Gökkuşağı Misali

Yıllar sonra benim ...

Elini ilk uzattığı an geldi aklıma. Durdum saatlerce düşünebilirdim bunu. O kadar soğuk gülümsemişti ki beni hatırlamadığını düşündüm. Gözleri bir yabancıya bakar gibiydi.
Elini sıktım , küçük bir "merhaba" çıktı ağzımdan, oysa kafasıyla cevapladı bunu. Beni hatırlamıyor oluşu içimi parçalamıştı, gözyaşlarım hücum ediyordu adeta. Atlatabileceğimi düşündüm sonuçta başka birisi bana sevgilim diyordu. Görmem birdaha dedim içimden. Yanılmıştım oysa. İçimi yakacak çok yol buldu. Bir gün istemsizce ayağa kalkmak istedim ve yürümek oradan onun ve diğerlerinin yanından uzaklaşmak istedim. Bileğimden bir ses gelene kadar; canım acıyana kadardı herşey. Kendimi sabitleyemedim ve kendimi bıraktım , düştüğüm kollar onun kollarıydı. Gözlerini gözlerime kenetlediğinde korku ve endişe dolu gözlerine baktım. Beni kucaklayıp bir yere oturttu. "İyi misin" dediğinde hiç olmadığım kadar diyemedim ona. O elini bileğimde gezdirip masaj yaparken onun mükkemeliyetini izledim. Tekrar aşık olduğum kişinin o olduğunu anladığım anda bir hıçkırık kaçtı boğazımdan. Sarılmasını istedim. Sarılmasını ve bırakmamasını ama olmadı, ta ki yıllar sonra ...
Şimdi o adam benim.
İstemediğim kadar sarılıyor gündüze onunla başlayıp geceyi onunla bitiriyorum. Evet o muhteşem gülümseme benim. O sadece bana öyle gülüyor. Denizin ortasında kaybolan benliğim şu an kıyıda ve onun kollarında ...