Two Family's One Door #Netties2017

11

'Bel!'

Ik draai me om en word alle kanten opgeduwd door de mensen die naar buiten willen.

'Bella!'

Ik kijk nog eens goed en zie James uit de menige komen.

'Ben jij ook laatste uur vrij?'

Ik knik.

'Zullen we samen fietsen?'

Ik knik nog eens.

Samen lopen we naar de fietsen buiten.

~

'Zou je je vader niet moeten appen dat je eerder thuis bent?'

'Wat maakt het uit dat ik een uur eerder vrij ben?'

'Niet veel.'

'Mooi zo.'

~

'Pap?!' Ik gooi mijn tas op de grond en blijf een tijdje met open mond staren.

'Bel! Ben je al thuis?'

'Dit kan niet waar zijn.' Er rolt een traan over mijn wang.

Gauw veeg ik 'm weg.

'Rot op!' Gil ik naar haar. En ik ren de trappen op naar mijn kamer waar ik de deur op slot doe.

'Jij en Henk?!' Hoor ik James beneden, waarschijnlijk tegen zijn moeder roepen.

Inderdaad.

Mijn vader en zijn moeder?!

Ieuw!

Mijn vader gaat gewoon vreemd!

Dat kan niet als je 40+++++++++ bent!!

'Bella?'

Er word op de deur geklopt.

'Ik ben er niet!'

Heel geloofwaardig Bel.
I know.

'Bella doe open!'

'Nee!'

'Nu!'

'Nee!'

'Ik breek de deur in!'

'Dat lukt niet met je puddingarmen!'

'En met mijn benen?'

'Die zijn van gelatine.'

'Fijn.'

'Pap rot op!'

'Nee! Eerst praten!'

'Waarover?! Ik verhuis gewoon weer lekker terug!'

'Met wie?'

'Mama!'

'Jij gaat mama helemaal niets vertellen!'

'Noem haar geen "Mama" want ze is je vrouw niet eens meer!'

'Helemaal wel!'

'Niet als je zoent en weet ik veel wat nog meer met een ander!'

'Jij zegt niets, begrepen?!'

'Nee! Ik snap er geen drol van!' Ik geef een trap tegen het matras.

'Bella!'

'Opflikkeren! Nu!'

'Goed. Je zegt niets tegen je moeder, gesnopen?!'

'NEE!' Ik gil zo hard dat ik er zelf van schrik.

'Bella! Doe eens heel snel normaal! En doe nu die deur open!'

Ik wiebel met mijn wenkbrauwen van boosheid! Hallo! Lekker zoenen met een ander, en dan denken dat hij mij alles kan bevelen!

'Bel! Nu! Ik tel tot drie en je doet de deur open!'

Okay!

Ik pak mijn matras bij de achterkant en zet die in de lengte tegen de deur, daar tegen aan zet ik een stoel en een opbergkast.

'Bella! Open doen!"

'Kan niet! Er staan een matras, een stoel en een kast voor!'

'Bella!!!'

'Pap, doe geen moeite, je komt mijn kamer toch niet in.' Ik zucht en ga op de grond zitten.

~

Wanneer ik zeker weet dat hij weg is,  zet ik de spullen terug op de plek waar ze thuis horen.

Het is 16:45 mijn moeder zal wel thuis zijn.

Inderdaad.

Er word op de deur geklopt.

'Wie is daar?'

'Mama.'

Ik doe de deur voor haar open.

Ze geeft me een knuffel.

'Wat is er gebeurd? Ik kwam James net met opgezette huil ogen tegen en je vader kwaad aan de keukentafel.'

'Hij heeft....'

Zal ik het zeggen?

Als ik het zeg is het over. Klaar. Dan zullen ze scheiden.

'Ik heb echt geen flauw idee.'