Kerem Zeynep Güneşi Beklerken

Gerçek mi bunlar?

Zeynep

Burası neresi bu kim ve napmaya çalışıyor?
"Yardım edin"

Kerem Zeynep'in sıcak ve güven verici sesiyle gözlerini açtı yavaş yavaş .tüm gece uyanıp durduğu için çok uykusu vardı ama sevdiği kızın uyanmasını ilk o görmek istiyordu.ama zeynep ona gülmüyordu.elini çekip sanki kereme bir deliymiş gibi bakıyordu
"Sen kimsin ha niye elimi tutuyorsun?"
"Zeynep... günaydın hemen geliyorum sadece iki saniye."
Kerem hemen demeti aradı
"Zeynep uyandı ama hazırlıklı olmalıyız ben yanındayım sizi bekliyorum."
Demet apar topar giyinip bir taksiye bindi

Kerem odaya girdiğinde zeynep gözlerini açmış ona dik dik bakıyordu.
"Zeynep kim sen kimsin ve ben niye buradayım?"
"Bak ben kerem. kerem sayer sen de Zeynep'sin burdasın çünkü merdivenden düştün ama bunları hatırlamaman çok normal sakın korkma tamam mı bak bana güven birazdan annen gelicek güze... annen gelicek neyse ıı açsındır ben sana hemen kahvaltı getiriyorum."
"Dur gitme ben burda kime güvenicem?"
"Bana bir dakika ver gelicem söz veriyorum."

Kerem koşarak çıktı ve Zeynep'e elinde kahvaltıyla geldi zeynep deli gibi yemeye bakıyordu
son lokmasını yutmadan önce konuşmaya başladı.
"Kaç yıldır yemek yedirmiyorsunuz bana gerçek mi bunlar?" Sorunun cevabını beklemeden son lokmasına da hayranlıkla bakıp ağzına attı.
Kerem yamuk bir gülümsemeyle hayran olduğu kızı izliyordu
Zeynep kereme döndü ve bir anda kızarmaya başladı.

"Tamam bakmadım utanma."
"Ne utanması hem sen beni nerden biliyorsun sen kimsin ki hem niye elimi tutuyordun yoksa yoksa?"
"Evet güzelim sevgiliyiz."
"Senin gibi bir kas yığınına aşık olacağıma gidip bir köpeğe aşık olurum daha iyi!"
kerem deli gibi güldü sonunda konuşmak için derin bir nefes aldı.
"Üzgünüm ama insan kime aşık olacağını seçemiyor"
"Çok biliyorsun hem bir kere bana nolduğunu anlatır mısın şu an bu daha önemli."
Keremin gözleri doldu
"Dediğim gibi merdivenden düşt-"
"Ama nasıl nerde niye?"
"Benim yüzümden..."
"Ne yoksa ittirdim mi beni nasıl bir insansın ya insan aşık olduğu kıza bunu yapar mı?"
"Hayır öyle değil sen beni arıyordun büyük ihtimalle sonra bir anda düştün işte."
Kerem durdu ve derin bir nefes aldı gözleri kırmızıydı üstünde hala kanlı gömleği vardı ve kolları da bandajlarla sarılıydı.
"Senin kolların neden böyle?"
"Hiç yara oldu da."
"Niye naptın çok mu kavga edersin?"
"Haha kim ben mi? seninle olan kavgalarımı hatırlasan aslında.."
"Birini hatırlıyor gibiyim amaaa..."
Kerem umut ve kocaman bir gülümsemeyle Zeynep'e döndü
Kalbi durucak gibi hissediyordu
Tekrar atıyordu kalbi ve bu sefer çok hızlıydı.
Heyecan ,umut ,mutluluk, korku üzüntü, pişmanlık, keder. bütün duygular da onunla birlikte Zeynep'i izliyordu.sevgilisini,
Yaşam kaynağını, dünyasını.

Zeynep

Böyle bir insana neden aşıksın deseler daha tanımadan tekrar tekrar aşık oldum derim gülüşündeki sıcaklık ve umut, huzur veriyor insana acaba eskiden de mi böyleydi.
Hayran hayran suratına bakarken yaptığım şakayı uzatmamak aklıma geldi ve tam ağzımı açtığımda içeriye bir kadın girdi.kerem ona gözlerindeki umutla döndü kadın sevinçten ağlıyordu galiba gelip beni bütün sıcaklığıyla sardı.

"Kuzum annemm bir tanem günaydın nasılsın başın çok ağrıyor mu?"

"Iyiyim günaydın siz..."

Kerem:"hatırlamıyor musun"
Suratı elinden şekeri alınmış bir çocuk gibiydi.
Zeynep:yani şaka yapmak istedim ben siz ıı yani şey sen annem olmalısın...
Keremin gözleri doldu ama konuşamadı.iki gündür sadece gözleri konuşuyordu.gittikçe kızaran gözleriyle Zeynep'e döndü .
Demet:evet evet ama şimdi yorma kendini dinlenmek istiyor musun?
Zeynep:bu hafıza kaybı geçici mi?
Kerem:bilmiyoruz doktorlar da bilmiyor her şey sana bağlı ama sakın zorlama kendini biz hayatı sana tekrar yaşatmaya hazırız!
Demet etkilenmiş bir şekilde kereme baktı ve aslında baştaki büyük nefretin alevlenen bir aşk olduğunu fark etti.
"Kerem biraz bize izin verir misin hem sen de bir eve git üzerini değiştir duş al uyu bütün gece yorulmuşsundur burda."
"Yorulmadım benim için zevkti ama bi görüntümü değiştirsem iyi olur.."
Zeynep:görüşürüz Kas yığını akşama bekliyorum anlatıcak çok şeyin vardır.
Kerem:hem de nelerim var gülümseyerek yerinden kalkar ve Zeynep'e yaklaşıp kulağına birkaç kelime fısıldadı.
SENI SEVIYORUM GÖLYAZI ELMASIM..