Κεφαλαιο 5ο.

233 24 12
                                    

"Πρεπει να σκεφτούμε κάτι γρηγορα",αναφωνω ενω γουρλωνω τα ματια μου βλέποντας απο μακρια τον Damien να μπαίνει στην έπαυλη.

Δεν εχω καμια απολυτως ορεξη να αρχισω καβγά μαζι του. Δεν θα του κανω τη χαρη. Οχι, αυτη τη φορα.

"Μωρο μου ψυχραιμια, κατι θα υπαρχει που να μπορουμε να κανουμε",προσπαθεί η Andrea να με καθησυχάσει.

Το λατρεύω αυτο. Τη σχεση που εχουμε κρατησει μεταξυ μας. Παρα τους τσακωμούς μας, την αποσταση και ισως τα βαριά λογια που έχουμε ξεστομίσει σε δύσκολες στιγμες, παραμείναμε εκεί. Η μια διπλα στην αλλη.

"Το βρηκα!",τινάζεται ξαφνικά, κάνοντας με να ανακτησω τις ελπίδες μου, πως ίσως αυτος καβγάς αποφευχθεί τελικα.

"Ακουσε με προσεκτικά", γυρνά προς το μερος μου.

•••

"Μα δεν γίνεται αυτο γαμωτο! Με δουλεύετε ολοι εδω περα ετσι;",ακουω τις φωνές του Damien ενω μπαινω οσο πιο γρήγορα μπορω στο σπίτι, μηδενιζοντας τις περιπτωσεις να με δει.

Ισως τελικα το σχεδιο της Andrea να ηταν όντως παρακινδυνευμενο, αλλα μπορω να πω ,πως ηταν αποτελεσματικό.

Ενταξει, το να χτυπήσει με το δικο της αυτοκίνητο στου Damien, αφου εγω ειπα στους φυλακες πως ο πατερας μου τους χρειαζεται στο γραφείο του και στη συνεχεια να φυγει με αυτο οσο πιο γρηγορα μπορεί, δεν ηταν και οτι καλυτερο.

Σημασια εχει ομως, πως ολα εγιναν λειαν καλως.

Προχωράω στον μεγαλο διάδρομο, ανεβαίνοντας τρέχοντας τις σκάλες, κρατώντας στα χερια μου τις γοβες μου.

Ανοίγω την πορτα του δωματίου μου, ενω σκονταφτω πέφτοντας στο πατωμα.

Γελαω μονη μου, και στη συνεχεια χτυπάω νοητά τον εαυτο μου, υπενθυμίζοντας του, οτι απο στιγμη σε στιγμη ενας θυμωμένος Damien επρόκειτο να μπουκαρει εδω.

Σηκώνομαι μπαίνοντας στο μπανιο.

Βγάζω γρηγορα το μακιγιάζ και τα ρούχα μου, μένοντας μονο με τα δαντελωτα μαυρα εσώρουχα μου.

Τα αφαιρώ και μπαινω στο ντουζ. Αφήνω το ζεστο νερο να ανακουφίσει τους μυες μου απο ολη την ενταση της σημερινής μερας. Νιώθω ολη την κουραση και τον πονοκέφαλο να εξαφανίζονται, ενώ σταματω να σκεφτομαι οτιδηποτε εχει συμβει τις τελευταίες 10 ωρες.

Ακομη και τον κρυφό θαυμαστή.

Αυξανω την θερμοκρασία του νερού, ενω παιρνω τεράστιες ποσότητες αφρολουτρου, απλώνοντας τες στην επιδεμιδα μου και κάνοντας απαλο μασαζ.

Rosalia.Where stories live. Discover now