Το κόκκινο ροδο του χειμώνα

Πρέπει να ονειρεύομαι

Ανοίγω τα μάτια μου και αισθάνομαι το κεφάλι μου πολύ βαρύ. Ξαφνικά αντιλαμβάνομαι πως δεν βρίσκομαι στο δωμάτιο μου. Ωχ Χριστέ μου κάνε να έχω πάθει παράλυση από την λιποθυμία και δεν έχω ξυπνήσει σε ένα δωμάτιο του μεσαίωνα... Ταπετσαρία στο τοίχο, παλιά σκαλιστά έπιπλα, κρεβάτι με ουρανό, μεγάλο παράθυρο με κόκκινες, μεγάλες, βαριές κουρτίνες με χρυσές φούντες. Παρά δίπλα ένα γραφείο δίπλα από ένα αναμένω τζάκι. Αυτό ήταν πρέπει να πέθανα !!

- Λυπάμαι για την λιτότητα αυτή πριγκίπισσα. Υπόσχομαι πως σε λίγο καιρό θα είσαστε σε μέρος που σας αρμόζει.

-Αα μου ξέφυγε ένα δυνατό επιφώνημα από που ξεφύτρωσε αυτή? Μια γυναίκα όχι για να το θέσω καλύτερα μια κοπέλα που δεν πρέπει να είναι πάνω από 25 χρόνων. Είναι ντυμένη με στολή υπηρέτριας σε μαύρο χρώμα που την κάνει να φαίνεται απίστευτα χλωμή.

- Με συγχωρείται αν σας τρόμαξα δεν θα ξανά επαναληφθεί.

- Μα που είμαι? Θέλησα να μάθω...

- Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να σάς απαντήσω.

- Καλός .... Γιατί είμαι εδώ μπορείς να μου πεις?

- Ούτε αυτό έχω εξουσιοδότηση να σας απαντήσω. Το μόνο που μπορώ να σάς πω είναι ότι ήρθατε χθες το βράδυ όταν σας έφερε ο κύριος μου.

Ο κύριος της ?! Τώρα σαν να βγάζουν νόημα τα πράγματα δεν ήταν όνειρο όντος κάποιος στέκονταν μπροστά στο παράθυρο μου αλλά ποιος και γιατί με έφερε εδώ? Ιδεί η φαντασία μου κάνει τρέλα σενάρια που αγγίζουν Νόμπελ επιστημονικής φαντασίας πρέπει να μάθω τι συμβαίνει!!.

- Ποτέ μπορώ να δω τον κύριο σου ? Την ρώτησα για κάποιο λόγο σχεδόν ψιθυριστά σαν να την φοβόμουν κατά κάποιο τρόπο την απάντηση της.

- Μου έχουν δοθεί σαφείς εντολές να σας οδηγήσω σε εκείνων κατά την διάρκεια του βραδύνου γεύματος όταν θα έχει γυρίσει από τις δουλειές του.

- Σε ευχαριστώ για την ενημέρωση.. Της χαμογέλασα και για κάποιο λόγο φαίνεται να την ξάφνιασα

- Με την αΐδια σας αν δεν με χρειάζεστε τίποτα άλλο μπορώ να αποχωρήσω?

- Μα ναι φυσικά και το ρωτάς? Πάλι την ξάφνιασα μα τι στο καλό ούτε η βασίλισσα της Αγγλίας να ήμουνα...

- Θα επιστρέψω όταν είναι η ώρα να σας ετοιμάσω για το δείπνο. Μου είπε και βγήκε από το δωμάτιο... Οκ αυτό ήταν περίεργο κάτι τρέχει εδώ πέρα και δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να μάθω τι..... Ξεσκέπασα τα πόδια μου και ανακάλυψα πως φορούσα ένα άλλο νυχτικό από αυτό που φορούσα σπίτι μου.. Επίσης έκανα την φρικτή διαπίστωση πως το κρεβάτι μου απείχε αρκετά εκατοστά από το πάτωμα με αποτέλεσμα να κοντέψω να σκοτωθώ από το "ξάφνιασμα". Μόλις ακούμπησα τα γυμνά πόδια μου απάνω στο χαλί βούλιαξαν μέσα του πόσο μαλακό που είναι και ζεστό !!! Παρατήρησα λίγο την διακόσμηση από το τζάκι ,είναι μαρμάρινο και σκαλισμένο με χρυσά ανάγλυφα !! Πως το είχε πει πριν η κοπέλα το δωμάτιο λιτό?? Μόνο λιτό δεν είναι αυτό πρέπει να βγήκε κατευθείαν από παραμύθι αλλιώς τέτοια πολυτέλεια δεν εξηγείτε στα δεξιά του υπάρχει μια τουαλέτα και μια πανέμορφη μπιζουτιέρα.. Την ανοίγω και παίζει για κάποιο λόγο έναν πολύ γνώριμο μουσικό σκοπό αλλά και το περιεχόμενο της με αφήνει με το στόμα ανοιχτό τόσα κοσμήματα έχω να δω μαζεμένα από τότε που είχα πάει σε έκθεση κοσμημάτων.... Σοβαρά τώρα πρέπει να ονειρεύομαι η να πέθανα διαλογίζομαι ενώ ανοίγω την ντουλάπα. Ναι! Σίγουρα έχω πεθάνει !! Ποσά πολλά φορέματα και παπούτσια σαν αυτά που βλέπεις στις ταινίες με πριγκίπισσες !! ( η ντουλάπα όταν την ανοίγεις σε οδηγεί σε ένα άλλο δωμάτιο )

Μία φωνή μέσα μου λέει πως όλα αυτά παρά είναι ωραία για να είναι αληθινά και μια άλλη λέει πως κάποιο λάκκο κρύβει η φάβα... Κοιτάω το ρολόι πάνω στο τζάκι η ώρα είναι 4 μα καλά πόσες ώρες κοιμόμουν λογικά το βραδινό θα το σερβίρουν κατά της 7 με 8 οπότε έχω χρόνο μπροστά μου...