Μπαίνοντας στο εσωτερικο του σπιτιού, περιμενα να αντικρίσω ολα εκεινα τα οικεία, αγαπημένα μου προσωπα. Παρόλα αυτα, ησυχια πλανιοταν στον αερα και το μόνο που εκανε απόηχο, ηταν ο κρότος της πόρτας μολις εκλεισε πισω μου.
Προχώρησα στον μεγάλο διάδρομο, παρατηρώντας την αηδιαστική μπορω να πω ταξη και απολυτότητα του χώρου. Ολα ηταν ακρως τακτοποιημένα και προσεγμένα. Μεχρι και η αποσταση που ειχαν τα αντικειμενα το ενα απο το αλλο, πανω στην μακρια ξύλινη τραπεζαρία, φαινόταν πως ειχε προσμετρηθει απο καποιον.
Ενας σμηνος απο μυρωδιές τρύπησε την μυτη μου, κάνοντας με να αφησω μια μεγαλη ανασα. Μυρίζει σπιτι.
Και σπιτικό φαγητο.
Δίχως δευτερη σκεψη βηματιζω γοργά προς την κουζίνα.
"Καλωσόρισες, Rose", αναφωνει η μητερα μου έκπληκτη, αντικρίζοντας με υστερα απο τοσο καιρο.
"Μητερα!", βυθίζομαι στην αγκαλια της, αισθανομενη σαν μικρό παιδι..
Οπως τοτε, που πίστευα πως η αγκαλια της μαμάς μπορει να σε κρατησει μακριά απο τα ασχημα της ζωης. Να σε προστατέψει. Σαν ενα ειδος ασπίδας. Ομως μεγάλωσα και αντιλήφθηκα πλεον πως κατι τετοιο ειναι απίθανο. Ζεις μονος σου, τη δικη σου ζωη. Εσύ την ορίζεις και εσύ μονο ξερεις, πως να προφυλάξεις τον εαυτο σου.
Σκληρό, μα και η αλήθεια.
"Πες μου τα νεα σου. Πως εισαι; Το Cambridge;",τα ματια της λαμπουν ενω παίρνουμε τις θεσεις μας στις αναπαυτικες καρέκλες της τραπεζαριας.
"Ολα είναι οπως τα αφησες. Δεν εχουν αλλαξει και πολλά στη ζωή μου. Εαν εξαιρέσεις πως ο Tony, μου προτεινε να δουλέψω για την αστυνομία.", αναφωνω ευθυμα.
Χαρηκα απο την προταση του, όμως πρεπει να σκεφτω αρκετά πρωτού παρω καποια αποφαση.
"Ο Tony ειναι ο ιατροδικαστής, σωστα;", ρωταει και γνεφω.
"Αυτα ειναι θαυμάσια νεα! Τι σκεφτεσαι να του απαντήσεις; Θα δεχτείς;", παιρνει τα χερια μου στα δικα της, και πλεον διακρίνω τον ενθουσιασμό στη φωνη της.
"Δεν ξερω. Θα ειναι δυσκολο. Ο χρονος στο ιατρείο θα περιοριστεί αρκετα και θα αναγκαστώ να παραπέμψω ορισμένους ασθενείς σε καποιον συναδελφο.", δυσανασχετω.
"Αγαπη μου, θα σου πω αυτο που σου ελεγα, οταν ησουν μικρη. Να κάνεις αυτο που λεει εδω μεσα", ψελλίζει τοποθετώντας το χερι της στο στέρνο μου.
