❝In the end everyone ends up alone, losing her, the only one who's ever know, who I am, who I'm not, who I wanna be❞Kiana
Ο Harry και ο Niall παίζουν μπιλιάρδο λίγο πιο πέρα με άλλους δύο γνωστούς τους που συνάντησαν εδώ στο μπαρ και εγώ, η Arabella και η Ashley καθόμαστε πίσω στον πάγκο.
Η Arabella παίζει ένα παιχνίδι με διαμάντια στο κινητό της, όπως μου περιέγραψε αναλυτικά προηγούμενος και η Ashley έχει αλλάξει θέση από δίπλα της, δίπλα σε εμένα για να μιλήσουμε.
«Δηλαδή τι ακριβώς του αρέσει; Αυτό θέλω να μου πεις.» μου αποκρίνεται σιγανά.
«Του Harry;» την ρωτάω διστακτικά καθώς πίνω λίγο από τη σόδα μου.«Ναι. Ξέρεις, τώρα που είμαστε μαζί θέλω πολύ να κυλάνε καλά και ωραία τα πράγματα μεταξύ μας.» μου αποκρίνεται χαμογελώντας γλυκά στο τέλος. Είναι μαζί; Μα αυτός είπε πως...
«Α, είστε μαζί;» την ρωτάω.«Τι; Δεν είμαστε; Δε σου έχει πει κάτι;» το βλέμμα της δείχνει πιο πληγωμένο τώρα.
«Εμένα να μου πει; Δεν-δεν τον έχω ρωτήσει, αλλά κιόλας μπορεί να μη θέλει ακόμη να πει κάτι, έτσι είναι εκείνος, κρατάει τα προσωπικά του σε πολύ ιδιωτικό επίπεδο...» της αποκρίνομαι για να ελαφρύνω την κατάσταση. Δε θέλω να στενοχωριέται για μικροπράγματα. Είναι κρίμα.
«Απλώς επειδή έχω γνωρίσει εσάς την παρέα του, εσένα, έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο για εκείνον.» αποκρίνεται. «Την καλύτερη του φίλη. Γι αυτό και σε ρώτησα. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί οπότε πίστευα αυτό, μου έδωσε και το μπλουζάκι του...» μου δείχνει και εγώ σκύβω κάτω.
Δε θέλω να το κοιτάξω αυτό. Με πονάει. Σηκώνω το βλέμμα μου και τον βλέπω που παίζει μπιλιάρδο. «Απλώς, είχα τελείως άλλο χαρακτήρα, άλλες αντιλήψεις και απόψεις, ο Harry με άλλαξε σαν άνθρωπο, ένα μήνα τώρα που περνάμε χρόνο μαζί. Με έκανε να βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Νιώθω άλλος άνθρωπος δίπλα του. Νιώθω καλύτερος άνθρωπος δίπλα του.» γυρνάω και την κοιτάω στο πρόσωπο και χαμογελάει, γαλήνια και όμορφα. Ίσως ο περιττός σε αυτήν την υπόθεση να είμαι πράγματι εγώ και δεν πειράζει.«Κοιτά εγώ πιστεύω πως δε χρειάζεται να σου πω εγώ το τι του αρέσει και τι όχι, πρέπει μόνη σου στην πορεία να ξετυλίξεις το κουβάρι της ψυχής του. Έτσι θα έχει περισσότερο νόημα στη...στη...σχέση σας.» της εξηγώ.
Θεέ μου, κάθομαι και δίνω συμβουλές στην κοπέλα-μάλλον- του ανθρώπου που είμαι... Όχι δεν είμαι. Του ανθρώπου που...Όχι δεν τον έχω- Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω τον Ben να μπαίνει.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Moonlight
ФанфикΑκόμη τον αγαπώ. Ήταν από τους πρώτους φίλους που είχα ποτέ. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, μου πρόσφερε τον κόκκινο μαρκαδόρο, το οποίο είναι το αγαπημένο μου χρώμα, έτσι γίναμε αχώριστοι . Ήμασταν σε μερικά μαθήματα μαζί, στις ομαδικές δραστηριότητε...