Double Trouble

Chapter 3

*FRANZINE's POV*

Nakaupo na ako sa plane at tinanggal ang disguise ko.

Yes, nag disguise ako. Dahil ayaw naming may makakilala sa amin. I mean, ayaw naming may makaalam na mag kambal kami.

Hindi lang naman kami isang ordinaryong fashion designer. Malalaking companya ang kumuha samin at mga sikat na artista. Walang magtataka dahil second name namin ang ginamit sa pagpapakilala. Kilala kami bilang Donata Lawrence sa Pilipinas at Paris kaya pag may makakakilalang taga Pinas na pumuntang Paris, wala pa ring problema.

At walang nakakaalam na may kambal kami maliban nalang sa mga magulang namin, sa kapatid ni mommy at kay tita Elcid. Alam naman nila ang gusto naming mangyari kaya sinuportahan naman nila.

Napagdesisyonan namin ito ni Franzes. Trip-trip lang namin to kaya makisabay nalang kayo hahaha.

Pagkababa ko ng plane ay agad akong pumunta sa waiting lounge para mag hintay sa last flight ko pagkatapos ng ilang oras na paghihintay ay tinawag na yung flight ko.

Ganitong sitwasyon ang nakakatamad pumunta sa ibang bansa.. kailangan mo pa kasing mag stop over ng ilang oras. hayss..

Naghihikab ako habang minamasdan ang mga clouds sa labas at di ko namalayang nakatulog na pala ako.

Isang malambot na boses ang nakapagpagising sa akin.

"Ladies and gentlemen, we have started our descent in preparation for landing, please make sure your seat backs and tray tables are in their upright position..." Marami pa siyang sinasabi

PARIS! Oh PARIS!! I'm here to conquer you Paris!

Wala akong dalang maleta kaya dire-diretso lang akong naglalakad

"Bonjour Madame." bati ng taxi driver sa'kin. Sanay na ako.. ganyan talaga dito. The most important thing in Paris is to observe 'la politesse'.

"Bonjour!" Ibinigay ko sa kanya ang address at nag simula nang mag drive.

Pagdating ko sa bahay ay ang mommy naman ang bumungad sa'kin "Oh hija, where have you been? Di ka umuwi kagabi." tanong ni mommy.

"Hi mom" sabay kiss sa cheek "I went to my place mom. Maybe I need to go back there tomorrow."

"Ah ganun ba.. So kailan ka bibisita ulit dito? You know that I will miss you, so you should visit here more often. Anyway, may party bukas ng gabi. Hindi ako makakapunta dahil may importante kaming lalakarin ng tito Gabin mo. Kung okay lang sa'yo dear ikaw na muna ang representative namin."

"Of course mom! if my schedule is not busy, I will visit you here every day and I will attend to that party. Just give me the invitation later."

"Thank you dear. Magpahinga ka muna. I'll just prepare your lunch."

"Thank you mom." Sabik man ako kay mommy kaso kailangan naming panindigan muna ang trip na'to. Kapag ako kasi ang nandito kasama si mommy, doon ako nag stay sa bahay ni Franzes but everyday naman akong bumisita.

Pagkapasok ko ng room, agad kong kinuha ang phone ni Franzes.
Hi twinny! Good morning! andito na ako sa bahay. Matulog muna ako. Bukas lilipat ako sa house mo'

Sending...

*Franzes' POV*

'brrt..brrt.....brrt..brrt..' nag vibrate yung phone kaya kinuha niya ito sa bulsa niya... Galing pala kay Franzine. Mabuti't nasa bahay na siya.

'Okay Zine, just visit mom more often. Sweetdreams :)'
sending...

Kahit naman sa Paris ako naglagi ay kabisado ko pa rin naman ang bahay. Halos sa isang taon ay nagpapalitan naman kami ni Franzine kaya kabisado ko na rin ang Manila.

"Lulu, tawagin mo si Lala sabayan niyo akong kumain." Yes, kilala ko na sila at wag na kayong magtaka dahil di namin first time magpalit ni Franzine.

