Kerem Zeynep Güneşi Beklerken

Zeynep:"anne kaçta çıkıyoruz?"
Demet:"şimdi geliyorum hemen bekle."
Otobüse bindiler ve zeynep düşünmeye başladı bugüne kadar hep babasını düşündü ve hala aklından çıkaramıyor ama yeni hayata adım atarken artık hayatında yeni bir erkek de istiyor yeni okulunda böyle bir şansa sahip olmak için çabalamak istiyor aslında hiç öyle bir kız değil hatta erkek fatma diyenler bile oluyordu ona.Zeynep eve girdiğinde hemen eşyalarını boşaltıp duşa girdi yorulmuştu tüm gün yolculuk yormuştu onu ve annesini.Gece uyuyamayacağını biliyordu yine de yattı yatağa bir umutla.Zor bir geceydi,yarının heyecanı, yeni şehir, yeni ev.Sabaha karşı biraz uyumuştu Zeynep ama Demet daha sanki beş dakika olmadan uyandırdı onu.Zeynep hemen kalktı hiç itiraz etmeden o kadar heyecanlıydı ki az kalsın ayakkabılarını giymeyi unutuyordu okula annesiyle gidecekti ki bu ona biraz daha güven veriyordu.Okula otobüsle gitmişlerdi ama otoparkta gördüğü arabalardan anladı hemen bu okulda nasıl insanların olduğunu.Aslında anlamıyordu daha böyle bir yaşta niye böyle araba veriyorlar çocuklara?Beyaz çok güzel bir arabanın yanından geçti çok hoşuna gitmişti ama bunu belli etmedi annesine çünkü annesi de imrenerek bakıyordu arabalara.Zeynep yeni sınıfını öğrendi ve teneffüste içeriye girdi ilk başta herkes ona yargılar gözlerle baktı tek bir kız dışında teneffüste onunla tanışmak istedi ama kız utanıp dışarı koştu.Zeynep ise sınıfta kalıp derslerle cebelleşmeye çalıştı.Sınıf bomboştu tek ses Zeynep'in kaleminin kağıda sürtme sesiydi.Bir anda çok sert bir şekilde kapı açıldı.İçeri kısa saçlı iri bir çocuk girdi Zeynep derste onu görememişti.kimdi bu? niye burdaydı ? ve niye ona yaklaşıyordu? Çocuk Zeynep'in önündeki sırayı çekti ve oturdu.konuşmaya başladı
"Merhaba Zeynep Ben kerem sayer adımdan da anlaşıldığı gibi bu okulun sahibi benim.Burda hareketlerine dikkat edersen uyumlu olursan bir sorun çıkmaz eğer bir sorun çıkartırsan seni ağlata ağlata bu okuldan atarım tamam mı?
Zeynep'in duydukları karşısında ağzı açık olmalıydı ki Kerem anlaşıldı mı diye bir daha kafasını salladı
zeynep en sonunda aklına gelen cümleyi söyledi
"banane neysen nesin"
kerem afallamıştı daha önce böyle bir şey duymamıştı ama belli etmedi Zeynep'in sırasına elini vurdu ve
"ayağını denk al"
diyip sınıftan bir hışımla çıktı tam o sırada zil çaldı.Zeynep dışarıya bakarken bir çocuk gördü.Bir anda peşinden koşmak istedi ama saçmalama daha ilk günden olmaz deyip durdurdu kendini.ders başladı ama Zeynep kerem denen o çocuğun dediklerini düşünüyordu kim sanıyordu ki kendini babasının okulu diye kimseyi ataması buna hakkı yoktu.birkaç ders sonra o kızla konuşmak için fırsat kolladı ve yanına gitti elini uzatıp konuşmaya başladı
"Merhaba ben zeynep yeni gelen kız aynı sınıftayız fark ettin mi bilmiyorum." kız ilk olarak Zeyneb'i gözleriyle süzdü sonra ona gülümsedi zeynep aslında çok yapay bir gülümseme olduğunu biliyordu ama karşılık verdi sonuçta arkadaş edinmeliydi.kız tam karşılık verecekken Kerem kantine girdi namı değer çetesiyle inanamıyordu gözlerine yanında o çocuk da vardı çocuk Zeyneb'e bakıp gözlerini devirdi Zeyneb'in için acıdı nedenini bilmiyordu ama çok değişik bir duygu vardı içinde heyecan üzüntü karışıktı sonra düşündü bu şey açlık da olabilir aptal gibi sabah kahvaltı etmemişti ve daha şimdi kafasına dank ediyordu tam tostunu alırken yanına Kerem geldi ve Zeyneb'in önüne geçip kahve diye seslendi zeynep Keremi süzdü Keremin hiç umrunda değildi.çıkık elmacık kemikleri vardı pürüzsüz bir yüzü ve koyu yeşil göZleri vardı aklına gölyazıdaki göl kenarındaki ağaçlar aklına gelmişti sonra Kerem hala fark etmemişti Zeynep'i ama zeynep deli biri gibi inceliyordu onu ilk gördüğünde ne kadar kaslı ve güçlü gözüktüğü aklına geldi kollarına baktı gerçekten de çok kaslıydı o sırada Kerem Zeynep'e bir adım daha yaklaştı kahvesini almak için Zeynep'in burnuna buram buram parfüm kokusu geliyordu büyülenmişti sanki tezgaha tutunmasa yere yığılabilirdi ama bir anda her şey gitti koku o devasa vücut ve o çıkık elmacık kemikleri zeynep düşüncelerden kurtulmak için kafasını salladı yağmur onu izliyordu ve şaşırmıştı acaba kaç dakikadır keremi dikizliyordu cevabını bilmiyordu ama çok etkilendi.kendine kantincinin sesiyle geldi ona sesleniyordu
"Kızım özür dileriz önüne geçti ne istiyordun? diye sordu
Zeynep bir sade tost dedi yanında başka bir şey yiyecek hali yoktu.
Kızın yanına geçti.
Kız konuşmaya başladı .
Bu arada ben yağmur memnun oldum dedi bu seferki gülüşü içtendi.
Nedenini anlamadığı bir şekilde keremi düşünüyordu neden bu kadar etkilemişti daha onu tanımıyordu bile.yağmurun dediklerini duymuyordu sonra yağmur onu dürttü zeynep hı dedi yağmur keremi mi düşünüyorsun diye sordu pardon ya o biraz problemdir daha ilk teneffüs gelip uyardığını düşünmüştüm o yüzden seni ilk teneffüs yalnız bıraktım yoksa kızardı.
Zeynep niye herkesin o gelince korkulu olduğunu düşündü sordu yağmura
Yağmur :
"Kendini her şeyin kralı sanıyor da o yüzden dedi
zeynep sadece tostunu yemekle yetindi.

