Het liedje wat hierbij hoort heet The crow and the butterfly van Shinedown. Shinedow is een geweldige band, en de horror van dit liedje is fantastisch. Het is een beetje haunting (ja, Engels woord) en mooi. De muziekvideo ook en adopihfdsuibfsd ik hou van dit lied. Punt. Als ik dood ga mag dit liedje op mijn begravenis gespeelt woorden, deal? :)
Veel leesplezier. ^^
Proloog
Ik had het gevoel alsof ik dood ging, en misschien was het beter geweest als ik dood gegaan was. Het brandende gevoel verspreidde zich snel in mijn lichaam als gif. Misschien was het wel gif, ik wist het niet. Ik kon niets zien. Het was alsof ik een donkere kamer was waar geen straaltje licht door kwam. Misschien was dit wel een een of andere zieke grap. Dat er opeens licht was en dat iemand zou roepen:’ Surprise, you’re on candid camera!’ of zoiets. Ik zou lachen om mijn stommiteit, dat ik kon denken dat zoiets echt was. Ik zou gewoon naar huis gaan en doorgaan met mijn leven. Maar er kwam geen licht en er was niemand. Ik was alleen.
Toen kwamen er voetstappen. Doffe, harde voetstappen die weergalmden in de donkere ruimte. Was dat mijn redding? Mijn reddende engel in nood? Toen hoorde ik een kille, hese lach. Een lach die me kippenvel over mijn hele lichaam bezorgde. Ik wou gillen. Ik wou slaan, schoppen, wegrennen. Ik kon me niet bewegen, het gif had mijn spieren overgenomen. ' Ach, doe geen moeite, liefje. Je zal het toch allemaal vergeten zijn,' de stem klonk mierzoet. Het klonk alsof ze een klein kind een standje gaf. Ik voelde hoe een koude hand over mijn voorhoofd streek en alweer kreeg ik kippenvel. Een zoete, sterke geur van parfum drong mijn neusgaten in. Een misselijk gevoel verspreed zich in mijn maag. ' Tot straks,' zei de vrouw, ik nam aan dat het een vrouw was, en ze stond op en liep weg. ' Liefje,' maakte ze haar zin af voordat ze de deur dichtsloeg.
Ik ging dood, dat wist ik zeker. Ik zou binnen een paar uur dood zijn. Over een paar jaar zouden de meeste mensen me vergeten zijn.
Het is raar hoe je gedachten kunnen lopen, vooral de gedachten voor je dood.
Maar ik dacht niet aan mijn ouders, ik bad niet tot god, ik dacht niet aan hoe het mij ooit had kunnen overkomen. Nee. Ik dacht aan dat ik degene die me dit aan gedaan had zou krijgen.
Ik zou haar hetzelfde aan doen als ze mij aangedaan had.
Het gif verspreidde zich in mijn ogen, waardoor het leek alsof ze opengetrokken en versteend werden.
Ik zal dit niet vergeten, ik zal dit niet vergeten.
Het gif verspreidde zich in mijn huid, waardoor het leek alsof die verstrakt werd.
Ik moet onthouden wie ik ben.
Het leek net alsof ik kromp, ik voelde me kleiner worden.
Ik ben Ally, maar iedereen kent met als Allyane. Ik ben dertien jaar.
Het gif verdoofde me.
Ik ga dood, of iets wat daar op zal lijken. Dit doet zo'n onmensenlijke pijn. Ik wil dood. Maar misschien kan ik dat niet.
Het gif bonkte mee in hetzelfde ritme als mijn hart. Ik had niet veel tijd meer.
Ik hou van lezen, van tekenen. Ik hou van het leven. O God, ik wil niet dood!
Langzaam had het gif mijn hersenen in zijn macht.
Ik... Ik zal dit niet vergeten. Ik zal degene krijgen. Ik ben Allyane, ik ben dertien jaar... Ik... Ik ga...
Toen nam het gif me over.
Ik viel in een groot zwart gat.
Ik zal dit niet vergeten...
Hier is de tekst van het liedje waar ik het over had in de introductie. Heb je de introducitie niet gelezen? DOE DAT DAN NU SNOTNEUS!
A doll's house
You can burn all your books,
But you can't burn your memories,
They're made into your history,
They make you blind,
You can say that you're blind,
But you will see all their pain,
You can say that you're deaf,
But you will hear every scream,
It's like you're made of plastic,
So hard as stone and cold,
You just got your soul sold,
For a box full of gold,
But your eyes don't see a thing,
They're perfect, round and big,
But you won't let a tear slide down,
From your plastic, icecold cheek,
And the only place you'll live is a doll's house,
The only place you belong is a doll's house.
(Sorry voor als er spelling of gramatica fouten in zitten. Ik ben geen ster in Engels.)
JE LEEST
A doll's house (ON HOLD)
غموض / إثارة"Niets is wat het lijkt." Je word wakker zonder te weten waar je bent. Een stel levenloze poppen kijken je aan en het enige levende wezen dat weet dat je bestaat is een gekke, kinderlijke vrouw. Je kunt niet praten, je kunt je niet bewegen. Je weet...