"Naku! 'wag na po ma'am. Tapos na po kaming maghaponan."

"Aysus palagi niyo naman akong sinabihan na tapos nang kumain kahit hindi pa. Sige na! 'wag na kayong mahiya."

"Pero ma'am.. Salamat nalang po.." tanggi parin nito.

"Okay, bukas wag na kayong mahiya. Kayo lang naman kasama ko dito, nahihiya pa kayo." Oha!. parang si Franzine lang no? na kwento niya kasi 'to sakin at nakasama ko na rin sila minsan.

Nag half-bath muna ako bago matulog. Pagkahiga ko sa malambot na kama ay nag-iisip ako  kung ano ang gagawin sa loob ng dalawang linggo hmm maybe I'll ask Franzine's secretary about her schedules tomorrow.

Silaw ng araw ang nagpapagising sa kanya ngayon. Di niya pala na sarado ang kurtina bago siya natulog. Kinuha ko ang phone na nasa lampshade at nag check kung may message. Nakaramdam ako ng gutom, alas nuwebe na pala. Napag desisyonan kong bumaba na muna at kumain.

"Good morning ma'am tumawag po pala ang tita mo kagabi. Ako na po ang nakasagot.. Sa telephono po kasi siya tumawag." Bungad ni Lulu habang naghahanda ng breakfast.  And yes, alam kong i Lulu itong nagsalita ngayon kasi may mole siya sa may ilong. Parang si Gloria lang. 

"Ano daw sabi?"

"Tatawagan ka nalang daw po niya ngayon."

"Ahh okay. Thanks Lulu."

"Sige po ma'am mamalengke lang po ako."

Pagkatapos niyang kumain ay naligo muna siya. Bibisitahin na lang niya ang ama at ang tita Elcid nya total parang may sasabihin ata si Tita Elcid.

Paglabas niya ng banyo ay nag ring ang phone niya na nakapatong sa lamesa.

'Tita Elcid's calling...'

"Hello, tita? napatawag ka po?"

"Hija, I'm sorry to disturb you. But I need your help."

"What is it tita?"

"Can you fetch my nephew now hija?"

"What? Akala ko po next week pa?"

"When he called me last night, he's already at the LAX airport. I'm sorry hija. Sana hindi ka busy ngayon."

"It's okay tita. What time po ba?"

"12nn hija.."

"What!? Tita, 11 na po saka.. malay-layo ang airport dito isama niyo na rin po ang traffic."

"Oo nga hija eh.. pasensya na talaga.. Di kasi ako makapunta kasi nasa Palawan kami ng daddy mo. Kanina lang din kami nakarating dito."

"Eh kung mag t-taxi nalang po siya. Baka po kasi di ko maabutan yang pamangkin mo. Pupunta nga sana ako diyan sa inyo eh. Wala naman pala kayo."

"Hija, di naman yun nakapunta nung kinasal kami ng daddy mo kaya alam kong di niya pa alam o kabisado ang lugar natin dito. Sa L.A kasi yan lumaki. Ngayon lang yan nakapunta dito."

"Oh sige tita, mag bibihis lang po ako. Ano nga yung pangalan nun? Nakalimutan ko po eh hehe"

"Enrique David hija."

" Sige po tita, bye-bye. Enjoy kayo diyan!"

"Thank you hija."  at naputol na nga ang tawag.

Bago umalis ay nag print muna ako sa pangalan ng pamangkin ni tita.

"Lala! samahan mo ako sa Airport! Dali!"

"Ah.. sige po ma'am."

Sa airport...

"Lala, ito yung placard. Alam mo naman siguro ang gagawin mo diyan no?"

"Opo ma'am. Alam ko na po to."

"Wag mo na akong tawaging ma'am. Okay?"

"Pero po.."

I smiled at her at tumingin sa orasan.. malapit nang mag 1PM delayed siguro yung flight.

"Hi, Good afternoon lady. Are you the daughter of tito Ailbert?" I heard a deep baritone voice greeted Lala. I shook a little with his voice that affect my nerves.

"Wew." Finally, nandito na ang hinihintay tsk.