Kalbindeki Sesini Dinle

Hayal..

Bu ağzımdan güçlükle çıkmıştı. Daha ona ne diyecektim ben ? Aras ağzımdan laf alırmışcasına

"İzel.. sen.. neden benden bunu sakladın ??"

"Ben.. ben.. ne yapacağımı bilemedim.. beni bırakacağını düşünmüştüm... bunu göz önünde bulunduramazdım.. çünkü.. çünkü ben.. "

Dedim ve gözlerime bir ağırlık düştü ve kapamak zorunda kaldım..

Aradan Aras'ın sesini duyuyordum.
'İzel!' Diye bağırışını.. Doktor yok-.. derken sesler kesilmişti.

Hayallerimde bile onu görüyordum onun kokusunu, onun mavi gözlerini..
Unutamıyordum kısacası onu.

Nedense her yer kapkaranlıktı. Aras'ı göremiyordum. Herhalde bayılmıştım. Çok saçma bir duyguymuş  bayılmak bir daha istemem de zaten. Saçma konuştuğumun farkındayım. Aklıma geleni söyleyen biri olunca yani böyle oluyor. Çok fazla saçmaladım.

Gözlerimin ağırdığını hissettim. Kendimden istemsizce gözlerim açılıyordu. Hastanede miydim ben ? Gözlerimi tam açtığımda doktorların başımda durduğunu gördüm. Doktor  odadan dışarıya çıktı. Ve sonra diğerleri..

Oda boşalınca etrafımı izlemeye koyuldum. Yanıbaşımda bir kitap gördüm. Değişik bir kitaptı. Sanırım gerilim dolu bir kitaptı. Çünkü kapağı karanlık ve tanımsız birşeydi.

Merhaba arkadaşlar kitabıma vote vermeyi unutmayın. Bu aralar kitabın okunma sayısı düştü de o yüzden sordum yani 🤓 her neyse okumaya devam gençler 😊😊