Acıyor..içten içe çok acıyor yüreğim. Dinmiyor sancısı katlanıyor an be an. Çok acı çektiriyorlar. Dayanamıyorum rabbim! Delik deliş içim. Yamalayamıyorum artık , avutamıyorum kendimi. Tesellilerim tükendi. Allahım! Niye sevilmiyorum ben. Niye tek bir seven bile yok beni. Ailem bile yok saymışken niye medet umuyorum ellere. Çok sıkıştım insanlar arasında. Çırpınıyorum , parçalıyorum kendimi..inandıramıyorum , gösteremiyorum insanlara. Bu kadar kör müler rabbim! Bu kadar körmüler bana. Çığlık atıyorum sesim dünyayı sarsıyor. Yalvarıyorum! Duymuyorlar. Hepsi kulaklarını tıkamış bana. Çok ağır.. Herşey çok ağır bana. Bu küçücük bedenim kaldıramıyor artık. Bedenim ölmek üzere , ruhum delirmiş. Yok oluyorum kuytu köşelerde.
Benim için endileşenen yok. Ama ben..ah aptal ben. Birkaç saat bile haber alamasam deliriyorum iki üç gün tanıdığım kişiler için. Yıllarımı verdiklerimi geçtim. Onlar iz bırakıp kaybolmuşlar ruhumda.
Özlüyorum. Hiç yaşamadığım şeyleri. Sevilmeyi, kıskanılmayı, sarılmayı, şevkati özlüyorum. Hiç yaşamasam da ölüyorum bunlar için.
İmreniyorum. Hayatım keşkelerden ibaret artık. Keşke diyorum beni sarıp sarmalayan bir ailem olsa. Keşke diyorum beni de merak eden olsa. Keşke diyorum!üzerimi örten olsa. Keşke diyorum..beni de seven olsa.
Ne çok özenirim mutluluğa. Huzura hasret yüreğimle. Gülüşümü ararken hatıralarımda. Sahi en son ne zaman gülmüştü bedenim?
Sokakta yürüyorum..bir çocuk görsem vicdanım yanıyor. İçim kavruluyor başkaları için. Herkese koşulsuz el uzatıyorum. Ama öyle anlar geliyor ki bir el bulamıyorum yanıbaşımda. Beni niye görmüyorlar!
Yavlarıyorum hayata! İsyan ediyorum kadere. Bu yaşatılanlar çok fazla bu yüreğe. Hani..hani her masal mutlu sonla biterdi. Benim sonum ne zaman allahım. Mutluluğum ne zaman.
İnsanlardan birşey istemiyorum. Dilenmiyorum sevgi için. Sadece..sadece bu kadar mı sevilmeye layık değil bu beden. Mutsuzluğa hapis mi bu yürek. Neyin cezasını çekiyorum. Neyin sınavı bu ya rabbi!
Biri istiyorum.. Kanatları altına alsın beni. Sarsın sarmalasın. Canı gibi sevsin. Benim canım yanıncada onun da yansın. Benim gibi o da ağlasın. Sonra bir baba gibi teselli etsin ruhumu. Bir anne gibi şevkatle okşasın başımı. Hep kollarının arasında olayım istiyorum. Öyle bir baksın ki, ölümüm bakışında olsun isteyeyim. Sevgili..sevgi..eş değil. Baba gibi anne gibi abi gibi can gibi biri olsun. Öyle bir yanımda olsunki tamamlanmış hissedeyim. Eksik yanım kalmasın. Bir gün..ömür de bir gün olsun yanımda. Yaşadığım tüm günlere bedel sadece birgün. Sonra.. Sonra mı? O gün al canımı rabbim. Bu kez sana kavuşayım. Senin kanatlarının arasına sığınayım. Ama ömür de bir günde olsa eksikliğimi hissetmeyim. Bir gün sevileyim , o gün al beni dünyadan. Koy toprakların arasına. Huzur bulsun bedenim. Canım , içim rahata ersin. Ama.. Ama birde benim ardımdan kimseyi ağlatma rabbim. Kimse üzülmesin gidişime. Varlığıma, yaşadığıma üzülmeyen yokluğuma , kurtuluşuma üzülmesin. Kimse tek damla yaş dökmesin.
Hiç yokmuş gibi silineyim hayattan. Tek bir iz bile bırakmadan geride.
Rabbim sen kabul et...
Bütün yazılarımı dinlenme rekorlarını dinleyerek hissederek yazıyorum. Okuyanlar da bu müziği indirip okusun , eminim daha da hissedeceksiniz..
