hoofdstuk 10

2 0 0
                                    

Hoofdstuk 10

Er werd op de deur geklopt en er kwam een vrouw van ongeveer 46 jaar binnen schatte ik. Ze liep ongerust naar lena toe en zei lena ben je ok? Ja maar ik kan niet rechtstaan. Harry liep naar lena toe en vroeg kun je niet best even naar spoed gaan ik maak me zorgen om je. Ze zei harry maak je nu maar geen zorgen je moet je al zorgen maken over nina maar alstublieft maak je geen zorgen om mij. Ik maak me wel zorgen om jou ik weet dat met Nina alles in orde komt maar jij kunt echt beter naar spoed gaan. De vrouw mengde zich ook in het gesprek Lena ik vind dat hij gelijk heeft je kunt beter naar spoed. Mama het is echt wel ok hoor. Harry zei het is niet ok je kan niet stappen je geraakt niet recht. Jawel. Nee ik heb je naar je stoel gedragen omdat je niet rechtgeraakte. Maar nu misschien wel. Ze probeerde recht te staan en greep weer naar haar voet van de pijn. De vrouw zei je moet echt naar spoed. Harry zei ik breng haar wel. De vrouw knikte en keek naar Lena. Harry keek even kort naar me en tilde Lena zachtjes op hij legde Lena in zijn armen net zoals hij dat bij mij doet. Lena glimlachte naar Harry en Harry zei gaat het wel. Ze zei ik weet niet Harry ik ben zo moe en spoed duurt altijd zolang. Slaap maar wat dan ik hou je wel vast dat doe ik bij Nina ook altijd. Ja maar Nina is je vriendin. Dat maakt niet uit slaap nu maar gewoon even en als je wilt zing ik je in slaap. Dat doe je bij Nina ook altijd. Harry knikte en zei moet ik zingen of niet. Ik keek naar hen en zei Harry zing maar gewoon. Harry vroeg Nina wat moet ik zingen. Hoe moet ik dat weten je zingt mij niet in slaap maar Lena. Lena wat moet ik zingen. Harry dat maakt niet uit. Little things goed. Ze knikte. Harry begon te zingen en liep de kamer uit met Lena in zijn armen. Ik keek hen na en dacht aan mijn Harry. De vrouw kwam naar me toe en glimlachte ze zei jij bent Nina zeker. Ik knikte. Ze zei ik heb al veel over jou gehoord hoor. Ik glimlachte. Ze zei sorry ik was me vergeten voor te stellen ik ben Anita ik ben Lena’s mama. Ik knikte en ze zei  Waarom lig je in het ziekenhuis ik zie niks alleen dat je een grote blauwe plek op je gezicht hebt die wat opgezwollen is. Ik schrok zou je het dan echt zo hard zien Harry had me het niet gezegd waarschijnlijk dacht hij dat ik er alleen maar nog onzekerder over zou worden wat dus ook het geval is. Ik zei Ik had ruzie met mijn mama ze sloeg me dat zie je wel en ik kon niet meer bij bewust blijven Harry had de ziekenwagen gebeld hij is zo overbezorgd maar zo lief en schattig. Anita staarde me aan. Er ontstond een onaangename stilte. Ik keek naar boven en dacht aan hoe het nu met Lena was. Waarschijnlijk zal ze wel ok zijn want Harry is bij haar Harry zal wel goed voor haar zorgen net zoals hij voor mij doet. De stilte werd verbroken door het geluid van mijn gsm. Ik nam mijn gsm en zag dat Harry me belde ik nam op en hoorde hem zeggen Hey Schatje alles ok?  Ja maar ik ben zo moe. Ik ben zo bij je dan kan je rustig slapen maar wil je eerst even Lena’s mama geven. Ok maar kom alstublieft snel naar hier. Ja hoor schatje ben zo bij je beloofd. Ik gaf mijn gsm aan Anita en zei het is Harry. Ze knikte en zei bedankt. Ze praatte even met Harry gaf toen mijn gsm terug. Harry had al ingelegd en Anita zei Harry had gezegd dat het nog heel lang ging duren eerdat hij terug zou zijn. Ik zuchtte en dacht ik wou dat hij hier nu was. Ze ging verder maar omdat hij bij je wilde zijn zal ik bij Lena blijven en komt hij naar hier, ze glimlachte en zei je hebt wel geluk met zo een vriendje hoor. Ik knikte en zei dat weet hoor. Ik Anita stond op en liep naar de deur ze keek nog even naar