Ι Just Love You

Part 24

Μπηκαμε στο αμαξι του Γιαννη και ξεκινησαμε παρκαρε εξω απο το φροντιστηριο και με ρωτησε...
-Εισαι ετοιμη????
-Ναι, απαντησα αλλα μεσα μου ετρεμα δεν εχω δει κανεναν περα απο το Γιαννη και τη Μαρια...Με οδηγησε μεσα και ολα τα φωτα ειναι σβηστα. Ξαφνικα τα φωτα αναψαν και τα παιδια πεταχτηκαν λεγοντας εκπληξη!!!! Εμενα μου κοπηκε το αιμα αλλα συγκινηθηκα κιολας ηταν ολοι εκει για μενα κατι που δεν περιμενα ποτε να συμβει. Δεν νομιζω να κανουμε μαθημα σημερα...Η Μαρια με πλησιασε και με αγκαλιασε, εγω ασυναισθητα βουρκοσα και δακρυα αρχισαν να κυλουν απο τα πρασινα μου ματια. Επειτα με πλησιασε ο Μανος. Γονατισε για να ειναι στο υψος μου, μου χαμογελασε, σκουπισε τα δακρυα μου και μου ειπε...
-Πως εισαι??? στο βλεμμα του διεκρινες συμπονια και ενδιαφερον οχι σαν το συνηθισμενο του υφος.
-Ειμαι καλα, ευχαριστω...για ολα
-Μην το ξαναπεις ποτε αυτο παντα ολοι θα ειμαστε εδω για σενα και να ξερεις οτι παρολο που καμμια φορα ελεγα πραγματα που σε πληγωναν δεν τα εννουσα και δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου...
-Το ξερω, ειπα και του χαρησα το πιο ζεστο μου χαμογελο. Μιλησα και με ολους τους υπολοιπους μεχρι που δεν αντεχα αλλο επρεπε να ρωτησω...
-Η Αριαδνη???
Ολοι κοιταζονταν, ενιωθαν αμηχανια, δεν ηξεραν τι να πουν...τον λογο πηρε η κυρια Αναστασια...
-Δεν γνωριζουμε...απο το ατυχημα σου και μετα δεν εχει ξαναρθει και κανεις δεν την ειδε ουτε στο σχολειο...νιωθει ενοχες...Αυτο που ακουσα με εκανε να νιωσω χαλια ενταξει δεν μου ειχε συμπεριφερθει και με τον καλυτερο τροπο αλλα δεν ειναι δικαιο να νιωθει ενοχη δεν εφταιγε εκεινη...
-Ξερει κανεις που μενει???
-Ναι εγω, ειπε ο Μανος
-Ωραια θα μας πας
-Μα βρε μωρο μου...
-Σσστ εγω μιλαω τωρα θελω να της μιλησω ή θα με πατε ή θα παω μονη μου αποφασιστε...το ξερω πως ο εκβιασμος δεν ειναι και ο σωστοτερος τροπος να περνεις αυτο που θες, αλλα αναγκαστηκα.
-Ενταξει θα σε παμε, ειπε ο Γιαννης, Μανο θα ερθεις???
-Ναι εννοειτε...θα παμε με το αμαξι σου???
-Ναι
-Θα ερθω και εγω, ειπε η Μαρια, εννοειτε πως θελω να ειναι και η κολλ μου αλλα δεν μπορουμε να παμε εκει 4 ατομα θα τρομαξει η κοπελα ενω εγω απλα θελω να κανουμε μια συζητηση και ο Μανος ξερει το δρομο και ο Γιαννης ειναι ο Γιαννης οποτε δεν μπορω να παω χωρις αυτον. Μολις της το εξηγησα φανηκε να παρεξηγηθηκε λιγακι αλλα δεν νομιζω να μου κραταει μουτρα...
-Μισο λεπτο...μας σταματησε η κυρια Αναστασια, γιατι δεν καθεστε για λιγο αφου καναμε τοση προσπαθεια για την εκπληξη και να πατε αργοτερα...
-Ενταξει, ειπα. Η καθηγητρια μας φαιροταν πολυ περιεργα ειχε παει να κανει ενα τηλεφωνο και μετα εμοιαζε πολυ νευρικη παρολο που κανενας δεν φαινοταν να το παρατηρει. Για καμμια ωρα καθομασταν και λεγαμε οτι βλακεια μπορειτε να φανταστητε...γνωριζομασταν πολυ καιρο(απο τα αγγλικα εννοειτε) και μεσα σε αυτο το φροντιστηριο ειχαμε κανει του κοσμου τις βλακειες...οι παλιοι βεβαια γιατι υπαρχαν και αρκετοι που ηρθαν φετος και αφου αφησαμε πισω και τον Σταυρο η χρονια ηταν διαφορετικη οχι τοσο ενδιαφερουσα. Ομως σημερα που ειχε ερθει και ο Σταυρος θυμομασταν τα παλια και αναπολουσαμε...ωραιες στιγμες. Η Μαρια φαινοταν πιο χαρουμενη απο ποτε το προσωπο της ελαμπε...πρεπει να περναει καλα😉😉😉. Καποιος χτυπησε την πορτα της αιθουσας ανοιξε η κυρια Αναστασια και αυτο που ειδα με εκανε να παγωσω στη θεση μου...

*********************************
Hey...
Λοιπον σε αυτο το παρτ ειδαμε την επιστροφη της Ελπιδας στα αγγλικα...τι ειδε αραγε και την ξαφνιασε τοσο πολυ???...θα το μαθετε στο επομενο...αν σας αρεσε πατηστε το αστερακι ή αφηστε μου καποιο σχολιο...τα λεμε στο επομενο γλυκουλινια μου...
Ββ♥♥♥