KABANATA 6-ANG PAGKIKITA

5.7K 92 2
                                    

Umahon mula sa tubig si Jethro ng makaramdam siya ng pagod sa kanyang walang humpay na paglangoy sa ibat ibang sulok ng lawa. Para lamang siyang naliligo sa isang malaking private pool sa manila. Solo niya ang magandang lawa ng kanilang bayan. Humiga siya sa mabuhanging pampang ng lawa. Napailing siya dahil nakita niyang buhay ang kanyang sandata ng mga oras na iyon. Nakakapag taka, buhay na buhay ito kanina ng nasa tubig siya. Parang may isip ang tubig at pakiramdam niyang minamasahe siya ng isang napakagandang babae kanina. Kaya naman walang pakundangang nabuhay at tumigas ang kargada niya.

Huminga siya ng malalim habang pinagmamasdan ang bilog na buwan sa langit. Naka patong pa ang kanyang isang kamay sa kanyang noo habang nakahiga doon. Tanglaw ng buwan sumasabog sa buong kapaligiran. Hindi siya nabahala na baka may ibang tao pa roon dahil kampanti siya na wala naman talaga kondi nag-iisa lamang siya.

Pumikit siya habang nasa ganoon siyang ayos ng pagkakahiga. Tahimik ang paligid at maaliwalas ang panahon. Habang nakapikit siya ay may naramdam siyang mga yabang ng paa na paparating sa kinaroonan niya. Napakunot siya at biglang na alarma. Una niyang hinagilap agad ay ang kanyang suot na brief kanina. Ngunit nagtaka siya dahil wala naman siyang nakitang anino ng tao na malapit sa kinaroroonan niya?

Bumalik ulit siya sa kanyang pagkakahiga sa buhangin ngunit sa pagkakataong ito ay nakaangat na ang kanyang katawan ng bahagya. Pinagmamasdan niya ang paligid ng lawa. Di mawaglit sa isip niya ang mga yabag na narining kanina. Baka nga may tao roon at pinagmamasdan na siya kanina pa.

"May tao ba diyan?" mahinahong tanong niya sa kawalan.

Ngunit walang sumagot sa kanyang tanong. Napagtanto niyang baka guni-guni lamang niya iyon dahil ganoon naman ang mga nangyayari sa kanya nitong mga nakalipas na araw. Marami siyang mga kababalaghang nararamdaman sa kanyang sarili. Bumalik siya sa pagkakahiga at pinagmasdan ulit ang bilog na buwan. Wala pa siyang balak umuwi sa kanilang bahay.

Nang may marinig ulit siyang tunog sa kawalan. Ang tunog na iyon ay galing sa lawa, animoy may naliligo doon. Kinilabutan siyang bigla at nagtayuan ang kanyang mga balahibo sa katawan. Bumangon siyang bigla sa kanyang pagkakahiga. 

Muntik na siyang mapasigaw sa gulat ng mapagtanto niyang may tao nga doon sa lawa. Dahil medyo madilim naman ang paligid kaya agad siyang tumayo at nagkubli sa isang malaking puno malapit sa kinaroroonan nito. Pinagmasdan niya ang naliligo.

Isang lalake ang nakita niya,hindi siya nagkakamali dahil parang magkasing edad lang sila sa itsura at tindig nito. Matagkad ang lalake at malaki ang bulto ng matipuno nitong katawan. Hindi pamilyar sa kanya ang itsura nito dahil mukhang dayuhan ito sa kanilang lugar. Taga san ba ang lalakeng ito at ano ang ginagawa niya doon? Nagpatuloy siya sa pag mamatyag dito.

Pinagmasdan niya ang itsura nito. Gwapo si luko at medyo moreno ang dating. Matangos ang ilong nito at mapupula ang mga labi na bumagay sa brusko niyang itsura. May konting balbas pa sa mukha at maganda ang kanyang mga mata. Seryuso ang hitsura nito habang naliligo doon at napagtanto niyang wala din itong suot na saplot sa katawan tulad niya.Nakaramdam siya ng kakaiba sa kanyang sarili. Malakas ang dating ng lukong ito at para itong modelo sa tikas at tindig. Marami na siyangb nakitang mga lalakeng modelo sa Maynila pero kakaiba ang lalakeng ito. Iba ang karismang hatid nito kanyang pagkatao.

Napako ang tingin niya sa katawan nitong walang kahit na anong takip manlang. Maganda ang kanyang matipunong dibdib na binagayan ng magagandang abs sa kanyang tiyanan.Mabalbon ang dibdib nito pababa sa kanyang tiyan at puson hanggang sa kaselanan nito.

Napalunok si Jethro ng mga oras na iyon lalo na ng mapagmasdan niya ang pagkalalake ng estranghero. Malaki ang kargada nito kahit na tulog pa iyon. Namumula ang ulo ng kargada nito na naaninag niya dahil sa liwanag ng buwan.Mabalbon ang kanyang magagandang hita at binti. At naramdaman na lamang niya ang kanyang sarili, ang unti-unting pagkabuhay ng kanyang sandata.

HIWAGA NG LAWA (IKALAWANG AKLAT)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon