Vücudum söz dinlemiyor artık. Duygularım isyanda. Beynim yönetemiyor vücudumu. Anlamıyorum neler oluyor bana. Kontrolümü kaybediyorum yine. Vücudumda iletişimim kesik kesik. Farklı tepkiler veriyor artık. Bilinçsizce dışa vuruyor duygularım.
Yürüyorum caddenin kalabalık yollarında. Ayaklarım kendi kontrolünde hareket ediyor şimdi. Durduramıyorum kendimi. Yolları ezberlemiş gibi ruhum. Her taşına dokunuyor ayrı bir şevkatle. Ama neden bilinmez kaçıyor insanlardan. Vücuduma yaklaştırmıyor , uzak tutuyor bir nevi. Sıyrılarak geçiyorum kalabalıktan. Caddenin tam köşesinde , köşe başında duruyor ayaklarım. Kaldırmaya çalışıyorum. Ellerimle zorluyorum hatta. Mıhlanmış gibi kıpırdamıyor yerinden. Uğraşmıyorum daha fazla , yorulmuştum yönetmekten onu. Başımı kaldırıp etrafıma bakıyorum. Gözlerim çeşit çeşit insan arasında dolaşıyor. Birini , birilerini arar gibi. Bu kez gözlerimde çıkıyor kontrolümden. Bir noktaya kilitlenip kalıyor. Zor bela görüyorum birini. Tanıyor gözlerim o yüzü. Nefes almadan izliyorum adeta. Gönlüme bakışlarıyla bir kıvılcım atan kömür gözlümü görüyorum. Gülüyorum. Yüzünün her santimini ezbere bildiğim gibi nefes alışını bile tanıyorum uzaktan. Gözüm yanındaki diğer bedene ilişiyor bu defa. Ellerim yumruk oluyor. Başımı eğip bakamıyorum ellerime. Gözlerim inmiyor aşağıya. Dişlerimi kırarcasına sıkıyorum. İçimde bir şeyler kabarıyor. Soluk alıp verişim hızlanıyor.
Canımın yanacağını bilsem bile , ayaklarım buraya getiriyor beni. Gözlerim kitleniyor onda. Cayır cayır yanıyorum haberi olmadan. Onun kıvılcımıyla kül oluyorum da , görmüyor küllerimi.
Dayanamıyorum işte. Şu içimde rotasını bilemediğim yerler yanıyor. Sıkışıp kalıyor yüreğim. Ciğerlerim öfke soluyor. Yanında birini görmeye aşılmış gözlerim , inatla kabul etmiyor ihanetlerini. Bekliyorum yine suskun suskun. Bir yara daha. Bir darbe daha. Bir ihanet daha..bekliyorum. Ayakta durmaktan yorulmuş bedenim var ortada. Onun her ihanetiyle kopuyor bir damarım. Her yarasıyla parçalanıyor etlerim. Ne olur..ne olur bir bir sebep ver ayakta durmam için. Bir umut göster , bir ışık yak kabuslarıma.
Ayaklarımın hareketiyle kendime geliyorum. Gidiyor yine bir yerlere. Sürükleniyorum peşinden. Kalabalığı geride bırakıyor..kömür gözleri geride bırakıyor hasta yüreğim. Dümdüz bir yol çıkıyor önüme aniden. Arkamı dönüp ardıma bakıyorum. Sislerden göremiyorum arkamı. Kendi kendine hareket ediyor ayaklarım yeniden. Bir tepeye çıkıyor sendeleyerek. İçim dolu dolu da , nedense tek damla yaş düşmüyor gözlerimden. Belkide içime akıyor bilmiyorum. Belkide gözyaşlarımın tuzuydu yüreğimin yaralarını yakan.
Çıkıyorum sonunda zirveye. Etrafım grilere bürünmüş , rüzgarıyla ürpertiyor bedenimi. İki adım daha atıyor vücudum. Gözlerim yere kayıyor. Şaşkınlık sarıyor birden her yanımı. Toprağı göremiyorum. Sadece sislerle kaplı bir boşluk görüyorum aşağıda. Yüreğimin çırpındığı uçurumu görüyorum. Onu istiyor sanki. O sislere dalıp kaybolmak istiyor bedenim. Yok olup dindirmek istiyor acılarını.
Göz kapaklarım perde misali iniyor aşağıya. Aradan bir damla kaçıyor ama. Yüzümde geziniyor, sonra süzülüp düşüyor boşluğa. Yüreğim kalkıyor havaya , bedenimi itekliyor adeta. Bırakıyorum bu defa. Direnmekten vazgeçip dalıyorum boşluğa. Bedenim sisler arasında görünmezken , ruhumda ayrılıyor bedenimden kazınırcasına. Bir ışık misali uçup çıkıyor göklere. Saçlarım örtüyor yüzümü. Sonra da karanlık sarmalıyor bedenimi.
Bedenim huzura kavuşuyor bu defa. Acıları diniyor. Yaraları sızlamıyor eskisi gibi. Bedenim kaybolurken bilinmez bir boşlukta..ruhumun gözleri son birkez arıyor , parçasını. Diğer yarısına son kez bakıyor.
Ama bilmiyordu işte. Bedenim kendi içinde küserken bilmiyordu kömür gözlünün bakışlarındaki yangını. Bilmiyordu onunda kendisini aradığını. Bilmiyordu yanındakinin kan kardeşi olduğunu. Bilmiyordu işte. Bilmiyordu bedenim..geride yetim bir kalp bıraktığını.bilmiyordu işte O cayır cayır yanarken , kömür gözlünün kül olduğunu. Alınmıştı kalbim, küsmüştü bedenim, acımıştı yüreğim. Ona değil. Onsuzluğa alınmıştı , onsuzluğa küsmüş, onsuzluğa acımıştı canı.
Dedim ya bilmiyordu bedenim. Ruhumun bile göz yaşlarını bilmiyordu.. Yüreğinin parçasını bilmiyordu...
Bütün yazılarımı dinlenme rekorlarını dinleyerek hissederek yazıyorum. Okuyanlar da bu müziği indirip okusun , eminim daha da hissedeceksiniz..
