If Only: A KissMarc FF | COMPLETED

43: The Letter(KissMay)

Kisses

I wiped off my tears.

Ayan na naman yung luha ko na nagsisimulang pumatak hindi pa man ako nagsisimulang magsulat.

I took a deep sigh and impit na akong napahagulgol ng iyak.

Sige lang Kisses..

Iiyak mo lang yan hanggang sa maramdaman mong wala ka ng iluluha..

I told myself.

Nabasa na yung papel na pagsusulatan ko.

Hindi na ako pumasok sa school.

Bukod kase sa namamaga ang dalawang pisngi ko sa sampal.

Mas i cant bare the pain deep inside me in this point in time.

I decided to write a letter.

A letter where i will put all my hatreds..feelings..pains..

Yung alam ko na sa pamamagitan nun luluwag ang bigat sa dibdib ko.

I started to write..

Marco,

       How can i start? Sa dami ba naman ng pinagdaanan natin, masasabi ko talaga na isa ka sa mga tao na never kong inisip na kakayanin kong mawala,as in hindi ko kaya..nung una kitang makilala akala ko ang suplado mo,but as the days goes by na napunta sa months,naging taon na pagkakaibigan natin masasabi ko na si Mister Suplado ay isa din palang mabait,caring and understanding.. youre selfless Marco,yung tipo na uunahin mo ang ibang tao bago ang sarili mo. Isa yan sa mga bagay na minahal ko sayo. Oo Marco,gaya ng sinabi ko Mahal kita,hindi dahil sa kaibigan kita kundi dahil sa mahal kita ng higit pa sa isang kaibigan, ilang beses kong sinabi sa sarili ko na hindi pwede..pero mas nangibabaw yung buti ng puso mo na dahilan para mas mahulog ako sayo sa araw araw na magkasama tayo. Matagal ko man itinago sayo ang tunay kong nararamdaman..hindi ko inisip na sirain kung ano man ang nakakapagpasaya sayo..thats how much i love you Marco,ilang beses ko man hiniling na sana ako na lang yung mahalin mo..mas gusto ko na makita kang masaya sa piling ng iba even if it cost my happiness..masaya na ako na makita kang masaya. Thank you sa friendship na nabuo natin,hindi ko man inaasahan na sa ganito tayo magtatapos..alam ko na magiging masaya ka sa paglayo ko..sa paglayo ko ng tuluyan sa buhay mo..siguro hanggang dito na lang talaga tayo..pipilitin kong talikuran ka dahil iyon din ang gusto mo,maraming salamat sa lahat.

PS; Gusto ko maging masaya ka palagi.

I love you Marco.

                          Always,
                           Kisses

I bit my lower lip as i fold the paper.

Inipit ko iyon sa photo album na ginawa ko.

Hindi ko man alam kung kailan ako magkakalakas ng loob na ibigay ito sakanya.

Alam ko na isang araw ibibigay ko din ito sakanya.

My tears flows like a river.

Parang wala na yatang katapusan ang pagiyak ko.

Dumapa ako sa kama.

Salamat sa unan ko na  nagsisilbing shoulder to cry on ko sa mga pagkakataon na gusto kong mapagisa.

Pakiramdam ko nawawasak unti unti yung puso ko.

Sobrang hirap pala magmahal ng taong hindi ikaw ang mahal.

At mas mahirap kalimutan yung taong kahit hindi naging kayo ay nagkaroon ng malaking parte sa buhay mo. At naging dahilan sa pagbuo ng pagkatao mo.

***

MayMay

Kumatok ako sa pinto.

Walang sumasagot.

Nakita ko si Kisses nakatalikod

I took a deep sigh.

Alam ko na ang nangyari kahapon.

Nasabi na ni Edward sa akin.

Umupo ako sa gilid ng kama.

"Kisses nandito ang Ate.."

I told her.

hindi siya nagsalita.

Tahimik lang siyang umiiyak.

Ramdam ko iyon.

Niyakap ko siya.

Ramdam ko na din ang pagiinit ng gilid ng mga mata ko.

Sa sobrang sakit ng nararamdaman niya pati ako ramdam ko.

Niyakap ko siya.

"Alam kong hindi mo kayang gawin yung ibinibintang sayo ni Vivoree at Marco..alam kong mabuti kang tao Bunso.."

I said.

Humarap siya sakin.

Umiiyak siya.

Yung iyak niya na sobrang mawawasak yung puso mo kapag nakita mo.

Yung iyak na alam na alam mo talaga kung gano kahalaga sakanya si Marco.

"Hanggang kailan ako masasaktan Ate MayMay?ang sakit sakit na..lagi na lang hindi ako yung napipili..lagi na lang akong iniiwan sa ere.."

I took a deep sigh.

I wiped off my tears.

Sobrang sakit sa akin na nakikita kong ganito ang kapatid ko.

Niyakap ko siya ng mahigpit.

"Maganda ka Kisses..mabait ka..mabuti kang tao..marahil nagkamali ka lang ng taong minahal..bata ka pa..gamitin mong gabay sa mga susunod na mangyayari sa buhay mo ang sakit at kabiguan na nangyari sayo ngayon..alam ko na dadating yung tamang lalaki na makakaappreciate ng pagmamahal at pagaalaga mo.."

I told her.

I even kissed her head to lessen the pain she is feeling.

I can hear her sobs.

"Hanggang kailan Ate May.."

I rub her back.

"Just endure.the pain until its no longer painful..until you feel that its no longer hurting.."

I told her.

Hinayaan ko siyang umiyak ng umiyak hanggang sa makatulog na siya sa bisig ko.