"Λοιπον αδερφούλα δεν εχεις να πας πουθενα αποψε. Αδιαφορώ για τον Damien.", ανακοινωνει ο Franco σοβαρός πια, ενω απλώνει συμπονετικα το χερι του στον ώμο του.
"Συγγνωμη αδερφε, αλλα εχω να δω την μικρή τοσο καιρο",συνεχιζει και νιωθω πλεον στην ατμοσφαιρα την δυσφορία του Damien.
"Αλλα θα παμε στο 3Days Rock 'n' Roll", επιστρέφει το βλέμμα του σε εμενα και βλέπω τα μάτια του να λαμπουν.
Πισω σε εκείνες τις μερες Rose.
Παντα μεσα μου ειχα αδυναμια στη ροκ μουσικη. Τρελαινομουν με καθε τραγουδι. Στο καθε άκουσμα της ηλεκτρικής κιθάρας.
Θυμάμαι μερικα χρονια πριν, οταν οι γονεις μας έλλειπαν απο το σπιτι εγω και ο Franco βάζαμε δυνατα πολλα κομάτια και στην κυριολεξία τρελαινόμασταν.
Βγαίναμε εκτος εαυτού ή βρίσκαμε τον αληθινό, τον ατόφιο δεν εχω ξεκαθαρίσει ακομη.
Αυτη η αίσθηση αναχαίτισης που ένιωθα απο ολα εκείνα που με βασάνιζαν στην εφηβεία, απο ολες εκείνες τις μερες γεμάτες πίεση, αγχος, δακρυα για ξεχασμένες αγάπες και φιλίες που σταματούσαν να βασανίζουν το μυαλο μου στο πρώτο άκουσμα των Guns 'n' Roses, των Led Zeppelin και πολλών ακομη θρύλων της μουσικής βιομηχανίας, μου εχει λείψει.
"Εννοειται πως θα έρθω", αναφωνω και πλεον κοιταζω οσο πιο γλυκα μπορω τον Damien, σχηματίζοντας με τα χειλη μου συγγνωμη.
Με πλησιάζει βάζοντας μια τούφα απο τα μαλλια μου πισω απο τα αυτι μου και στη συνεχεια μου ψυθιριζει.
"Θα τιμωρηθείς για αυτο, οταν επιστεψεις σπίτι. Φρόντισε να μην μεθύσεις", νιωθω πλεον την καυτή του ανασα στον λαιμο μου.
"Ε, φωνάξτε να ακουσουμε και εμεις τα προστυχολογα", σπαει τη στιγμή ο αδερφός μου και ταυτόχρονα δέχεται ενα χτύπημα στο πλευρό του απο τον αγκώνα της γυναίκας του.
Ο Damien απομακρύνεται γελώντας, μου κλεινει το ματι και πλεον χάνεται στον μακρύ διάδρομο της κουζίνας.
"Τι; ", την κοιτάζει τωρα παραξενεμενος.
"Ντροπή σου", τον επιπληττει εκείνη και εκείνος σταυρώνει τα χερια του λέγοντας απο "μεσα του" πως ποτε δεν επρόκειτο να καταλάβει τις γυναικες.
Ζηλευω αυτη τη σχεση που εχουν μεταξυ τους. Που κάνουν σαν μικρα παιδια. Ακόμη και σαν φιλαράκια ωρες ωρες.
Γιατι τι ειναι αυτο που πραγματικα κάνει μια σχέση να μεινει αναλλοίωτη στον χρονο;