me om en toen was ze weg. Het was stil in de kamer ik dacht na over wat Anita juist had gezegd. Ik heb eigenlijk echt wel geluk met Harry als vriendje hij is altijd zo lief en bezorgd en ja hij is gewoon perfect. Ik had er eigenlijk nog nooit bij stilgestaan hoeveel geluk ik had met Harry. Meestal dacht ik aan hoeveel hij voor mij betekende maar eigenlijk nog nooit aan hoeveel geluk ik had met hem. Zouden er zoveel meisjes zijn die zo gelukkig zouden zijn met hun vriendje als ik. Ik werd uit mijn gedachte weggehaald doordat er op de deur werd geklopt. Ik hoopte zo hard dat het Harry zou zijn die naast mijn bed zou staan. Ik keek op om te zien of het Harry wel was, maar werd teleurgesteld toen mijn ogen recht in iemands ogen keken en die ogen waren niet van Harry. Het was de dokter hij keek me aan en zei Is Harry niet bij je? Juist op dat moment werd er op de deur geklopt en zag ik Harry staan samen met zijn mama. Ze kwamen naar me toe en Harry drukte snel een kusje op mijn voorhoofd. Harry’s mama kwam naast me staan en vroeg Ben je wel ok. Ik knikte nu Harry er is gaat alles al een stuk beter. Harry grijnsde en kwam bij me op bed zitten en nam mijn hand vast. De dokter keek naar ons en zei Ik denk dat alles in orde is he dan ga ik maar. Hij liep naar de deur en verdween. Harry keek in mijn ogen ik voelde dat ik begon te blozen. Anne porde Harry en zei Ze ligt wel in het ziekenhuis he niet in u bed. Ik glimlachte en trok Harry tegen me aan en fluisterde ik ben moe. Hij knikte en gaf me een kusje in mijn nek. Hij kwam recht en liep naar mijn valies. Hij deed mijn valies open en zocht naar iets. Hij nam mijn pyjama uit de valies en ook mijn haarborstel en tandenborstel. Hij kwam naar me toe en vroeg Moet je nog iets hebben. Ik knikte en zei jou. Hij grijnsde en ik voelde hoe hij zijn armen om mijn heupen heen sloeg en me zachtjes oppakte. Ik voelde zijn lippen in mijn nek. Hij begon me te kussen in mijn nek. Ik kreunde zachtjes en hij ging zitten op bed hij zette me op zijn schoot. Ik deed mijn mond open om iets te zeggen maar toen drukte hij zijn lippen op de mijne en zijn tong  glipte uit zijn mond en probeerde mijn mond binnen te geraken. Ik opende zachtjes mijn mond en voelde hoe zijn tong zachtjes naar de mijne op zoek was. Toen hij die had gevonden draaide hij rustig en beheerst zijn tong rond de mijne. Ik trok mijn tong stilletjes weg maar de zijn tong zocht weer naar de mijne. Hij trok zijn tong weg en begon me te kussen. Ik kreunde zachtjes en trok toen weg. Hij keek me onbegrijpelijk aan en vroeg Vind je dit niet leuk? Jawel Harry maar ik ben echt heel moe. Sorry schatje. Ik glimlachte is niets. Ik gaf hem een knuffel. Hij pakte me op en legde me op bed. Anne keek naar Harry en zei Ik heb zeker niets gezien hoor Styles. Harry begon te blozen en Anne gaf hem gauw een zoen op zijn wang en zei Ik ga dan maar. Harry zei geërgerd Mam moest dat nu echt. Wat die kus sorry Lieverd. Ik zei Harry schatje ik weet best wel dat je van je mama houd  en je het helemaal niet erg vind als ze je een kus geeft. Harry keek kwaad naar me. Ik stond op en gaf hem een knuffel ik fluisterde sorry schatje. Hij zei een kusje maakt alles goed. Ik drukte mijn lippen op de zijne en voelde hoe hij zijn handen liet zakken. Hij likte mijn lippen en ik deed mijn mond zachtjes open en zijn tong was zachtjes op zoek naar de mijne. Toen zijn tong de mijne had gevonden draaide hij beheerst wat rondjes en trok toen zachtjes zijn tong weg. Ik beet zachtjes op zijn lip en hij kreunde. Ik brak de kus af en Anne zei Ik kan maar beter gaan. Ze knipoogde naar me en verdween toen. Ik ging even op bed liggen.

My HarryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu