Ikaw pa rin

Chapter 5- kababata

"Shameeee" sabi ni mama.
"Shameeeee gumising ka na nga!"galit na sabi ni mama.

"Opo maaa. Ito na pooo!"sabi ko at nagsimula nang maglalad pababa ng hagdan.

"Maaaaaa. Sabado ngayon! Ano bang problema mo?" nagpapapadyak ko sabi habang nasa kalagitnaan pababa ng hagdan.

"Shame. May bisita tayo. Si kumareng nilda ipapasuyo daw sayo ung anak nya mag ta-transfer sa school nyo. Classmate mo daw sya. Kaya makikisuyo si tita nilda mo."sabi ni mama.

"Whaatt? Si rick? Why titaaa! Bakit sya magta-transfer sa school namin???" Nabubwisit kong sabi.

"  Eh paano. Si rick nambababae nanaman! Bawat segundo iba iba ang babae! Nakakabwisit! Nalibot na yata namin ang school dito! At last na itong school nyo. Kaya please? Shame? Pasuyo naman kay rick please?"nagmamakaawang sabi ni tita nilda.

"Sige na nga po" mapait kong sabi.

" Mareng nilda! Asan nga pala si rick?" Tanong ni mama.

"Nasa labas. Naghahanap pa yata ng babae dito. Hayyy."sabi ni tita nilda.

"Rickk! Halika dito sa loob! Andito sila shame at mama mo!"sabi ni mama.

Umupo na ako sa upuan ng dining table na naka patalikod sa pintuan at nagsimulang kumuha ng pagkain.
Narinig ko na ang yapak ng isang panget at maniac kong kababata. Hayyssssss!

"Hi po tita!"masayang bati ni rick.

"Mareng nilda! Napakapogi na ni rick! Parang kelan lang! Utod ng taba nyang lalaki na yan!" Natatawang sabi ni mama

"Si tita talaga!"sabi ni rick at kunwaring natawa.

"Oh? Umupo kana dito sa tabi ni shame! 7 years kayong di nagkita o?"natatawang sabi ng mama ni rick.

Umupo siya sa tabi ko. Ngunit ako ay sa pagkain lang nakatuon.

"Shamee! Mag hi ka naman kay rick! Para namang hindi mo siya kababata o?" Pabirong sabi ni mama

"Ah tita! Ako nalang po ang kakausap. Baka nahihiya lang po yan pero gustong gusto na po niya kong kausapin"nambu-bwisit na sabi ni rick.

"Ang kapal talaga ng muka mo no?!?" Napaanggat tuloy ako ng ulo.

Omg, si rick ba toh? Walang wala na kong rick na nakikita! Omggggggggg! Ang pogi nya-----!  Shame? Anyare! Hayop pa din yan. Layuan mo yan shame please? Wag kang magpapaapekto sa kagwapuh--- ayyy pota?!? Anong sinasabi ko?!

"Grabe ka naman tumitig" ngising asong sabi ni rick at kumindat.

"Ughhhhh! Ang kapal mo! Napaka panget mo! Asa ka pa!"sabi ko.

"Wag ka namang masyadong magpahalata. Nandito tayo sa harap ni tita. HAHAHA!"nang aasar na sabi ni rick.

" rick! Please lang? Wag dito! Wag kay shame? Tayo ang nanghihingi ng tulong dito kaya please? Shut your mouth rick?!" Sabi ni tita nilda

Natahimik kaming lahat at kumain na lang. Pagkatapos kong kumain lumabas na ko at baka hindi ko na matiis makapatay ako ng isang tao. Hay rick! Malas ka talaga sa buhay ko!

Umupo ako sa hagdan patungo sa pintuan ng aming bahay. Kaso may naririnig akong yapak ng panget na lalaki. -_-

"Oh? Anong nangyari sa kababata ko?"sabi nya ng pabiro at umupo sa tabi ko.

"Ewan ko sayo! Tababoy!"sabi ko na nanghahamon ng asaran.

"Hays! Ikaw talga di ka maka move on sakin. Pati ung asar mo sakin nun natatandaan mo pa rin. HAHAHA."sabi ni rick

"Ewan ko sayooo."sabi ko

"Rick? Tara na. Magpaalam kana kay shame at tita miles mo"sabi ni tita nilda na palabas na ng pintuan.

"Titaa! Alis napo ako. Ummm.... Shame bye!"sabi ni rick sabay kindat sakin. Hayyy nakoooo. Ang hangin!!

"Lumayas kana! Dudutdutin ko yang mata mo e!!!"sabi ko.

"See you sa mondayy! Kababata kong tuyot!" Pangaasar na at tuluyang umalis.

So ito na nga si rick kababata ko yan. Lagi ko kasi sya inaasar noon na tababoy pero pogi naman talaga sya. Kaya lumaki ng bongga ang ulo nyan kakasabi ko ng pogi sya kaso utod ng taba. HAHAHA. Edi sya nagbago. Sya na panget. Ayy charot.

Hay nako rick. Bat kaya dumating ka pa ulit sa buhay ko.