kerem

Okula yeni gelen kız bir garip niye bilmiyorum ama ilk gördüğümden beri düşünüyorum bir de kantinde beni incelemesi var aslında alışkınım ama bu kadar bariz inceleyeceğini düşünmezdim.ilk barışa baktığını gördüm bana bakışlarını anlamadım küçük bir nefret vardı ama bu herkeste vardı onu da anlıyordum. Olmalıydı yoksa yalnız olmam için bir bahane olamazdı. Abi'm öldükten sonra kimsem olmadı ki.bir boşluğa düştüm . o ölünce hepimi öldük annem babam ben .aslında ona çok kızıyorum nasıl böyle bırakıp gitti niye çok aptalca ölmüştü arabayla kaza yapmak hiçbir sağlık sorunu yoktu kendi kaşınmıştı koştu eceline son sürat bu yüzden çok kızgınım ona.ama yapabileceğim bir şey yok onun hayatının bedelini ben ödüyorum şimdi hem de her gün annem babam sanki yaşamıyor baZı günler konuşmuyoruz bile. bugün okuldan döndüğümde ilk defa babama bir kızı anlatmak istedim işte Zeynep'i Asi ve vurdumduymaz tavrı ama bir o kadar da meraklı kişiliği çok hoşuma gitmişti tahmin ettiğim gibi babam odasına kapanmış yine abimin eski videolarını izliyordu.
Zeynep aklımdan çıkmıyordu dediğim laftan niyeyse pişmanlık duyuyorum onda kendimi gördüm bu kadar çabuk olamazdı ama bu yüzden ondan nefret ediyorum.
Yarın güzel ama onun için zor bir gün bizi bekliyor olucak...

Zeynep akşam yatağına uzandı ve ne kadar saçma bir gün olduğunu düşündü hem sosyal biri olamamıştı hem de daha ilk günden almıştı belayı başına neydi şu kerem sayer kendini beğenmiş kas yığını yakışıklı olması kişiliğini değiştirmiyordu aslında ona acıyordu zeynep sonuçta herkes ondan nefret ediyordu ve çok yalnızdı aynı Zeynep gibi yarın gidip konuşucaktı onunla belki ona yardım edebilirdi hem belki kerem de o yanindaki çocuğu anlatırdı Zeynep hala çok merak ediyordu onu yarın öğrenmeye kararlıydı ama şimdi yatması gerekiyordu.