga bang harapin lahat? Lahat ng mga taong nanakit sa akin? Yung totoo? Hindi ko pa alam.