Gözlerimi tavana dikmiş bakıyordum...Fazla sessizdi, gözlerim her zamanki gibi dolmuş bir vaziyetteydi.Beyaz elbisenin içinde, beyaz çarşaflı yatakta , beyaz duvarlar...Bembeyazdı heryer.
Eğer öleceğim zaman beyaz bir ışık göreceksem orası bu oda olurdu. Bu oda benim beyaz ışığım... Sıkıntı benim gırtlağıma yapışmıştı. Şizofren muamelesi görmek...Anlatılmaz. Ve evet gelelim günün ekşınına, gine ben tavanla kesişirken odamın kiliti iki kez çevrildi . Kapıyı açtılar. Beni başka bir sedyeye taşıdılar... Biri ayağıdan biri ellerimden hooop diğer sedyeye merhaba de. Sonra gıcırdayan tekerleklerle beraber dar ve iğrenç kokan koridordan geçtik. Beni yine o odaya soktular, ben oraya ızdırap odası diyorum şahsen...
Sonra yeni bir sedyeye geçtim. Benim hep elimde tuttuğum bir ayıcık vardır. Hani o pisişik filmlerdeki gerizekalı kızların elinde tuttuğu oyuncaklar varya hıh ondan.Ama sırf sinirden. Gelelim ızdırap odasına, burda bana şok veriyorlar evet. söylemektende hiç çekinmem hani alıştık artık. Ayıcığımı elimde sımsıkı tutmuş bekliyordum ekşını. Hazırlıklar falan fistan derken , vücudumdan dalgalanan acıyı bütün damarlarımda hissettim. Aynı regl gibi aslında, İlk alışamazsınız ama sonra ne olursa olur işte... işim bitmişti ızdırap odasında, Sonra yine sedye değişikliği dar iğreç koridor ve tadaa, odama, beyaz ışığıma tekrar geldik. Son günümdü bu gün rehabilitasyonda. Neden acaba ? Kendilerinin gerizekalı olduklarını farkına mı vardılar ?
* * *
Kapıdan dışarıya adımımı attığımda...Ablam Doris boynuma atladı "seni çoook özledik" gibisinden yağ çekti. Sorry abla daha önemli işlerim var. Diyemedim. Bende yüzüme takınmak zorunda kaldığım yalancı bir gülümsemeyle ona sarıldım . Eve gitmek için taxi çağırdık ablam ön koltuğa oturmuştu , ben arka tarafa tam ortaya geçtim , ablam sürekli sürekli ve sürekli beni ne kadar özlediğini söylüyordu . rehabilitasyona geri dönecektim nerdeyse. Hiç değilse tavan kardeşin dırdırı yoktu. Eve vardığımızda odam tamda bıraktığım gibiydi...Hemde fazlasıyla bıraktığım gibiydi . Her yer toz , kir. Ablama nededini sorduğumda bıraktığın gibi bul istedim demişti. Yalan. Üşengeçlik içine işlemiş bunun. Hemen yatağıma atladım. Yastık kılıfımın içine sakladığım sigaraları bulmak için elimi kılıfta gezdirdim. Buradaydılar iki - üç tane sigara ezilmiş...İşimi görmezlerdi pencereden fırlattım.Bir iki saat uyumuşum uyandığımda saat , beşti daha akşam üstüydü. Hemen ceketimi alıp dışarı çıktım. Yaklaşık bir kilometre yürüdüm ,kulaklıklarımla.Hava almak iyi gelmişti doğrusu. Okulun yanına geldim. Rehabilitasyondan okulun ortalarındaa çıkmıştım. Okulun çıkışında bekledim . Bana yanımdan geçenler keş gibi bakmaktan vazgeçmemişlerdi. Ve evet zil çaldı...Zil. Dışarıya beni dışlayan piç kurusu gurubu döküldü. Hepsi beni gördüğüne memnun değildi. Bi an duraksadılar, çaktırmamaya çalıştılar ama yüzlerindeki renk değişikliği psikopat sezilerimden kaçmadı. Ufakça tebessüm ettim. Hannah gurubun lideri gibi görürdü kendini en önde baldırına kadar çektiği eteğiyle gezerdi. Toby ise Hannahın yalakası gurubundan biriydi ama sağ kolu gibiydi Hannah'ın. Yağcı piç. Piçler piçtir.O kadar. Adımlarının yavaşladığı gözlerimden kaçmadı. Rehabilitasyonun işe yaramadığını hala benim psikopat olduğumu düşündü sanki Toby. O küçük aklından geçenleri okumak yeterince basitti. Adımları yaklaştıkça içimdeki intikam hissi tavan yapmıştı. Şizofrenmiş :) sensin şizofren .
Oyun daha yeni başladı yalaka sürüsü...Deyip kafalarına sıkabilirdim ama daha psişik şeyler var zihnimde ... Onlar yüzünden onca şok,onca sedye. Değmez... Eğer Tanrı onların cezasını verecekse , kesinlikle onların cezası ben olmalıyım. Hiçbir şekilde kurtuluşları yok.
Sinsi bakışlarımla burdayım dikkat edin sürtükler mesajımı vermiştim artık eve gidebilirdim.
Bütün sülalemin evde olmamasını diledim. Ama nafile. Kapıyı açar açmaz öperek yanaklarımı vakumlamışlardı...
Diğer sürtükler içinse kafamdaki kum saati kurulmuştu o zamana kadar affetme duyum kapalı. Hislerim ölü. İyi şanslar . Xx
OKUYANLARA ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ღ
+6 VOTE SONRA DEVAMI GELİR
