Moonlight

chapter 12

❝When I look in your eyes I see through to my soul❞

Kiana

Πάω να γυρίσω πλευρό στο κρεβάτι μα κάτι με εμποδίζει. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω πως δεν είμαι στο δωμάτιο μου. Ωχ Θεέ μου.

Σκηνές από το προηγούμενο βράδυ έρχονται με τυχαία σειρά στο μυαλό μου. Γυρίζω και βλέπω το χέρι του Harry τυλιγμένο γύρω μου. Το κεφάλι του είναι καταχωμένο στο μαξιλάρι ακριβώς δίπλα από το δικό μου.

Δείχνει άτσαλα γαλήνιος και πανέμορφος. Χαμογελάω και περνάω το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά του, για λίγο νιώθω λες και είναι πράγματι δικός μου.

Κοιτάω δίπλα στο κομοδίνο και βλέπω ένα γεμάτο με νερό ποτήρι και ασπιρίνες. Τείνω το χέρι μου και παίρνω αμέσως ένα καταπίνοντας το με το νερό.

 Ο πόνος στο κεφάλι μου είναι τόσο έντονος. Γυρίζω και τον κοιτάζω πάλι. Περνάω ξανά το χέρι μου μέσα από τα μαλλιά του και αναστενάζω, τα δάχτυλα μου έπειτα οδηγούνται στο μάγουλο του και ανατριχιάζω όταν χαϊδεύουν το πιγούνι του και νιώθω τις μικρές άγριες τριχούλες που έχουν μόλις βγει εκεί.

Μια κίνηση όμως πιάνει το βλέμμα μου. Βλέπω την Anne ανάμεσα στη μισάνοιχτη πόρτα να κοιτάζει προς το μέρος μας χαμογελώντας πλατιά, αμέσως γουρλώνω τα μάτια μου και παίρνω το χέρι μου μακριά του.

«Όχι» ανοιγοκλείνω άηχα το στόμα μου πανικοβλημένη κοιτώντας τη. Μου κάνει ένα γλυκό νεύμα και φεύγει. Πανικοβάλλομαι ακόμη περισσότερο.

Πρέπει να της εξηγήσω πως αυτό που είδε ότι ήταν μια  απλή φιλική κίνηση και εντάξει έχουμε κοιμηθεί πολλές φορές μαζί με το Harry, βέβαια τις άλλες αυτός δεν ήταν χωρίς μπλούζα και εγώ με μία δική του, αλλά τέλος πάντων.

Τραβάω το χέρι του αργά από γύρω μου και τον βλέπω να μορφάζει μέσα από τον ύπνο του σουφρώνοντας τη μύτη του και να μουγκρίζει.

Βάζω το μαξιλάρι που κοιμήθηκα εγώ χθες βράδυ πίσω στη θέση μέσα από το χέρι του και κάπως η έκφραση του προσώπου του χαλαρώνει.

Φοράω ένα σκούρο t-shirt του που έχει πάνω στάμπα των Pink Floyd που λέει 1973 tour, και μια μπορντό πιτζάμα, λογικά της Anne.

Ψάχνω το κινητό μου μα δε το βλέπω πουθενά στα κομοδίνα, περπατάω μέχρι το γραφείο του και βρίσκεται εκεί δίπλα από το τσαντάκι του. Η προσήλωση μου όμως πέφτει αλλού.

Σε μια γωνιά του γραφείου του, κάτω από το βιβλίο του Μπουκόφσκι, 'Γυναίκες' υπάρχει μία στοίβα με αρκετά βιβλία του...Νερούδα. Το 'Υψώματα του Μάτσου Πίτσου', το 'Εκατό Ερωτικά Σονέτα', το 'Εστραβαγάριο' και το 'Είκοσι Ερωτικά Ποιήματα και ένα Τραγούδι Χωρίς Καμμιάν Ελπίδα'.

Χαμογελάω καθώς τα αγγίζω. Ούτε εγώ καν δεν τα έχω όλα αυτά. Ήταν λοιπόν πως δεν του άρεσε καθόλου ο Νερούδα. Το χαμόγελο δε φεύγει από τα χείλη μου καθώς γυρίζω και του ρίχνω μία ματιά στο κρεβάτι πριν βγω από το δωμάτιο του. Συνεχίζει να κοιμάται γαλήνια, μια μορφάζοντας μες τον ύπνο του.

Η παρουσία της Anne με καλωσορίζει κατευθείαν μόλις μπαίνω στην κουζίνα. «Καλημέρα, πουλάκι μου.» μου χαμογελάει.

«Καφέ ή τσάι;» με ρωτάει ευγενικά.