Ateşe koşan kelebekler gibi,
Aşka koştun sen,
Ömrün kısa,
Sevgin sonsuz.
Her kanat çarpışında,
İçinde sevgi kırıntısı olan,
Aşk tozu savurdun sen,
Kanadın kırılsada.
Sonbahar yaz derken,
Yıllara meydan okudun sen.
Yarına uyanamama korkusuyla,
Kanat çırptın sen.
Aşk korkulu esen her fırtınaya,
Göğüs gerdin sen.
Şimdi kanatlarını açıp gidiyorsun,
Ömrü kısa,
Sevgisi sonsuz kelebek.
Zafer PEHLİVAN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalemin Sesi
PoesíaKoparılan veya silinen her sayfa yanlış yazıldığı için değildir yanlış kişiye yazıldığı içindir.
