The One With The Memory Lane

52 1 27
                                    

AN: Listen to "Golden Youth" while reading this update. 😁😝

Napapansin ni Pibi na napapadalas na yata yung mga moments nila ni Nathan na sila lang dalawa. Last time sya yung humila palabas ng shop kay Nathan kasi binabaha sya ng flashbacks. But nothing much happened that time kasi umuwi rin kagad sya.

Ngayon naman nagulat na lang sya nung magpilit si Nathan na hintayin sya papauwi kahit di pa naman talaga sya dapat aalis ng cafe.

Konti na lang mababaliw na sya sa set up nilang dalawa.

Nakasakay sya sa kotse ni Nathan at wala syang clue san sila pupunta. May 30 minutes na yata itong nagdadrive at wala man lang nagsasalita sa kanilang dalawa. Medyo malakas yung tugtog sa loob ng kotse kaya hininaan nya muna bago nagtanong.

P: San mo ko plano dalhin?

Tiningnan lang sya ni Nathan sabay ngumiti. Medyo naasar naman sya kahit aminado syang sobrang cutie ng ex nya pag ganon ang smile nito.

P: San nga?!

N: Sa lugar... kung san tayo lang ang may alam. *winks*

Nagkunwari syang nasusuka.

P: Yaaaaaakkkkk! Kadiri naman kung kelan ka tumanda tsaka ka talaga nausuhan nyang kantang yan  ha?? Hanep sa pagkajeje kuya ah.

N: Eto ang arte. Manahamik ka na lang kasi.

P: Malay ko ba naman kung kikidnapin mo na pala ako.

N: Wala kang pang ransom money.

P: Ay wow matapobre.

N: Honest lang.

P: Ewan sayo.

Pinihit nya ulit ang volume ng tugtog at itinodo sa sobrang asar nya kay Nathan.

Hindi alam ni Pibi kung anong sapi ni Nathan at dinala sya dito sa may park ng village nila. Akala nya ihahatid lang sya nito papauwi nung pinasok nya yung kotse sa lugar nila. But she was wrong, kasi nagdire-diretso lang si Nathan hanggang makarating sila ditto. Sumunod lang sya nung bumaba ito pagkasabing, "We're here." Mukhang may pinagdadaanan ang kasama nya kaya ayaw nan yang mangulit.

She found him sitting on a swing, she took the empty one beside him.

P: Ahemmm. Why are here? 😐

N: Wala lang, feels good to be back. 😅

P: Ay wow. Magrereminisce ka lang dinamay mo pa ko ganon? Abala ka rin eh. 😒

N: I didn't force you.

P: Mabait kasi akong kaibigan. Kaya you didn't have to.

N: What do you mean? *furrows*

P: *shrugs* muka kasing problemado ka, at kelangan mo ng kausap?

N: *chuckles* nice. You can read me now.

P: So totoo ang assumption ko?

THE AFTERMATH OF THE TALETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon